Chapter 44
LALAINE’S POV
“Paano kong ayaw ko?” May nakaka-lokong ngisi sa labi ni Brent na kina-dilim pa lalo nang mustra ng mukha ni Connor.
Hindi na maganda ang pag papalitan nila ng matatalim na titig sa bawat isa, na kahit na ako hindi ko na matiis ang tensyon na baka mamaya mag suntukan sila sa harapan ko.
Kilala ko rin si Connor at alam ko ang kaya nitong gawin. Kaya nitong pumatay at manakit ng tao na kanyang nanaisin at wala itong sinasanto kahit na sariling kadugo pa nito.
“Bumitaw ka, kong ayaw mong may pag kakalagyan ka.” Banta ni Connor at mukhang hindi nga talaga ito nag bibiro.
Wala pa ding balak si Brent na bitawan ang pulsuhan ko at nag kompitensiyahan ito makipag titigan sa mata kay Connor.
Malapit na din sa akin si Brent at ayaw ko rin mapahamak lang ito nang dahi
