Seducing Mirabella

CHAPTER 2

And this night happens.

Kahit kinakabahan ay kailangan kong lumapit sa kinaroroonan ng lalaking pinadate nina Mommy sa akin.

We agreed and I have to do it.

I can't force myself to love somebody that I don't love. Maikli lang naman ang isang buwan para magtiis. Kayang kaya ko na iyon. Huwag lang namang araw arawin nila ang ipapadate sa akin.

Mababaliw ako kapag nagkataon. Pero alam ko naman na hindi malabong mangyari iyon. Sa utak na meron sina Daddy? Malamang na susulitin nila ang pagpayag ko.

Napabuga na naman ako ng hangin at kinakabahang naglakad palapit sa naghihintay na lalake.

His name is Gian, and his background is unknown for me. Hindi ko na binasa ang sinend ni Dad na profile niya sa akin. Ngayong gabi lang naman ito at ilang oras lang naman o wala pang isang oras.

Kaya hindi ko na kailangan pang ikabisado ang background niya. All I want to know is his name. Nothing more, nothing less.

"After this night---hindi na din kami magkikita pa. Kaya mo iyan, Mirabella. Ilang oras lang 'yan. Fighting lang." Pagpapalakas ko sa aking loob at huminga na naman nang malalim nang nasa likod na niya ako.

Tumikhim ako na ikinalingon nito at agad na tumayo pagkakita sa akin.

" Magandang gabi... " yumukod pa ito sa akin na para ba akong isang prinsesa. Napangiwi tuloy ako dahil pinagtinginan kami ng nasa paligid. Even Tito Steve ay nakangiwi at tinatawanan ako.

Masyado siyang magalang for me.

"Evening din, let's have a seat." Aya ko na at bago ko pa mahila ang upuan ay siya na ang nakahawak ng silya at pinaghila na ako.

All I could say is thank you.

Pagkaupo ko ay nakangiti ko siyang tinignan.

"Anong gusto mong pagkain?" Tanong nito na nginitian ko lang.

Sa totoo lang ay may hitsura ito. You can definitely tell that he's handsome based on his looks. Maihihilera mo din siya sa mga lalakeng kakahumalingan ng kahit sinong kababaihan. Maayos din ang pananamit nito. Hindi naman kaibigan nina Dad ang mga magulang nito. Hindi ko nga alam kung paano nila nakilala ang lalakeng ito. Sina Dad lang talaga ang nakakaalam dahil ako? I don't care. All I care is this date to end as quickly as it can be.

"Anything, hindi naman ako mapili." Magalang na sagot ko. Tinawag nito ang waiter. Nang makalapit ay agad nitong sinabi ang mga order namin. Tila palagi ito dito na kumakain dahil kabisado nito ang mga pagkain sa menu nina Tito Steve.

I looked at Tito Steve. He's sitting far away from us, but he can see what's happening. Talagang binabantayan niya kami, like Dad said.

He knows that I am not like some girls that are comfortable with guys. Hindi naman sa as in hindi complortable. It's just that---something happened in the past that made me feel like that. Pwera na lang kung malapit ka sa akin.

Nang makaalis na ang waiter, nakangiti itong humarap sa akin. But he's smile is fake. Hindi genuine, parang pilit lamang ito.

"So, obviously---I like you." He said, confidently. Hindi man lang ito kumukurap. He like me pero pikit amg kanyang ngiti.

"Liar," mahinang sambit ko. Ewan ko lang kung narinig niya.

Hanep kasi sa lakas ng loob ang lalakeng ito. I never see it coming dahil sa hitsura at kilos nito. Especially his fake smile. Tapos akala ko ay mahiyain ito. Akala ko lang pala iyon.

Napatikhim ako na lang ako dahil halatang hindi nito narinig ang huling sinabi ko.

"That fast?" I asked. "Gusto mo na agad ako ng hindi mo man lang ako nakikilala nang husto? Malay mo mamamatay tao ako or even worst. Malay mo din kung napakasama ng ugali ko and you'll be hell with me."

Nagkibit ito ng balikat bago nagsalita.

"Based on your family description---mayaman ka and you can handle your family business anytime. Kapag naging asawa na kita---I can have an access." Napataas ang aking kilay sa sinabi niyo. So, may hidden agenda ang lalakeng ito kaya pumayag sa date na ito.

"Paano mo nga pala nakilala ang parents ko?" I ignore what he says. As if naman papayag akong gawin niya ang plano niya. I'm not that stupid.

