~Past; The chapter 30’s continuation~
MITSUKI’S POV
Katulad ng sinabi ni Janne ay tinulungan ako ng bulter nila na makarating sa silid kung nasaan ang aklatan na sinasabi niya. Sabi rin kasi ng butler niya ay hanggang doon lang siya at bawal na pumasok. This is a private room that only a family member can only use. Napaisip tuloy ako kasi hindi naman ako kabilang sa pamilya nila. Hinanap ko ang libro na sinasabi ni Janne at nang makita ko ‘yon ay napangiti ako.
“Grabe, sino kaya ang author nito at ganito kakapal ang libro?” tanong ko sa sarili ko.
Sobrang kapal kasi talaga ‘nong libro.I hesitated to pull it because it appeared to be the most expensive book they had. The shelves moved, and I was shocked when they twisted. Unti-unti akong pumasok at saka namangha kasi bukod sa kulay ng
