Stealing What's Mine

Kabanata 7

Mula sa mahimbing na pagkakatulog ni Fajrah ay naalimpungatan siya dahil sa ginaw na nararamdaman na hatid ng aircon ng silid.

She groaned as she look for her blanket, na umabot na pala sa paanan nya. Her roommate probably turn on the air conditioner. Hindi niya kasi iyon binuksan kanina kasi nilalamig siya.

Matapos niyang balutin ang sarili sa kumot ay atomatiko naman siyang napamulat sa dalawang mga mata kahit pa antok na antok pa ang mga iyon, nang maalalang niyang sinabihan niya nga pala ang asawa na tatawag siyang muli. Napakagat siya sa labi at napamura ng pabulong.

“Damn,” she looked at the window of their room. Madilim pa sa labas kaya it’s probably pass midnight na pero nang abutin niya ang kaniyang cellphone na nakacharge pa rin ay nanlaki ang mga mata niya nang makitang alas tress na pala ng madaling araw.

Binuksan niya ang message box nilang dalawang mag-asawa. Walang new message doon at wala man lang siyang good night na natanggap mula rito which is nakakapanibago. Kier always make sure to say good night whenever he is going to sleep na, kahit na nauna pa siyang matulog rito kaya she concluded that maybe her husband is still up.

Nangunot ang kaniyang noo and tried to dial his husbands number but the ring just ended ng hindi nito sinasagot ang phone nito. Napabuga siya ng hangin.

“Maybe he’s so tired too, kaya nakatulog siya.” Fajrah pouted.How she wish that she’s beside of him right now so that she could give him a good massage. Napabuga na naman siya ng hangin. May isang araw pa bago mag sabado kaya tiis-tiis muna silang mag-asawa bago sila magkitang muli. Hindi siya nakauwi niyong nakaraang linggo kaya gustong-gusyo niya na talagang umuwi, she missed him so much. At dahil maaga pa naman ay natulog na lang muli si Fajrah at maya-maya ay nagising na maliwanag na sa labas.

“Good morning, maliligo ka na?” tanong ni Gian, ang kasama niya sa room.

Nginitian niya ito. Mabait ito sa kaniya even if noon ay hindi naman sila gaanong close. “Mauna ka na,” ani niya rito. Tumungo naman agad ang babae sa banyo upang makaligo na.

Siguro naman ay gising na si Kier ngayon, ani niya sa kaniyang sarili. Alas singko na nang umaga at sobrang liwanag na sa labas. Tumungo siya malapit sa bintana and looked up at the sky. Ilang kilometro ang layo niya sa asawa and thinking about it just only make her miss him more. Sana lang talaga ay makakauwi siya ngayong sabado dahil ang sabi pa naman ng mga kasamahan niya ay mas maiging hindi na lang daw sila umuwi at maglakwatsa na lang daw roon or stay there and rest to save energy kasi sa lunes ay isasama sila ni Mr. Meduya sa head ng landscape and architects department para mag observe doon.

Muli ay napatingin siya sa labas ng bintana. Mr sun has come out. I am sure at this point of time gising na iyon.

Fajrah dialed her husband's number. Sa kabilang banda ay nagising naman ang diwa ni Kier agad nang maramdaman ang nakakakiliting bagay na nasa may gitna ng hita niya, he forgot to get his phone out of his pocket. Dahil sa sobrang antok at pagod na rin dahil sa pagkarga ng kaibigan niya who’s now at the sala of their house. Doon niya na iyon pinatulog dahil napagod na siyang alalayan ang pagewang-gewang na lalaki patungo sa ikalawang palapag kung saan naroon ang mga guest rooms nila, kaya sa sofa niya na lang ito pinahiga. While his friend Dom ay panatag na ang loob niya roon, alam niyang okay na iyon kasi pinasundo niya ito sa driver ng pamilya nila. Good thing is that he has a number of his brother kaya nagawan ng paraan na masundo ang lasing na lasing niyang kaibigan.

Kier groaned at agad na kinuha ang phone sa bulsa niya. Dahil sa antok ay nahihirapan siyang imulat ang mga mata niya, so sinulyapan niya lang ito and when he find out that it was Fajrah ay sinagot niya ito agad and close his eyes again at umayos sa kaniyang pagkakahiga.

“Hi, Love. Good morning.” Fajrah greeted him in a super lively way. “Sorry, I wasn’t able to call you back kagabi, nakatulod kasi ako.”