"They advertise it online at nakita ko. Suwerte ko at napili nila ako sa dami ng nagtanong." I rolled my eyes.

Daddy is really annoying and unbelievable. How could he advertise it online without my consent?

Jeez, Daddy! Humanda ka talaga sa akin later. Daddy owe an explanation to me. Bigtime!

I blew a soft breath beforw speaking again.

"So, nakita mo lang ako online with my parents advertisement. At ano naman ang nagustuhan mo at bakit ka pumayag on this date?" Naku-curious na tanong ko. Impossibleng magkumahog at makipagdate lang sa akin ang lalakeng ito nang walang kapalit. Maliban na lang sa unang sinabi nito.

Sa nakikita kong ugali niya---I know for sure that there's something in it kung bakit ito pumayag. He's aura tells it too.

" They offered me fifty thousand pesos and another hundred fifty if you'll going to date me again for the second time. And a ten percent share on your company if I make you fall in love with me." Seryoso at walang pag aalinlangang sambit niya.

Lumaki ang aking mga mata sa sinabi nito. Damn it! How could they say that? Paano na lang nila basta basta ipangalandakan iyon online? Nababaliw na ba ang aking mga magulang?

My God!

They are really making me insane. Mababaliw na ata ako ng tuluyan sa mga magulang ko. Pumayag na ako pero knowing this advertisement thing? Naloloka talaga ako. Ni hindi iyon sumagi sa isip ko na magagawa nila.

"I'm sorry, but it won't happen again. No second date or anything. I don't want a partner in life. At mas lalong ayokong magkaroon ng sakit ng ulo in the near future." Makatotohanang sambit ko sa kanya nang sa ganoon ay hindi na ito umasa pa. "You'll waste your effort in me. So, magback out ka na dahil wala akong panahon. I just did this for my parents. Pumayag lang ako at hindi ko sinabing makikipagboyfriend ako sa kahit na sino."

"I won't take no for an answer." Nakangiti ngunit seryosong sagot nito na ikinasmirk ko. Sino siya para pangunahan ang desisyon ko?

"Sorry to burst your bubble, but you can't intidimate me that easily. Try harder next time," I shrugged.

Kulang na lang ay matawa ako sa hitsura niya. Halatang nagtitimpi ang hitsura niya at pinipigilan ang gustong gawin. He has this attitude pero hindi nito iyon inilalabas dahil madaming tao. At siyempre, ayaw niyang mapahiya sa parents ko. Tsaka sayang ang perang makukuha niya.

"Hindi mo ako pwedeng tanggihan." Dagdag pa nito na ikinatawa ko. He's out of his mind.

"You sure?" Tumatawang tanong ko. "Ako? Hindi kita pwedeng tanggihan? Are you kidding me? Sure ka? Kasi natatawa talaga ako." Pinilit ko pang pigilan ang tawa ko, pero kusa itong umalpas.

He's too full of his self. Anong akala niya sa akin? Bibigay agad? Hindi ba niya alam na katakot takot na pakiusap ang ginawa ng magulang ko para lang pumayag akong makipagdate?

And this man is telling me that I can't reject him?

Kaloka!

I need air to breathe.

"Don't test my patience..." nagtitimping saad niya. And his face looks agitated. He has a bad temper and that's very obvious.

Hindi naman ako takot dahil kapag nag eskandalo ito---madali lang siyang mapaalis at hindi makakalapit sa akin. Tito Steve is wacthing us and Dad guarantee me that he can't lay his finger on me. Kaya kampante ako.

"I think, we should end this discussion. Wala namang patutunguhan ito." I looked at Tito Steve. Nakatingin lang ito sa amin at halatang binabantayan niya ako ng mabuti. "This date---it's nonsense."

His face darkened and any minute he'll burst, but I just smirked. Subukan niyang gumawa ng eskandalo o kahit ano---Tito Steve and Dad will make sure that he'll end up in bars.

Napansin ko ang ilang beses nitong paghinga nang malalim. He's trying to calm his self.

Pero, wala na siyang pag asa. Kumbaga, ekis na siya nang tuluyan at wala ng second second chance pa. Isang beses lang at suwerte nila kung kay susunod pa, na alam ko namang wala na talaga.

Pinagbibigyan ko lang ang mga magulang ko. And once is enough for every man they want me to date.

