"Our Nonsense Argument"

882 Words
chapter 4 "Our Nonsense Argument" Veronica 'hindi pwede to!! habulin mo ang mababang nilalang na'yan!' tama ang utak ko! wala pang pwedeng tumalikud at iwanan akong nakatanga pose! kaya dali dali kong hinabol ang namumudtanging nilalang na iniwan ako at walang habas akong pinagsisisgawan dahil lang sa may nakita akong langaw na biglang dumapo sa napakalapad na noo niya. siya na nga itong tinulungan para hindi siya mahawaan ng virus ako pa tong sinigawan at totoo kayang hindi niya ako kilala? oh, isa rin siya sa mga plastik na mababang nilalang dito?! sana naman hindi. kasi gusto ko talaga siyang maging kaibigan. "hey! how dare you turn your back on me?!!" "h-hey why are following me??" "I'm not following you?!" "then why are you shouting? huh?" "I'M NOT!" "LOWER YOUR VOICE!" "THIS IS NATURAL!! " "ughh, why I am even bothering myself talking to you??" "well you stop being a jerk?!" "wa-what?!! ME?? A JERK?!" "YES!" "I'M NOT!" "YOU ARE!" "NOT" "YES!" "NOT" "YES!" "ughh, sino ka ba at ano bang kailangan mo sa akin?" eksaherada din tong peasant na to ahh! "wala akong kailangan sayo, kasalan ko bang iisang daan lang tayo? heeeeeeleeeer?? wag kang masyadong mag-assume mababang nilalang hah" "grabe talaga.... sige kung hindi mo talaga ako sinusundan......" "HINDI TALAGA!" napaka feeling! ano siya? sinuswerte? ako?! ako pa talaga ang sumusunod daw sa kanya? huwaw......... nananaginip na siguro tong mokong na ito! hindi, hinding-hindi ako aamin na sinusundan ko nga talaga siya! napahiya na nga ako kanina sa pag-iwan niya sa akin pati ba naman ngayun, mapapahiya parin ako? sapatosin ko tong hampaslupang ito ehh! "mauna ka" sabi niya sa seryosong boses at seryosong mukha " ayaw ko nga" gago ba siya? ehh, 'di ko na siya mahahabol non? ang bobo lang talaga niya ehh hindi ba niya magets na gusto ko pang makipag-kaibigan sa kanya? bat ba siya ganyan? ang slowpoke ng taena! "ano bang kasing kailangan mo sa akin Miss?" mababang tono at nagpipigil inis na sabi niya habang hindi nakatingin sa akin "hello, nandito yung mukha ko oh wala sa sahig wala sa ibabaw kundi andito sa harap mo kaya pwede ba? Kung pwede? Tignan mo kaya kung sino ang kinakausap mo" sa totoo lang naiirita na talaga ako sa mokong na to... "pwede ba Miss ayaw ko nang g**o at siguradong ayaw mo rin nang ganon kaya kung ano mang naglalaro ngayun sa isip mo ay tigilan mo na maawa ka sa sarili mo" bakit ganon?bakit ang bait bait niya? Sa ugali kung ito ni minsan wala pang nagmagandang loob sa akin well maliban kila Manang "gusto kita" sabi ko habang tinititigan siya sa mismong mga mata niya at gustong-gusto kong matawa ... Nakakatawa kasi yung reaksyon ng mukha niya ang laki-laki ng mga mata niya tapos nabukaka pa yong bunganga niya hahha "a-anong sabi mo??? G-gusto mo a-a-ako??? Naririnig mo ba yang sarili mo? Papaano mong nasasabi 'yan? Sigurado ka ba?" di magkandaugagang tanong niya hahaha "yup, gusto kita maging kaibigan" ano bang mali sa sinabi ko? Eh sa yun ang gusto kong maging mangyari ehh "wooh akala ko kung ano na" pabulong na sabi niya at kitang kita ko talagang nabunutan siya ng tinik "wait, akala mo ba may gusto ako sayo? Hahaha" hindi ko na talagang maiwasang tumawa sa mga pinagsasabi nito hahaha baliw talaga tong taong to. "hindi" sagot niya agad "so anong problema mo?" nawawalang pag-asang tanong ko "bulag ka ba? Oh nagbubulag-bulagan ka lang?" nauubusang pasensyang sabi niya "nababaliw ka ba? Hello andito nga ako sa harap mo diba kasi nakikita at naririnig kita kaya owede ba tigil-tigilan mo ako sa mga walang kwentang tanong mo" kung napipikon siya mas nakakapikon na ako sa kanya "hmm nakakakita ka nga, so bakit hindi mo nakikita tong mukha ko?" sabi niya sabay turo sa mukha niyang puro pasa "baliw ka ngang talaga, ang sabi ko nga nakikita ko---" "anong nakikita mo?" pagpuputol niya sa sinasabi ko "mukha mo" *pout* at tinaasan niya pa ako ng kilay "ano pa?" nauubusan na talagang pasensyang tanong niya "pasa" haaaays nakaka-stress naman tong lalaking ito "ano pa" marami... Marami pang mga pasa sugat at hiwa yan ba ang gusto niyang marinig sa akin?pwes hindi ko sasabihin "............." "gusto mo bang makita tong mga galos ko sa mukha sa sariling pagmumukha mo?" "................." "kaya please maawa ka sa sarili mo kasi ako? Nagsisimula na akong maawa para sayo.... Layuan mo nalang ako kasi hindi ko kayang maging kaibigan ng kahit nino" that's it gusto ko talaga siyang maging kaibigan "I made my choice and gusto kitang maging kaibigan" sa gusto ko talaga siya eh ano bang inaayaw niya sa akin?kung alam lang sana niya baka siya pa ang magmakaawang maging kaibigan ko "pagpinagpilitan mo yang gusto mo hindi lang ako ang mapapahak dito pati ikaw naiintindihan mo ba? wag kang maglalaro ng apoy kung ayaw mong masunog ng buhay" paliwanag niya sa akin at sa paraan ng pagpapaliwanay niya ay parang elementary lang ako na hindi maintindihan ang sinasabi niya "nah, I will have you so it will be okay" taas noong sabi ko "It is not okay, it will never be okay! Please lang Miss makinig ka sa akin wag kang makipagkaibigan sa akin dahil hindi ko nga mailigtas ang sarili sa kapahamakan tapos makikiapila ka pa??? Kung hindi ka naaawa sa sarili mo pwes ako, ako ang kaawaan mo!" at iniwan niya na akong nakatingin sa papalayong pigura niya Papano ba'yan? hindi kasi ako marunong makinig ehh.. Pag-ginusto ko wala ka nang dahilan para takasan ako. 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD