CHAPTER 7
1300 Words
CHAPTER 7
EVERYTIME i'm alone i always cry,i can't stop my tears to falli'n down,di ko parin kasi makalimutan eh kung paano nila kunin yung dalawa saakin ng s*******n,gustong-gusto ng dalawa na sumama saakin pero pinigilan nila,wala nanaman akong nagawa
"Andy,you need to fix yourself,look at yourself in mirror,para ka ng aswang"
"Mag-isa nanaman ako blair,mag-isa nanaman ako,ayaw ko na,ayaw ko ng ag-isa pagod na akong mag-isa blair,gusto ko silang bumalik pero alam kong imposible ang gusto ko,gusto kong sumama sakanila,blair ayaw ko ng mag-isa,ayaw ko na,nasanay nanaman ako,nasanay nanaman akong merong nag papasaya saakin,at the end maiiwan nanaman akong mag-isa"iyak ko
"you're not alone,I'm here,Kuya's here,you can tell me what you want,just don't harm yourself okay?,nandito ako si kuyamkuya mo ako ngayon,kaya sabihin mo saakin ang gusto mo at problema mo?"he bend his knees in floor
"pagod na ako,gusto ko nang makasama si mama at damon,miss na miss ko na sila,pagod na akong mag-isa blair,kahit nandyan ka,pagod parin ako,hinde ko na kaya blair"
Napayuko na ako,umiyak lang ako habang nakayuko sa harap nya,inangat nya yung mukha ko para mag pantay ang mukha naming dalawa,kita ko sa mga mata nya ang awa at guilty na hinde ko alam
"you need a rest,pagod kana kakaiyak,"sambit nya na utal pa
"I know you're hurting but you're not slone,i'm here,kuya's here"
"Blair wag mo akong tignan ng ganyan,wag mo akong tignan na naawa ka saakin,dahil ayaw ko sa lahat na kinakaawaan ako,ayaw ko ng ganon"sambit ko sakanya
when he started to talk but someone pushed him pero mahina lang,tinignan nya ako sa mukha at tinignan din ang braso ko at binti na parang sinusuri kung meron akong natamong sugat at baka isipin nya na sinaktan ko sarile ko
"jesus christ,pinag-alala mo ako dun"he cover his forehead with his big hand
"I'm ok now,thank you you can go now"ngumiti pa ako sakanila
"Hell no,andy don't be stubbron we stay here and watch over you,just go to your room and rest"blair murmured
I just nod and walk in my room,Ill cry again but this time ay yung tahimik na lagi naan akong tahimik na umiiyak,gabi gabi,hanggang sa nakatulugan ko na ang pagtulog at nagising lang ako dahil na uuhaw ako at akmang lalabas na sana ako ng marinig kong nag-uusap si blair at lonzo,i'm not eavesdropping i was just curios
"She want damon back,But I can't give what she wants damon to come back ,we both know only you cam come back him,she's miserable now,i can't look at her like that,she hate being alone,her happines take away to her again"mahina ngunit rinig kong madiin na sambit ni blair
Hinde na ako nakinig at nahiga nalang ulit sa kama ko,nagtalukbbong ako ng kumot sa mukha at unan para hinde ko sila marining dahil kung maririnig ko pa ang usapan nil ay baka umasa nanaman ako so i ahve chance to damon back?,lonzo know damon?
Day passed and i feel ok now,ginagawa ko ang lahat para maging ok na ulit ako,ginagawa ko lahat para hinde sila mag-alala saakin dahil ayaw kong sabihin nila na nag papaawa ako sakanila at ayaw kong tinitignan nila ako na parang ako ang pinakakawawang tao sa mundo
"Are you ok?"pinikit ko ng mariin ang mata ko dahil sa tanong na yun
"yeah..I'm fine"
"You sure?"napatayo na ako sa mula sa kinauupuan at nahampas ang desk
"Do i look not ok?,nakaka insulto ang tanong mo alam mo ba yun?,kita mo na ngang ok lang ako at bakit kailangan mo pnag itanong kung ok lang ba ako!"i was pissed that time
she walked out and say sorry, i felt bad now,dahil sa tanong na yun ay nasigawan ko pa sya at nag mukha pa akong war freak,should I say sorry to her?,should I'll calm myself next time?,she was just asking me,she was worried pero anong ginawa ko?,I shout her
"Andy,what did you do?"blair ask,he's eyes is dangerous now,i can feel his anger,I sighed
'I'm sorry,i was just stress and she asking me if i'm ok,look blair do i look not?
