Chapter 20
2002 Words
Halos hindi ako maka galaw lalu na ngayong sunusunod nanaman ng katawan ko ang kagustuhan niya.
Nasa ibabaw ko siya at hindi parin nito pinapakawalan ang mga labi ko kahit na halos hindi na ako makahinga.
Agad naman niyang ibinaling ang mga halik na iyon patungo sa leeg ko hanggang sa aking dibdib.
Sunubukan kong itulak siya ngunit pinag daupang palad niya ang aming mga kamay.
"Stop this Zamora! "
Hindi ito tumugil. Bagkos napadaing ako nang maramdaman ang pagkagat niya sa u***g ko.
"Ahhh!"
Bumaba pa ng husto ang mga halik niya, dahil dito halos mawalan na ako ng lakas at nag paubaya nanaman sa makamundong nais.
Narinig ko ang pag ragitrit ng munting telang tumatakip sa aking kahubadan ang tanging saplot na suot ko ay sinira lang nito at tinapon kung saan.
Napanganga naman ako ng biglaang dilaan niya ang hiyas ko. Dahil dito napapikit ako at halos hindi na ako makapag salita ng nag umpisa nanamang magmaniobra ito sa akin.
Napakunyapit ako sa kobre kama habang hinihingal dahil sa namimintong pagsapit ko.
"Ammmhh! Zamora hindi ko na kaya..ahhh!"
Halos mangisay akong napa higa sa kama mula sa pamaluktot ko ng sumapit ako. Dahandahan siyang pumaibabaw sa akin at naramdaman ko nalang ang unti unting pagbaon niya sa kaibuturan ko.
"Call me Kuya or Cliff baby. Not Zamora."
Napapikit nalang ako habang nilalasap ang pag bayo nito sa akin.
"Ummhh uhhh ahh!"halos hindi ko mapigilang umungol dahil sa bawat pag tirik nito sa loob ko ay ang kakaibang sarap na nararamdaman ko.
Hindi ko kayang ipagsawalang bahala ang sarap sa tuwing nag niniig kami at alam ko sa sarili kong sa mga oras na ito gustong gusto ko ang pinag gagawa namin.
Matindi ang t***k ng puso ko habang bumabayo siya sa luob ko.
Hindi ko alintana ang pag bubuntis ko.
Sandali! Teka!
Napadilat ako at napatitig ako sa kanya. Kitang kita ko ang pag titirik ng mga mata niya habang bumabayo ng buong lakas sa luob ko.
"CLIFFORD! " Sigaw ko at mukhang bumalik ito sa huwis tiyo niyang naguguluhang naka tingin sa mga mata ko.
Ilang saglit lang ngumisi ito at masuyong nag salita.
"That's good to hear baby... I'm getting there.. "
Pahayag nito sa akin na lubos kong kinabahala lalu nang kitang kita ko mula sa pusisyon ko nang iangat ko ang sarili ko.
Nakita ko ang pagkahugpong namin at tarak na tarak ito sa loob ko na halos walang espasyong pagitan sa amin.
Buong pag alala akong kinabahan dahil doon.
For Pete's sake nag dadalang tao ako!
Pinigilan ko siya at halos mangiyak ako sa kaba.
"Please Cliff. I was carried away...please we should stop...buntis ak---" hindi ako nakapag tapos ng pananalita nang bigla niyang angkinin ang labi ko at diniin pa lalo ang sandata sa akin kasabay ng mabilis niyang pag labas pasok.
Halos napayakap naman ako sa kanya at napa kalmot sa likod nito. Hindi ko namalayan ang papalapit kong pagdating hanggang sa isang pagsabog ang naramdaman ko na nagpa baloktot ng daliri ko sa paa.
Hingal na hingal ako at ilang sandali ring naramdaman ko ang pangingisay nito at ang init na t***d na sumirit sa loob ko.
Halos mawindang ako ng bumulong ito sa tenga ko bago niya huguting ang ari sa loob ko.
"Sana makahabol ako at maging kambal."
Natameme ako sa tabi niya.
Alam niyang buntis ako ngunit wala siyang alam sa pinag dadala ko.
Hinila ako ng antok at ang tanging naramdaman ko lang ay ang mainit na brasong pumulupot sa katawan ko.
NAGING TUTOK si Cliff sa akin ng mga sumunod na araw. Kahit na naiinis ako sa pag mumukha niya wala aking magawa dahil minsan gawa na rin siguro ng pag bubuntis ko ang pananabik ko sa kanya.
