Marriage By Mistake

Chapter1

Halos madaling-araw na kung umuwi si Ashton. Hindi kalakihan ang tinitirhan namin ngayon ngunit minsan lang kami magkasabay sa pagkain. Maaga ito umaalis at umaga na rin kung umuwi. Talagang pinapakita at pinaparamdam niya na ayaw niya talaga sa akin.

Napapitlag ako nang biglang kumalabog ang pinto kaya tumayo ako sa aking kama't sinilip ko ito. Nanigas ako nang makita kong may kasama siyang babae. Nakayakap ito sa kanyang bewang habang ang isa naman niyang kamay ay naka-akbay sa balikat nito. Napakasakit tignan.

"Ikaw lang ba ang tao dito?" Tanong ng malanding babae.

Agad naman niyang sinagot ito. " Nope. Kasama ko ang katulong ko dito."

Hinalikan ni Ashton ang leeg nito at pinigilan siya. " 'Wag dito. Baka makita tayo ng katulong mo."

"Hayaan mo na, hindi naman mahalaga iyon!" Saad ni Ashton.

Nakaramdam ako ng kirot sa aking dibdib.

Kaya napagpasyahan ko na lang lumabas muna at mag palipas oras.

"Brie, napakasama mo.. You're so damn selfish." Hikbi kong bulong. " You and Papa make me hurt. Sometimes, I want to be invisible. No feels and no pain.."

Minsan mas gugustohin ko na lang mawala kaysa mabuhay. I feel so unwanted. Napakahirap gumalaw.

Pagkabalik ko sa bahay ay nakasalubong ko si Ashton habang ang isang balingkinitang babae naman ay papalabas na at hawak ito ni Ashton sa baywang.

"Ashton, Sunod ulit ha?" Malanding sabi ng babae.

Kaya ngumiti si Ashton at hinalikan muli ito. "Of course."

Para lang akong hangin sa kanila kung maglampungan. Nang makaalis ang babae ay nilapitan ko si Ashton.

"Ashton. Could you stop bringing all your pussybitches in our house?" tugon ko. Walang siyang respeto kapag ganito lagi ang gagawin niya sakin. "Para kasing----"

" What did you say? Our house?" Tawa niyang tanong.

Kaya di ako umimik. "Correction. So if i want to bringing girls. I did. You don't care." Inis niyang tugon. "Baka nakalimutan mong ikaw ang b***h! You set up me." Dagdag pa nito.

Gusto ko siyang sapakin dahil hindi lang siya ang nababagot sa ganitong sitwasyon! Ako din.

Inilapat ko ang palad ko sa mukha niya. " Hindi kita Sinet-up. Kung akala mo set up ang nangyari nag-kakamali ka dahil hindi lang ikaw ang biktima dito! Ako rin!"

Agad nanlisik ang mga mata ito at hinablot ang braso ko. "Since you came into my life. My life was ruined because of you! So don't face with me that you are victim as well!"

" A-aray! Nasasaktan a-ako Ashton!" Daing ko.

Binitawan niya ako at itinulak. " Pasalamat ka sinet-up mo ako at ng kapatid mo, kasi kung hindi ipapakulong ko ang tatay mo. Dahil sa pag-kakautang niya sa akin."

"Ilang beses ko ba sayo na hindi ko iyon ginawa. Siguro kung si Brie ngayon ang kaharap mo sigurado akong matatawa iyon." Pagak na pagkakasabi ko.

Muli niya nanaman hinaklit ang braso ko patayo. " Mas sigurado akong iba sayo si Brie. Dahil kahit kailan hindi ko ito gagawin sa kanya. Huwag ka nga mag malinis matagal ka ng marumi."

Dag-dag niya pa. " Mag-ayos ka ng pagmumukha mo. Dadalo tayo sa bahay. Gusto kong mag-mukha kang tao at hindi basura."

Iniwan niya akong may mga kirot sa braso.

Dahil sa pagpipigil ng iyak ko ay hindi ko na kinaya at ibinuhos ko na ito.

Sa pag tagal ng pag-iyak ko ay naninikip ang dibdib ko kaya dali-dali akong tumungo sa aking silid at nag inhaler.

Sa aming dalawa ni Brie ako ang sakitin at lapitin ng mga sakit dahil ang mga sustansya na dapat sa akin ay napunta lahat kay Brie.

Pinagmasdan ko ang braso ko nandoon ang bakas ng kamay ni Ashton.

Brie. Where are you now? Please come back, hindi ako sanay ng ganito.

Mugto ang aking mga mata. Pinagmasdan kong muli ang bakas ng nasa aking braso medyo nagiging kulay ube na ito. Para di nila makita nilagyan ko ito ng concealer.

Isinuot ko ang denim jeans at stripe na t-shirt at bumaba na agad ako.

Nasa hagdan na ako nang biglang magsalita si Ashton. " Anong klasing suot iyan?!" Galit niyang tanong.

Kaya napatingin ako sa suot ko. Ayos naman kung dinner time lang naman ang pagdadaluhan namin.

"Palitan mo yan! Sigurado akong pagtatawanan ka nila. Nagmumukha kang basura pag ganiyan ang suot mo!" Singhal niya.

Agad akong umakyat at pumasok sa kwarto ko para mag-hanap ng ipapalit.

Nagulanta ako ng maramdaman kong may tao sa likod ko. Pagharap ko ay si Ashton.

Nag-tungo siya sa closet ko at ki-nal-kal ang laman doon. Nang may makuha siya ay binato naman agad sa akin at kinuha ko ito.

Ito ang binili namin ni Brie sa boutique isang dress na halos revealed ang dibdib at may slit sa hita.

"Hindi ako sanay ng ganitong susuotin." sabi ko.

Napatawa siya ng malakas. " Wow! 'Wag ka nga feeling birhen."

Kaya wala akong magawa isinuot ko ito kahit ako ay nasasagwaan.

Narating namin ang isang mamahaling hotel. Madami ang taong pumapasok rito.

Natanaw ko ang aking Ama na masayang nakikipag-usap sa matandang lalaki.

"Kumpadre! Andito ang anak at manugang mo." Dinig kong sabi ng matandang lalaki.

Tumataas ang tela ng suot ko kaya di ako mapakaling ibaba ito.

" What the hell are you doing!" Singhal nito.

Napatigil ako. " Tumaas kasi. Hindi ako sanay." Kagat-labi kong tugon.

Napaigtad ako ng hawakan niya ang braso kong may pasa. "Huwag kang mag-inarte! Diba ganyan naman ang mga gusto mong suotin!"

"Bitawan mo ako Ashton! Nasasaktan ako."

Tumawa siya ng pagak. " Nasasaktan ka? Huwang kang umarte diyan." Hinila niya ako at iniwanan sa tabi.

May nilapitan siyang babae at hinalikan ito. Masakit man isipin pero kailangan ko itong tiisin.

Nang makaramdam ako ng gutom ay napagpasyahan kong lumabas ng hotel. Mas gugustuhin kong kumain sa labas kaysa dito.

Nang makalabas ako ay naabutan ko ang isang lalaking nagtitinda ng fishball.

Nilapitan ko ito. " Manong, bente pesos nga ho." Nakangiti kong sabi.

Umupo ako sa tabi at kinain ko ito.

Halos trenta-minutos ang tinagal ko dito. Kaya nagdisesyon na akong pumasok sa loob.

" Hi." Bati ng lalaking nakasalubong ko. Magandang lalaki ito at naka tuxedo ang suot nito.

Ngumiti ako at sinagot ito. " Hello."

Nagpakilala siya at inilahad niya ang kamay nito. " I'm Jasper. How about you?"

" Nikki." Tipid kong tugon.

Matapos ang usapang iyon ay nilagpasan ko na ito at hinagilap ng mata ko si Papa.

Nang makita ko si Papa ay napakasama ng tingin sa akin.

Hinatak ako papalapit sa kanya.

"Where have you been?!! Kanina pa naghahanap sa iyo si Ashton?!"

Kinabahan ako dahil malalagot na naman ako.

Biglang tumunog ang Cellphone ni papa. "Hello.. Oo andito na... Sige sasabihin ko."

"Umuwi ka na sabi ni Ashton." Sabi nito.

Nagmamadali akong lumabas ng hotel dahil sa takot at kaba na nadarama. Hindi ako nakapag paalam sa kanya kanina.

Naghihintay ako ng taxi ngunit wala parin. May humintong SUV sa harap ko at ibinaba ang bintana nito.

" Nikki, uuwe kana?" Ito yung lalaking nakipag-kilala sa akin kanina. Si jasper.

" Oo, e." Sagot ko.

" Hatid na kita." Presinta niya pa.

Umiling ako at ngumiti. " Naku! Hindi na Jasper. Mag ta-taxi na lang ako"

" Wala ng taxi pag ganitong oras." Sabi nito.

Mukha nga wala ng taxi. Dahil wala na masyadong nadaan dito na sasakyan.

Sumakay ako at naihatid niya ako sa labas ng gate ng bahay namin.

" Salamat, Jasper." Naka-ngiti kong tugon.

Ngumiti din ito at kumaway bago lumisan.

Pinihit ko ang pintuan ngunit pagbukas ko ay nadatnan ko si Ashton at ang dalawang lalaki.

" Nandito na pala ang peke mong asawa." Tatawa-tawang tugon ng lalaking naka black jacket.

Dumiretso ako sa kwarto at isinalampak ang aking katawan sa kama.

Napaigtad nang malakas na kumalabog ang pintuan.

Nang tignan ko kung sino ito.

Si Ashton na pulang-pula sa galit." Saan ka nang-galing?" Galit na tanong nito.

"Sa hotel lang." Mahina kong sagot.

Hinawakan niya ako sa buhok at iniharap ang mukha ko sa mukha niya. " Sinungaling! Nakita ko kayo ng lalaki mo."

Nasasaktan ako sa ginagawa niya ngayon.

Naglakas-loob akong hawiin ang kamay nito. Hindi ko nagawa dahil sobrang lakas niya.

Bigla niya akong hinawakan sa braso at kinaladkad palabas.

Tumigil kami sa harap ng kaibigan niya.

"Maghubad ka." Ashton said.

Napailing agad ako. "Ano?! Hindi ko gagawin iyon." Mariin kong sabi.

Hinawakan niya ang buhok ko. " Diba, malandi ka naman. Why don't you entertain us?"

Pilit akong kumakawala pero mas lalo nya pa iyon hinihigpitan.

Lumapit ang kaibigan nito sa akin. " Teka, huwag!" Nag-panic ang sistema ko.

Hinawakan ng isa ang kamay ko habang ang isa ko namang kamay ay na kay Ashton.

Tumayo ang balahibo ko ng halikan ng isang lalaki ang leeg ko.

" H-huwag! Tulungan mo ako Ashton." Nagsusumamo akong tumingin kay Ashton. Blangko ang ekspresyon nito.

Mas lalo akong natakot ng punitin nito ang kasuotan ko. Maawa ka sa akin. Pleaseee!" Umiyak na ako ng tuluyan.

"Enough, Bro!" Pigil ni Ashton.

Agad tumigil ang lalaki at naramdaman ko na lang ang pag-alis nilang dalawa sa harapan namin.

Nakahinga ako ng maluwag ngunit nawalan ng lakas ang buo kong katawan. Nararamdaman ko ang paninikip ng aking dib-dib kaya pinilit kong tumayo at takpan ang sarili papasok ng silid.

Isinubsob ko ang katawan ko sa kama at doon ko binuhos ang sakit at pagod na nararamdaman ko.

Hindi ko akalaing dadating ang puntong ito.

Patuloy pa din akong umiiyak. Sobra na ang takot na nararamdaman ko.

Siguro hanggang dito na lang.