SMITTEN 41
Nang bumaba ako kinabukasan ay tahimik ang living room. Papunta na sana ako sa kusina nang saktong lumabas mula doon si Miles na may dala dalang tray na may lamang ilang tasa ng kape. Nagtatakang tiningnan ko s’ya.
“Where are you taking that?” tanong ko. Mukhang nagulat pa s’ya sa pagsasalita ko pero agad ding nakabawi at binati ako.
“Good morning, sleeping beauty!” natatawang kantyaw n’ya. Nag-init ang pisngi ko nang makita ang oras. It’s almost eight in the morning at mukhang ako na lang ang pinakahuling gumising.
“Tamang tama, pakikuha ng box ng egg pie at lemon pie doon sa mesa, Euri. Doon tayo sa likod. Nagpapapawis ang mga boys,” sabi n’ya kaya agad na tumango ako at pinuntahan ang sinasabi n’ya. Nakasikat na ang araw sa labas pero hindi pa rin nawawala ang