Juice ko halos hindi ko na mapigilan minsan ang sarili ko lalu na ngayon nandito kami sa kwarto ngunit naka brief nanaman siya at wala nang suot. Halos mag huhurumintado ang dibdib ko sa inis dahil simula nang may nang yari sa amin hindi na niya ako pinipilit pa kusang bumibigay na ang kaluluwa ko!
"Mag damit ka nga!"
Kunot nuong tinugnan lang niya ako na iniwas ko naman agad ang sarili ko sa mapagtanong mata niya. Hindi ko talaga gusto ang mga tumatakbo sa utak ko ngayon.
Laking pasalamat ko nang magsuot siya ng sando at boxer shorts.
Hindi ko parin maiwasang purihin ang hubog ng likuran niya lalu na ang umbok niyang pwetan!
Lintik!
Ano nanaman ba ang nang yayari sa akin. Nag iinit naman ako at kasalanan niya ito lahat!
"Baby, pag nagka anak tayo gusto kong pangalan yung kakaiba. Tulad nag Buknoy o kaya Tiborsio"
Nang madinig ko iyon parang gusto ko siyang patayin ngayon din mismo.
Eh kung siya kayang gawin kong Buknoy o Tiborsio?!
Nakita ko ang diyarhyo sa gilid ko kaya ko ito nilukot pabilog at inihampas sa kanya.
Napaka walang modo niya!
"Aray naman Baby ko. Nag suggest lang naman galit ka agad. Magandang pangalan nan iyon. "
Nag igting talaga ang pandinig ko dahil doon
Anong mentality meron ang isang ito?!
"Hafzeil o kaya Reguel ang magiging pangalan ng anak ko! "Galit kong saad sa kanya dahil pinag pipilitan niya ang Buknoy at Tiborsio.
“Baby kapag babae naman ang magandang pangalan Aeng o kaya Pipay o kaya ang sikat ngayon Bebang. Diba maganda?” saad panito ng punong puno ng gayak.
“Tangina ka!”Singhal ko sa kanya. Gago! Na alog ata ang utak ng isang ito! Walang hiya talaga!
"MUKHANG HINDI KA NAKIKINIG sa akin Sofia Arc. Sigurado ka ba talaga sa ginagawa mo? I mean susuportahan naman kita dahil hindi ka masaya sa kalagayan mo but if you say na may nang yari nanaman sa inyo the hell of you getting annulment? "
Sabi ko na nga ba! Dapat hindi ko nalang kinuwento sa kuya ko.
"Pero kuya Z, what was between me and Zamora are earthly needs. Si Speed ang mahal ko. W-wala siya at si Cliff..."
Nagulat naman ako sa biglang pag hampas ni kuya ng table niya. Nasa opisina niya ako at halos mawindang ako at kinabahan.
If kuya has soft part hindi ko inaasahan na mas maging higpit pa siya kay dad.
Natakot ako bigla lalu na ngayon dahil galit si Kuya and to tell you frankly kamukha na niya si Dad pag lumalaki na ang butas ng ilong niya.
"What the hell! Ano ka? Iyan ba ang pag papalaki sa atin ng magulang natin? Give mom and dad shame Sofia! Makapag salita ko parang wala lang sa iyong nag gagamitan lang kayo ng asawa mo ah! Ano s*x lang ganon?" Biglang tumayo si kuya mula sa pagkaupo nito at hinilot ang sentido.
Nilubid niya ang braso bago mag salita sa harap ko ng puno nang pait.
"I change my mind. Talk dad about it. Total si Dad naman ang nakipag sundo sa inyo."
Nagmaktol naman ako dahil doon.
Dad won't allow it.
Malaki ang tiwala ni dad sa kasal at hindi niya ako papayagang maipawalang bisa ang kasal lalu na noong tinanong niya ako bago ng kasal kung gusto o hindi dahil walang bawian na.
"Kuya Zues naman. Alam mo’ng hindi papayag si dad kaya ikaw lang ang nahihingahan ko ng problema diba?" Pag lalambing ko kay kuya na mas lalong kina inis pa ata nito.
"No. Akala ko pag balik natin mas magiging maganda ang buhay dito but it change you Sofia. Hindi ikaw ang kapatid ko." Nangunot nuong napatanong ako sa kanya. Anong sinasabi niya?
"What do you mean?"
He scoffed laugh.
"You. You and your f*****g d**k reasons! You've changed. Saan napunta ang Sofia Arc na rational mag isip? Na matalino. Hearing you saying having s*x with that asshole is just an earthly needs makes me p**e! Ikaw ba talaga ang kapatid ko? You don't get your self in and then you run away dahil hindi ka na masaya, dahil hindi ka niya mapasaya. Ikaw, bakit ka nagpakasal talaga? Huwag mong sasabihing pera dahil alam ko’ng hindi lang iyan ang dahilan!" Galit na galit na sermon nang kuya ko sa akin.
