Troubled Hearts (Villanueva Series 2nd Gen)

Quielle “Where the hell are you going?!” Matigas na sabi niya sa’kin matapos ko siyang iwan sa loob ng bar na ‘yon. His immense stares made me shiver. Kung titigan niya ako’y halu-halong emosyon ang nakikita ko ro’n. His anger dominates in his expression. At siyempre, hindi makakatakas sa paningin ko ang panghuhusga niya sa’kin. Bakit pa ba ako magtataka? Everyone thinks now that I am a w***e because I was seen dancing dirty with another man inside that bar. Kaya nga niya ako nahuli, eh. Kaya siya nandito. Paniguradong nakarating agad iyon sa kanya dahil nakabantay ang bodyguard niya sa akin! But little to they know, I am only his. God. I missed this man so much. Mariin kong binawi ang braso ko sa kanya. Kahit mahigpit ang pagkakahawak niya sa’kin, ibinigay ko ang buong pwersa ko para kumawala sa hawak niya. “What? Uuwi na ako!” His hard jaw clenched repeatedly. Ramdam ko ang pagnipis ng pasensya niya sa akin. Bakit pa ba niya ako hahabulin? Tinapos ko na ang lahat sa amin! Hinawakan niya ako ulit sa aking siko. This time, it was firmer. I flinched with the pain it caused me. But he didn’t care, though. At naalarma ako nang hilain niya ako papunta sa parking area kung saan naroon ang kotse niya. Hinampas-hampas ko ang braso niya gamit ang libreng kamay ko. I don’t care how tall and muscular he is! Alam kong hindi niya iindahin ang sakit na dulot ng ginagawa ko pero sinubukan ko pa rin. Baka sakaling pakawalan niya ako kapag natamaan ko ang mukha niya. “Sandro! Let me go!” But I shrieked out when he stopped and carried me! I suddenly felt afraid that I might fall down if I continued struggling to free myself from him. Though, I know he won’t let that happen, nanigurado pa rin ako. Kaya kahit ayaw ko, kumapit ako sa leeg niya para hindi ako mahulog. “Ano ba? Ibaba mo nga ako!” I know people can hear me because I was loud. Konti lang ang nainom ko pero hindi ko maintindihan ang sarili dahil pakiramdam ko, parang umiikot ang mundo ko. Damn, vodka! Narating namin ang kotse niya nang hindi siya nagsasalita. His lips were pressed in a thin line. Nagtitimpi siya. Pero bakit? Para saan? Dahil ayokong sumama sa kanya? He swiftly open the shotgun seat of his car. Nakita kong naalarma ang mga bodyguard niya nang pinilit kong magpumiglas ulit. I even slapped him on his face. Pinanliitan niya lamang ako ng mata pero nagpatuloy siya sa ginagawa. Nang maiupo niya ako sa harapan, humarap ako sa kanya para ipilit ang sariling humawal. But this man, he trapped me using both of his hands. “Sir—-“ narinig kong sabi ng isa sa mga body guard niya. “It’s fine. Ako na ang bahala rito,” he said. Isang tango lang, iniwan na kami ng mga tauhan niya. Damn him! Ano? Kokornerin niya ulit ako katulad ng madalas niyang gawin sa akin noon?! Hinampas ko ulit siya sa kanyang dibdib. Then, I caught his attention again. “Hayaan mo na akong umuwi, please.” Ani ko. Maybe, if he can’t let me go because I’m stubborn, baka sakaling madaan ko siya sa pagmamakaawa. He was looking at me straight into my eyes. There’s still a hint of anger on it. Pero nang pagmasdan ko siya ng mabuti, may iba pa akong nakita bukod sa galit. I saw longing and tiredness in his eyes. He sighed. Umangat ang kamay niya at mabini niyang hinawakan ang pisngi ko. Hindi na ako nagpumiglas. The heat I felt in his palm is very comforting. Suddenly, I just wanted him to hold me like this. “Quielle,” he called me. “Bumalik ka na sa’kin.” Umiling ako. I remembered again my reason for leaving him. Nakakapanghina ang boses niyang nagmamakaawa. Baka makalimutan kong ako ang nakipagkalas at agad-agad siyang balikan. He leaned his forehead on mine. I can smell alcohol on his breath. It fanned on my skin and gosh, the hotness of his breath made me shiver again. “Come back to me, please…” he begged. Umiling ako. “Tapos na tayo, Sandro.” “Hindi pa sa akin,” nag-angat siya ng tingin. Our eyes met. And gosh, I felt my heart melting. “I will never be done with you.” “May iba na ako,” I answered back. “Everyone