“No, it’s okay.” sagot ni Kier at hinilot ang kaniyang sentido na bahagyang sumakit. Probably because of the amount of liquor na nainom niya rin kagabi pero mas nasisiguro niyang masakit ang ulo ng kung sino mang natutulog ngayon sa sala ng bahay nila.

“What’s with your voice?” nangunot ang noong tanong ni Fajrah. “You still sleepy? Don’t you have any work today? It’s already six.” ani niya nang masulyapan ang orasan sa kwarto nila ng kasama niya. Madalas kasi sa ganitong oras ay nakaligo na ang asawa but it seems like hindi pa ito nakakabangon mula sa pagkakatulog. Halatang bagong gising pa ito.

Napabuga ng hangin si Kier. “I’m sorry, Love. I met Dom last night,”

“Dom? Si Dom?” tanong niya at inalala kung may kakilala ba silang Dom ang pangalan. “Dom? As in Dominic?” tanong niya muli hoping na sana mali ang tinutukoy nitong tao. She hates Dom, hindi naman ng lubusan bat because that man is such a bad influence marami kasi itong bisyo.

“Uminom kayo?”

“Yea, pero ayos naman akong nakauwi. Actually, Theo’s here. Knocked out. Hindi na makauwi sa kasalingan kaya dinala ko na lang dito.”

Halos mapatampal sa kaniyang noo si Fajrah. “Dinamay niyo pa si Theo,” sabi niya at napataas ang mga tingin sa babaeng kakalabas naman ngayon ng banyo. Tapos na itong maligo at nakapagbihis na rin. Nginitian siya nito na pwede niya nang gamitin ang banyo kasi tapos na ito. Tinanguan niya naman ito as a respond.

Hindi naman siya gali sa asawa. Sinabi niya lang naman na hindi ito pwedeng uminom para takutin ito and so that the man will avoid to drink wala pa naman siya roon. No one will take good care of him if he’ll get to much drunk.

“May bisita ka naman pala, go, prepare your breakfast already”

“Hindi ka galit,”

Umiling siya. “Nope, as long as you come home fine. It’s okay, pero avoid to drink again Love. Wala pa naman ako diyan para alagaan ka. I’m sure your head hurts right now.”

“Yea, really hurts.” napabuga ng hangin si Fajrah. Nakaramdam siya bigla ng kagustuhan pa lalong umuwi.

Matapos ang tawagan na iyon ay pinilit ni Kier na tumayo na upang maghanda na ng agahan. Pagbaba niya ay nakita niya sa sala ang kaibigan niyang hindi na sa sala nakahiga kung hindi ay sa sahig na.

Napailing siya. “Theo, theo. Theooo!” gising niya rito at pinalipat sa sofa.

“Is this your house?” tanong ni Theo nang makitang hindi pamilyar ang paligid niya sa kaniya. Unang besses pa lang kasi nito sa bahay ni Kier.

From the kitchen ay sumagot ng “oo” ang lalaki.

Theo looked around at nakita ang isang litrato. It was a wedding picture of Kier and Fajrah na minsan niya lang din nakilala nang bumisita ito sa site at nagdala ng pagkain para kay Kier na si aluhan naman nilang dalawa dahil sa rami niyon. Unang kita niya pa lang rito ay inakala niya talagang kapatid o pinsan lamang ito ng kasama na naging kaibigan niya na rin kalaunan na si Kier.

Nang mag alas 10 na ng umaga ay tumungo na sila sa site. Do their usual routine ng pag che-check sa mga new construction parts ng building. Making sure that everyone is doing well at maayos ang mga trabaho ng mga workers.

That day was kinda tiring for Kier habang ganoon din naman si Fajrah who's doing well in her internship. Aim kasi nitong makatanggap ng feedback kaya she always give all her best kapag may task na pinagawa sa kaniya.

The next day was still the usual day for the both of them. Ganoon pa rin ang ikinabusy nilang dalawa at nang maghapon when they got time to talk each other through video call ay naitanong ni Kier kay Fajrah kung uuwi ba ito.

"Hindi ka ba uuwi?" tanong nito sa asawa dahil kanina pa sila nag-uusap pero wala pa rin itong sinasabi na tungkol sa magpapasundo siya or uuwi siya.

"Ahmm, hindi ako makakauwi Love eh. Masyado kasing busy, sayang naman yung oras."

Agad na nalukot ang mukha ni Kier. Miss na miss niya na ang asawa pero naiintindihan niya naman ito. He was also in that situation before kaya naiintindihan niya. It's just that he wants to hug, kiss and smell her. Namimiss niya na ito ng sobra.