"Andy i know your hurt,but I hope you don't turn the pain you feel to others to our employee,they're just worried,this past few days they seeing you like that,at sinong hinde mag-aalala ah?,do you wanna die?"i can't hold my tears
"I'm sorry blair,sorry"
"Andy,if you're tired just tell me,I will do everything for you,don't use your work to kill yourself,Andy I'm worried,nag-aalala din ako sayo,may nag-aalal din sayo,it's hurt when seeing you like that,you're like my little sister andy,I can't afford to lose you,please andy hel yourself too,tulungan mo ang sarile mo na lumayo sa sakit na nararamdaman mo ngayon"
"I'm sorry,i was just miss him and my mama"he suddenly hug me
"hush,you want to go your mom?"
Nakita ko nalang ang sarile ko na nasa tapat ng grave ni mama,i was sitting in front her grave,i miss my mama, i wish she was with me in my pain,i wish she was with me
"Ma,I need you here,I need you here by my side,ma i wanna be with you forever,i'm tired ma,gusto ko ng sumama sayo ma,ma dad rejected me he rejected me,he don't want me to be his daugther forever,he choose his family over me,he choose his w***e wife"
I remember when my papa rejected me,I remember when he choose his wife,I remember everything,i remember when I suffer
*****
I FEEL alone now,my damon,my baby,wala na siya iniwan nya na ako,kinuha sya kanina ng mga lalaki na naka itim,pero bago sya kunin ay niyakap nya muna ako ng mahigpit na parang wala ng bukas,oo kasi wala naman na talagang bukas
"give a tight hug,wife"
"I can't see myself without you.scold My sould to you"
"don't cry,i hope you always find a reason to smile"
Pinipigilan kong umiyak ng sabihin nya yun,ayaw kong umiyak sa harap nya ayaw ko,pero ng halikan nya ako at tumalikod sya duon bumuhos lahat ng luha ko,bumuhos lahat ng luha k ng mag simula syang maglakad patalikod saakin
ilang hakbang pa at ng lumingon sya saakin,umiling ako sa kanya at akmang tatakbo ng hawakan ni neil ang braso ko,napatingin ako sa kanya umiling sya saakin,na parang sinasabing wag kong gagawin ang gusto kong mangyari,nanghihina akong napatingin kay dmaon na nakatingin saakin at biglang tumalikod nalang
Day passed,lagi lang akong umiiyak habang inaalala si damon lagi lang sya ang nasa isip ko,hinde k namalayan na papabayaan ko na ang sarile ko,wala ng damon na yayakap saakin,wala ng damon na magagalit saakin,wala ng damon na hahalikan ako,wala na wala na sya
Iniwan nya din ako,iniwan nya din ako katulad ng pag-iwan saakin ng mama ko,They're right,someone promise to stay but they leave you,mahuhulog ka ng mallalim pero bandang huli ay aalis din sila at hanggang sa hinde ka na makaahon sa hukay na ginawa nila,hinde ka na nila tutulungang makaangat pa
"Miss Andy,you need to eat your lunch"i looked at him
"Uuwi na ba si damon?"he sighed and massage his temple
"Miss andy,boss is never comeback again,he left us,he will never come back again"
Duon ko lang naalala na hinde na nga pala babalik si damon,he will never comeback again,wala na akong hihintayin,wala ng daon na uuwi pa,wala na sya hinde na sya babalik pa,hinde ko na alam ang gagawin ko,wala na wala na si damon
"Ma,my baby never come back again,he leave me ma,kagaya ng pag-iwan mo saakin,ganon nya din ako iniwan,ang sakit maiwan pa,ang sakit sakit,sya nalang meron ako eh,iniwan nya pa ako,wala na ma,wala na si damon,hinde na sya babalik,parang ikaw hinde na rin babalik,iniwan nyo ako na nag iisa,iniwan nyo ako,nangako kayo saakin na sa tabi ko lang kayo,pero bakit wala na kayo pareho?, bakit ako nalang naiwan mag-isa?"
"How to find a reason to smile again?"I ask her even though that she will never answer me
it's better to cry alone no one can judge you,
- Writer