saw me dancing with a guy inside that bar.” He gritted his teeth. Kung kanina, maamo ang mukha niyang nakatingin sa akin, agad iyong napalitan ng muhi. “I’ll kill him,” he said darkly. “Ano ka ba!” “Then tell me what you want me to do to make you come back to me!” He said desperately. Guilt crept into my system when I heard those words from him. He was never like this. Hindi ganito ang pagkakakilala ko sa kanya noong una. He was dominant, arrogant and snob. Ni hindi niya ako pinapansin noon. Ako pa ang nahihiya dahil sa presensyang dala ko kapag nagkikita kami. But looking at him now, he’s a lot different. Dahan-dahang umangat ang kamay ko para hawakan ang kanyang magkabilang panga. His stubble grew a little. Malalim din ang mga mata niya na parang hindi nakakatulog ng maayos. “Your family won’t accept me,” I whispered. I saw his Adam’s apple moved when he gulped. Doon siya sandaling natahimik. “I’ll talk to them…” he said. “Hindi mo ginusto ang nangyari kay Quino.” Bumitaw ako sa pagkakahawak ko sa kanya. “It will always haunt me—-“ He cut me from talking when he gently kissed me on my lips. I gulped. Damn. Just one kiss. One kiss and my mind went blank. “I will help you forget what happened.” He said hoarsely. “Baby, just come back to me.” Nakakatukso. I wanted to give up on him and just let whatever will happen next. Alam ko namang hindi niya ako pababayaan. He will stand by me, for sure. Pero hindi ko kaya. Ang isiping haharapin ko pa lamang ang buong pamilya niya ay para na akong maiihi sa kaba. For sure, their judgements towards me will kill me from the inside. I can’t take to hear hurful words from the family that I once treasured and loved because of what happened. At kapag nalaman pa nila ang tungkol sa amin ni Sandro, hindi ko na maisip kung ano pang magiging reaksyon nila. Si Ate Yael nga, na minsang kinutuban tungkol sa amin, ay hindi ko nakayanan ang mga salita niya, ano pa kaya kung ang buong pamilya ng mga Villanueva ang kakausap sa akin? Nakakahiya. Nakaka-guilty. Nakakapanliit sa sarili. I gathered my remaining sanity before I speak up. “Ayoko na rin kasi, Sandro.” Walang emosyon na sabi ko sa kanya. Gusto kong palakpakan ang sarili dahil nasabi ko iyon ng walang pag-aalinlangan. Ni hindi nanginig ang boses ko nang bitawan ko ang mga salitang iyon sa kanya. I tried my best to sound plain so he’ll get my point. “A-ano’ng ayaw mo na?” His voice trembled. He sounded worried now. I shook my head. “Ayoko na sa’yo.” Nagkibit ako ng balikat para mas mabigyan ko ng diin ang gusto kong ipunto sa kanya. “I don’t find you interesting anymore,” I added. Sinungaling, bulong ng puso ko. Napalitan ng galit at insulto ang reaksyon niya sa sinabi ko. Nawala ang malambot na pagtingin niya sa akin. His eyes looked sharp and menacing. Sa talim ng tingin niya sa akin, para akong hinihiwa sa kaloob-looban ko. He stood up straight. Inilayo niya ang sarili na parang may nakakadiring kung ano sa akin. Nasasaktan ako. Masakit. Pero alam kong ito lang ang naiisip kong paraan para tigilan na niya ako. Then his lips drew a devilish smirk. “That’s why you let other men touch you on that f*****g dance floor, huh?” Tangina. “Where else did he touch you huh? Dito?” Inabot niya ang kaliwang dibdib ko at marahas iyong pinisil! My eyes widened when I felt him kneaded it with no gentlessness! “Sandro! Ano ba—-“ “Tell me, is he better than me? Huh?” Inabot ng isang kamay niya ang kaselanan sa pagitan ng mga hita ko at tulad ng ginawa niya sa dibdib ko, marahas rin ang paghaplos niya roon. “Did he make you c*m until you blew off your mind?” Tuluyang bumagsak ang mga luha mula sa mga mata ko. He saw it. But I didn’t see any remorse on what he is doing to me. “Please…” I begged. I felt his breath near my ear. Damn, I felt feverish with his hands moving alternately and at the same time, feeling his hot breath on my ears. Unti-unti akong tinutupok ng sariling kamunduhan ko. Nagpapapigil ang utak ko pero hindi nakikisama ang katawan ko. “Baby, you’re wet,” he whispered erotically. Itinulak ko siya para patigilin sa ginagawa niya. But when his hold became more gentle and…tempting, parang…ayaw ko na siyang patigilin. And I don’t mind now if we are in the parking lot! “Did you already suck and lick him like what you did to me the last time we had s*x?” Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi niyang ‘yon. He sounded so judgemental. He thinks now that I’m a w***e, huh? Eh sa kanya ko lang naman inalay ang sarili ko! I slapped him hard, so hard that I felt the heat of pain on my right palm. Tumabingi ang mukha niya sa lakas ng pagkakasampal ko. Pigil-hininga akong nakatitig sa kanya. Ang dami kong gustong sabihin! Ang dami kong gustong isaksak sa utak niya na hindi kailanman mabubura sa isip ng pamilya niya, na kahit hindi ko ginusto ang nangyari, ako pa rin ang nakikita nilang dahilan kung bakit nangyari ‘yon kay Quino. “Ang bastos mo!” I shouted. Hindi pa ako nakuntento dahil sa insulto at panghuhusgang natanggap ko sa kanya, umigkas ang isang palad ko sa kabilang pisngi niya. Padabog niyang inilayo ang mga kamay sa katawan ko. I never felt so dirty with just his words. Oo at may mga nagagawa ako dala ng kuryosidad ko sa mga bagay-bagay pero alam niyang sa kanya ko lang ‘yon ginawa! “Ganyan na ba ang tingin mo sa’kin?” Taas-baba ang dibdib ko dahil sa malakas na kabog ng puso ko. “Hindi ako puta, Sandro! Kaya huwag mo akong pagsalitaan ng ganyan!” Matalim na tingin ang iginawad niya sa akin. Ilang beses na akong nakatanggap ng matalim na tingin sa kanya pero sa pagkakataong ito, ngayon lang ako natakot. Parang kayang-kaya niya akong saktan anumang oras ngayon. Siya man ay mukhang nagtitimpi na rin sa akin. Kung hindi lang siguro ako babae ay nasapak na niya ako. “Does it still matter what I think of you?” He smirked. “Hindi na importante ‘yon ngayon.” Tinapangan ko rin ang sarili ko. “Naman pala eh—“ “Baba!” Napatda ako sa lakas ng boses niya. It roared like a thunder in my ears. Inulit ko pa sa isip ko kung tama ba ang pagkakarinig ko. “Hindi mo narinig? Ang sabi ko, baba!” Muli niyang sigaw. Dagli akong bumaba mula sa pagkakaupo ko sa sasakyan niya. There’s an urgency in my moves. Ni hindi ko na nga agad nagawang ayusin ang damit ko nang umangat iyon pataas at bahagyang nakita ang lacey panty ko. Hinaklit niya ako palayo sa pintuan ng sasakyan niya at malakas na isinara iyon. Napapikit ulit ako sa gulat! He’s really mad. Kahit hindi maliwanag ang lugar namin, naaaninag ko ang pagpula ng leeg at mukha niya dahil sa mumunting ilaw mula sa malayo. I never saw him so mad like this before. “Kung gusto mong umuwi, umuwi ka na! I don’t want to associate myself with some filthy, cheap woman like you,” he said, then smirk evily. Fuck. Kung may mas masakit pa sa nararamdaman ko ngayon, walang katumbas ang sakit na marinig sa kanya ang mga bagay na iyon. Kaya ko pang tanggapin kung sa ibang tao nanggaling dahil hindi ko na iniinda ang mga iyon. Pero nang sa kanya na manggaling mismo, napatunayan ko lang na…hindi siya naiiba sa mga taong humusga sa pagkatao ko. Bitbit ang natirang pride sa akin, taas-noo ko siyang tiningnan at humagilap ng mga salitang makakapanakit din sa kanya. Makaganti man lang ako kahit kaunti. “Well, salamat sa experience, Sandro. Huwag kang mag-alala, lahat ng natutunan ko sa’yo, hindi ko makakalimutan. Dahil sisiguraduhin ko na mararanasan ng susunod na lalaki ko ang lahat ng itinuro mo sa’kin.” I arrogantly said before I turned around and leave him there. Kailangan ko nang umalis agad do’n. Nanghihina na ako. My tears would burst any minute by now. Ayokong makita niyang nasasaktan ako sa mga sinabi niya sa akin. “Sir, susundan ko ba?” Narinig ko ang pamilyar na boses na iyon. Si Kuya Ben, ang madalas niyang ipasama sa akin na bodyguard noon. “Huwag na, Ben.” Sagot niya. “She doesn’t deserve the protection I’m giving her.” Tuluyang bumalong ang sunud-sunod na mga luha ko. Binilisan ko ang paglakad palayo roon. I even ran even with my high heels on. When I reach the end of the vicinity, pumara ako ng taxi at nagmadaling sumakay roon.