CHAPTER 2: Ang Palasyo Ng Kaharian Ng Ezharta
NAGBUKAS NANG TULUYAN ang gate ng palasyo.
“Wow, s**t,” mahinang nasabi ko sa pagkamangha ko. Mukha unli ang manghang reaksiyon na magkakaroon ako sa mundong ‘to. May kalayuan pa ang kinaroroonan ng palasyo mula sa kinatatayuan ko, pero kita na kung gaano kalaki ito at ang kagandahan nito.
Naagaw ang pansin ko nang may maramdaman akong pagtama ng hangin mula sa likuran ko – ang arikon na si Bangis, pinapagaspas niya ang kanyang malalaking mga pakpak. Lumipad siya palayo patungo sa mga kabundukan. Sinundan ko siya ng tingin. Bago kasi siya tuluyang makalayo, nakita kong tinitigan niya ako. Alam kong sa ‘kin siya nakatingin, walang duda.
“Saan siya pupunta?” natanong ko.
Narinig ko ang pagtikhim ng may berdeng pakpak. “Mas gusto niyang ma