"Okay, okay, I get it. I'm sorry..." Napataas talaga ang aking kilay sa paghingi nito ng tawad. I didn't see it coming again.

"For what?" I asked, confused. Kanina lang ay halos sumabog na ito sa galit at ngayon nagsosorry siya?

"Don't push through, Miss Mirabella." Tuluyan na naman akong natawa. Grabe namang pagtitimpi ang mayroon sa lalakeng ito. Masubukan nga kung hanggang saan ang kaya niya.

"Bakit? Ganyan mo ba kakailangan ang ibibigay ng mga magulang ko?" Napatingin ako sa crew nang maglapag na ito ng pagkain sa harap namin.

Nakita ko ang pagkuyom ng kanyang mga kamay at pagtikom ng kanyang bibig. Hindi muna ako umimik.

"Thank you," pasasalamat ko sa crew nang maiserve na nito ang lahat ng pagkain sa harap namin. Yumukod naman ito bago tuluyan umalis.

"So, as I was saying..." umpisa ko na naman at kinuha ang napkin sa ibabaw ng plato. "How much do you want?" diretsahan ng tanong ko. I know he just wanted money from my parents.

Kung gusto niya---ako na ang kagbibigay sa kanya. If that's what he needed the most.

"I don't want your money and you either." he said, seriously.

Napatango tango ako, "so, ano naman ang kailangan mo? Don't tell me na may hidden agenda ka sa pamilya ko?"

Ayaw niya ng pera tapos ako---ayaw niya din. So, sino ang gusto niya? Ang mommy ko?

"Your xompany." Hayagang sabi niya na nakapagpatitig sa akin sa kanya bago tumawa nang malakas. Napatingin tuloy ang mga kumakain sa amin. Si Tito Steve naman ay nakamata lang sa amin.

Seriously? Our company? Masyadong mataas ang pangarap ng lalakeng ito. Jusko! How could he even say that? Wanting our company?

Jusmio, Marimar! Maloloka na ata talaga ako ng wala sa oras.

"As in our company? You're kidding, right." Hindi makapaniwalang tanong ko at tumawa na naman. Not minding the people around us.

"May nakakatawa ba?" bumalik na naman ang pagkuyom ng kanyang kamao.

Umiling ako habang pinipigilan ang aking pagtawa. "Wapa namang nakakatawa. It's just that---alam mo iyon? Yung napaka mo? Napaka-ambisyoso? Ganern?" I smirked at him. As if naman na makukuha niya ang company namin. Kalokohan ang kanyang iniisip.

"Marrying me will give me the right to own what is yours." He said and I smirked again.

"It won't gonna happen, Mister. Dream on,"

"Kung hindi kita makuha ngayon. I swear, I'm gonna get you no matter what." He said, smiling. Sure na sure siya sa mga piangsasabi niya.

Naku naman talaga!

"Huwag ka na masyado mag effort dahil after this---you and I won't meet again. Ever again. Our path crossed, but that doesn't mean I know you. A single meeting is enough. And I don't have plans on having a relationship soon. That's not in my vocabulary. So, I guess---drop the topic and lets just eat. Baka mahimasmasan ka kapag nakakain ka na. Baka gutom mo lang iyan. " Nakangiti nang litanya ko at ini-usog sa kanya ang extra menu na ibinigay ni Tito Steve mismo sa amin. Hindi ko napansin ang paglapit niya. I just nodded to him bago ulit ito umalis.

Nang makaalis na ito ay ngumit ako sa gawi niya. Magsasalita pa sana ito nang magsalita ulit ako.

"Let's just eat at peace... " mahinahon nang pahayag ko at iniusog ang plato ng pagkain sa kanya. " Don't bother yourself. Kasi hinding hindi iyon mangyayari. After this?" Isinenyas ko aking kamay at nagkibit balikat. "I have no plans in meeting you again. So, please lang. Make this easy for both of us. Wala kang mapapala sa akin. Kung nangako ang mga magulang ko sa'yo---sila iyon at hindi ako. Pero kaya kong ibigay ang perang sinabi nila sa'yo. But for now---let's just finish this and forget that we once meet. It's for the better." Mahabang sambit ko at sumubo na.

" Bakit ayaw mong subukan natin? " I answered him with a cold stare and eat up again. Wala akong paki sa mga pinagpuputok ng butsi niya. Basta sa akin---kung anong sinabi ko, iyon na iyon at hindi na mababago pa.