That moment makes me realize a thing...
Being with him change me a lot.
Being in this relationshipnmakes me the person I am NOT.
Napaiyak nalang ako habang pauwi sa bahay...
This is not me anymore... Naguguluhan ako. Hindi ko rin nakikilala ang sarili ko.
Wala na akong magawa nang umalis ako.
Galit si Kuya Zues sa akin.
Shit happens you know!
Napakagat labi ako habang umuupo sa isang bench na parke. Minsan naiisip ko,
why do people go to park?
Maliban sa total waste of time ito ang pamamasyal sa parke ang pinaka boring sa lahat.
Gagasto ka lang sa mga picka pika foods sa tabi. Manunuod sa kawalan at sa mga taong may mga ka dates. May mga kapamilya at may mga grupo ng kaibigan.
For the first time in my life ngayon ko na intindihan ang value ng isang open field park.
Hindi lang pala pampalipas oras ito. Dito ko nahanap ang katahimikan lingid sa bandang kumakanta sa di kalayuan.
Sa dami ng tao rito hindi ma papansin kung mapaiyak man ako rito sa kina uupuan ko.
"Eto, panyo." Isang baritong boses ang natinig ko kasabay ng pag sulpot ng isang stripe na kulay itim at abong panyo sa harap ko.
Umupo ito sa tabi ko at napatingin ako sa kanya. Kinuha ko ang panyo niya upang mag pasalamat ngunit ganoon nalang ang pagka mangha ko nang makita ko siya. Hindi pala siya lalaki kung Hindi babae. I mean tomboy siya.
Ngumiti ito sa akin at tumingin ulit sa malayo.
"Sa iyo nalang ang panyo na iyan. Bago naman iyan eh. Bigay ko na sa iyo. Ako nga pala si Maria Ligaya Pagniig. Mario nalang itawag mo."
Napatingin ako sa kanya.
Grabe barito talaga ang boses niya.
Ngumiti ako bilang pasasalamat.
"Sofia Arc B--Za..Zamora." may halong pag alinlangang tugon ng pag papakilala ko sa kanya.
Sigurado akong wala kaming kamag anak na Pagniig kaya naman nakaginhawa ako ng masagana.
Baka kase mangyari ang nang yari noon sa amin ni Tita Seraphim.
"Mabigat ata ang problema mo."
Kumento nito sa akin.
Ewan ko ba at mukhang madali namang nakapalagayang loob ko siya kaya naman sinabi ko sa kanya ang nang yari sa akin ngayon.
" Nakakatawa naman nagkakilala pa tayo rito. Ito ang kauna inahang pag punta ko sa parke at dahil doon iisa lang ang maipapayo ko mula sa isang naguguluhang tao rin."
Natawa kami pareho sa sinabi nito.
Nasabi kase niyang naguguluhan siya sa sitasyon niya.
Bumalik daw ang babaeng mahal niya ngunit nasa isang kasunduan naman siya sa isang lalaking makapag bigay ng anak sa kanya iyon nga lamang napag alaman nitong Magkapatid pala yung mahal niya at yung taong kailangan niyang bigyan ng anak.
Ngayon nagkagusto na ito sa kanya ngunit mahal niya ang isa. Ang gulo kaya naguluhan kami.
"May dalawang klase ng pag mamahal. Ang isa bubuohin ka subalit ang isa naman ay mapanira. Naging ano kaba sa dalawa?" Tanong nito sa akin.
Akala ko ba payo ang ibibigay niya naguluhan tuloy ako.
Biglang nag ring ang telepono niya at nag paalam na ito sa akin dahil kailangan na niyang umuwi.
"Sige Mario. Salamat!"
"Sige. Kita tayo ulit pag nagkataon. Ang masasabi ko lang, pag alam mo na ang sagot sa tanong ko subukan mo munang bigyan ng pag kakataon ang mga bagay bagay. Tingbangin mo ng husto. Huwag mong hahayaang lamunin ka ng hinanakit o saya. Bigyan mo ng pag kakataon. Malay mo maging masaya ka. Sige una na ako. Paalam!"
Sabi nito at kumaway kaway siya sa akin.
Napangiti naman ako.
Tama nga siya.
Siguro nga ang klase ng pag mamahalan iyong masasabi kong Distractive love. Nasira kami pareho.
Siguro nga kailangan ko’ng palayain lahat ng sakit upang mabigyang daan ko ang aming kasal...alang alang sa dinadala ko. Sa ngayon hindi lang ang sarili ko ang dapat kong isa alang alang. Kailangang isa isip ko ang magiging mga anak namin...
- Writer
