Chapter 7:
SABRINA
YAKAP ko ang sarili ko habang nakaharap sa ledge ng terrace na kinaroroonan ko ngayon. Kahit na malamig ang simoy ng hangin ay hindi ko iyon iniinda. Halos nakatulala lang ako habang walang tigil ang pagpatak ng mga luha ko.
Katatapos lang ng party at nakaalis na rin ang mga bisita. Ang nandito na lang sa venue ay ang mga malalapit na kaibigan ng aming pamilya at kamag-anak. Dito na rin daw sila magpapalipas ng gabi. Umuna na sina Grandmama sa mansion habang ako ay nagpaiwan na rito sa venue. This venue will be the own house of Nichola, kaya naman may mga kuwarto na rito bilang guestroom. Ako naman ay pinayagan ni Nichola na mag-stay na lang ngayong gabi sa kuwarto niya rito na nakahanda na. She knew how frustrated I am when I heard the announcement. Wala akong kaalam
