Chapter 19
1040 Words
"NASASAKTAN AKO ZAMORA. Bitawan mo ako!"
Halos Hindi ako makahinga nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit ng makarating ito mula sa Davao.
Hindi naman ako na sasaktan.
Na iinis lang ako sa kanya dahil amoy alak siya.
Kakarating lang niya naka inom pa?
Ibig sabihin hindi agad siya dumiretsong uwi.
Tinulak ko siya at laking pasalamat ko nang bitawan niya ako.
" B-baby, hik... may pasalubong ako...hiks... saiyo."
Hindi ko siya pinansin at tinalikuran na.
Na buwisit lang ako sa kapangitan niya pag lasing.
KINAUMAGAHAN halos mainis ako sa kakademand niya sa akin na kumain ng iba't ibang prutas.
Binili pa daw niya iyon galing Davao.
Ang baho kaya ng duryan! May ibang duryan candy at kung ano anong prutas siya'ng dala maliban sa duryan.
Ano ba'ng problema niya?
"Dapat kuma kain ka kadin ng prutas hindi iyon junk foods at powdered juice."
Kung maka junk foods naman siya sa Bread pan wagas.
Hindi naman junk foods ang bread pan ah!
Kakatapos lang namin ng agahan kaya naman hindi talaga ako pabor sa sinasabi niyang junk foods ito.
"Ano ba!" Singhal ko sa kanya nang bigla niyang agawin ang malalaking pakete ng bread pan.
Hindi ba niya alam na masarap iyon?
Mukhang pinag lilihian ko na nga iyon dahil sa pag sawsaw ko sa suka.
"Here. I prepared this for you. Eat. "
Tinignan ko ng may pandidiri ang ibinigay nitong fruit salad.
Bakit ba nag dedemand ang isang ito e sa ayaw ko!
"Ayo ko nga! Akin na iyan at tantanan mo na ako parang awa mo na!"
Hindi niya ako pinakinggan at patuloy lang siya sa pag iiba ng pag uusapan at ang malala eh pinag duduldulan niya ang salad!
Siguro nag tatanong kayo kung nasabi ko ba sa kanya ang pag bubuntis ko? HINDI. WALA akong sinabi dahil mag pasa hanggang ngayon na lilito ako kung anong gagawin o sasabihin ko. Hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin ito lalu na ngayong nakapag disisyon akong iwan siya.
"No. You must eat this. Kanina kaunti lang ang kinain mo. Simula pa noong nakaraan. Hindi ko na gusto iyan lalung lalo na at na ngangayayat ka na. You look pale at hindi ko gusto iyan. Eat fruits for God's sake! "
Tumayo ako at tinalikuran siya. Nakakakinis makipag bangayan sa isang tulad niya!
Hindi kami nag pansinan hanggang sa gumabi na.
Napasinghot naman ako sa niluluto niya sa kusina.
Mantakin mong marunong siyang magluto?
Akala ko pinapaluto niya iyon sa katulong.
May katulong kami iyon nga lang hindi stay in nasa kabilang bahay sila maliit lang naman ngunit disente. nasa likod malapit sa garden. Pinag sabihan nanaman niya sigurong huwag mag duty ngayong gabi.
Pinaupo niya ako sa dining table. Noong mag hain na ito isang pininyahang manok pala ang inihain niya.
Napalanghap ako at parang nag laway ata ako.
Nang binalingan ko siya ng pansin ngiting ngiti itong naka tingin sa akin sabay hain ng kanin sa pinggan ko.
"Kumain ka ng marami Baby please."
Hindi na ako nakipag talo pa. Eh sa mukhang nasasarapan naan ako sa luto niya.
Noong matikman ko na iyon. Langya napamura ako na kinagulat niya. Bakas sa pag tatanong iya ang pag alala ngunit hindi ko siya pinansin at sa halip kumain na ako.
Ang sarap naman kasi!
Napahimas ako sa tiyan ko sa sobrang pagkabusog at noong inangat ko ang paningin ko parang ako ata ang nagulat. Ni isang butil ng kanin walang senyales na kumain ito at naka maang lang ito sa akin.
"Hindi ka kumain?"
Napailing iling ito sa akin kasabay ng pag kipot ng bibig niya. Mukhang nagulat ito sa inasal ko.
Naparami ata ang kain ko at napasarap hindi ko napansing pinag masdan lang niya ako sa buong mag damag.
Bigla naman itong ngumiti ng makabawi siya.
"I'm glad you're eating much now. Mag luluto ulit ako bukas. Ano'ng gusto mo?"
Mukhang ako naman ngayon ang nagulat. Kailan naman siya naging cook?!
Wala akong maisip. Nanahimik nalang ako.
Kunulit niya ako hanggang sa silid.
"Ano ba wala nga akong alam okay."
"But, you have to eat more lalo na ngayon."
Doon kumunot ang nuo ko.
"Ngayon?" Tanong ko rito. Anong... hindi ko naman sinabi pa sa kanya ah.
Nag iwas ito ng tingin at mukhang umiiwas sa tanong ko kaya hinigit ko ang braso niya ngunit umiwas ito.
Kahit na kinukulit ko na ito hanggang sa pag tulog.
"Anong ibig sabihin mo doon Zamora?" Tanong ko rito kahit na humiga nalang ito ng kama.
"Wa-wala." Nangangamba ang tinig nitong umiiwas sa akin at tumalikod mula sa kina hihigaan niya.
"Ano nga?!" Galit na talaga ako kaya ako napahampas sa kanya dahilan upang harapin niya ako.
Nag pakawala ito ng buntong hininga at ginaya ako ng pagka upo sa kama paharap sa akin.
Hinawakan niya ang kamay ko...
"I knew you're pregnant." Ngiting saad nito sa akin na kinagulo ko kaya nag salita ulit siya .
"I intended to." Makita ko ang pag tagis ng kanyang panga tanda na nag titimpi ito ng galit.
Ewan ko ba dahil biglang sinaniban ako ng isang kaluluwa sa sobrang galit ko sa kanya.
Hayop! Napaka walang hiya niya!
"Ibigsabihin sinadya mo talagang buntisin ako?!"
Halos hindi ako makapaniwala sa sinabi nito. Kaya pala may Pregnancy test sa Medicine kit na iyon.
Halos hindi ko alam kung ano’ng sasabihin ko maliban sa galit na bumabalot sa akin.
Sa pungtong ito narinig ko ang dumagongdong na boses nito. Malakas itong sumagot.
"Oo! Ngayon sigurado na ako maiiwan. I'm not stupid sofia. I knew that you're looking for a good lawyer to nullify this marriage. Kung tatakasan mo ang kasal natin, hindi ako tanga para hayaan ka’ng umalis sa kasal na ito ng nang iisa. Sinisigurado ko lang naman na hindi ka makakatakas sa pagiging ina ng anak ko."
Isang sampal ang pinakawalan ko sa mukha niya ngunit sa halip na magalit ito sa akin nabigla na lamang ako nang bigla niya’ng hinipit ako at hinawakan ang magkabilaang pisngi ko at inangkin niya ang akin labi.
Sinubukan kong labanan siya ngunit hindi ko na gawa lalo na noong maihiga na niya ako sa kama.
Untiunting lumaho ang lakas ko at sumuko ang aking galit sa kanya...tangina.
- Writer
