Chapter 5

2020 Words
__Victorique's POV__ "RICA, bakit todo iwas yata 'yang si fafa Spencer sa'yo?!" Para akong naeeskandalo sa tono ng boses nitong kaibigan kong si Yna, ang numero unong pakialamera. "Don't tell me, may nangyari sa inyo?!" May pasinghap-singhap effect pa ito sa aking harapan habang may panlalaki pa ang mata. "Highest level na this!" Sarap sakalin ng bruha! O 'yan nga sinakal ko na para magtino na. "Highest level, highest level mo mukha mo. Pagiging pakialamera mo, highest level na!" Giit ko. "Saka walang nangyari sa amin noh!" Naaasar na saad ko. "Malapit na sana, eh!" "So meron sana?!" Bigla naman napasigaw si Elle, ang numero unong bungangera sa amin. "Bakit nagpakipot ka pa? Bakit?" Ngumisi ako ng nakakaloko sa kanila saka kumindat-kindat, let our kalandian mode begin! "Nahiya ako besh eh!" Malanding sabi ko saka kami humagalpak ng tawa. Yup this is my baliw friends. Yna and Elle. Si Yna Maxwell ay kaibigan ko since birth, ninang at ninong ko kasi yung mga magulang niya at kaibigan naman ng mga magulang ko mga magulang niya. Si Elle Sy naman ay nakilala lang namin nung highschool namin, single mother yung nanay niya. Kaya ngayong college na kami ay magkakadikit pa rin kami. Hindi na nga daw kami mapaghiwalay minsan. "Well, well look at what the cats dragged in," Sabay kaming napalingon nang biglang dumaan si Liza pati ang dalawa niyang kaibigan. Mgs kontrabida sa buhay naming tatlo. "Hey Liz!" Lively na bati ni Elle. "Kamusta ang maging disabled? Opps...did I hurt a nerve? Di bale wala pa 'yon sa brain mo na may damage," Napahagikhik kaming tatlo sa sinabi ni Elle. Liza just clenched his teeth. Balak na niya sanang suntukin si Elle ngunit tinitigan ko siya ng masama. Para naman siyang asong nahiya at binaba ang kamao at umiiwas ang matang lumayo sa amin. "Duwag ka naman pala, eh. Swag kasi kami!" Natatawang sabi ni Elle habang ginagaya ang lakad ni Liza. Yung bagong tuling lakad. Natigil kami nang biglang lumingon sa amin si Liza, nanlilisik ang mata nito na parang balak kami na balikan. At iyon nga ang ginawa niya. Nag-martsa siya papunta sa amin, pigil na pigil pa ang lakad niya na parang bagong tuli. "Hindi ako duwag," Maangas na sumbat niya sa amin. "Baka kayo ang mga duwag diyan, kasi hanggang ngayon takot pa rin kayo na ibigay ang puri niyo sa mga boyfriend niyo," Bigla kaming natahimik at sabay na napatingin kay Yna na natahimik dahil sa sinabi ni Liza. Yumuko ito at nawala na ang saya sa mukha. Bibirit na sana ako nang muling magsalita si Liza. "Seems like a hit a nerve." Nakangising akusa ni Liza habang nakahalukipkip. "Tama nga ako, kaya ka binreak ng boyfriend mo at pumunta sa akin kasi takot kang ibigay ang virginity mo sa kanya," Ni-wisik pa nito ang mahabang buhok na parang nagmamayabang. Mas lalong napayuko si Yna sa sinabi ni Liza. "Pero di bale, na-enjoy naman namin ang isa't-isa." Saka ito matgingting na humalakhak. "Bwiset ka—" Pinigilan ko si Elle na balak sanang mag-start ng sabunutan, di pa naman ako magaling makipag-sabunutan. "Duwag na kung duwag, at least walang nawala sa amin, eh sa'yo? Ilan sa tingin mo ang nawala?" Humalukipkip ako saka tinitigan siya, mata sa mata. Pigil na pigil ko ang inis ko habang tinititigan siya. Pero hindi ko hahayaang ipakit ang inis ko dahil oras na maipakita ko ang inis ko ay talo na ako. "Teh, di na uso virgin ngayon!" "Pwes, di kami nakikiuso. At saka duwag? We're not a coward for standing against our boyfriend to show that we had the upper hand to control the relationship. You are the coward for not fighting your boyfriend and doing anything for them agaisnt your will." Nakita ko ang pagbagsak ng ngiti niya nang sabihin ko iyon. Balak niya pa sanang humirit pero muli akong nagsalita. "Oh my bad, if it isn't against your will then you're not a coward. You're a slut, yeah, correct term." Nanggigigil na tinaas ang kamay niya para sana sampalin ako pero nasalo ko iyon. "I'm not good at slapping people," I said gravely as I squeezed her hand, not too tightly. She had enough damage for her to receive another one. "But I can punch, harder than what I gave you, and I swear it will gonna be the last punch you'll ever gonna feel," I said the word 'last' with intensity as I put another pressure to her hand. When I saw her face almost dislocating from the pain, I let go of her. My chest falling and rising because of supressed anger. Hindi na siya nagsalita at nagmamadaling umalis upang makalayo sa amin. While Elle and Yna finally gained their energy. "Ano kayo ngayon mga unvirgens! Takot kayo kay Ric-Ric, noh!" Elle screamed. Mahina ko siyang pinukpok sa ulo habang tawa kami ng tawa. Gosh! Hindi talaga kami pwedeng maghiwalay nang hindi sumasakit ang tiyan namin sa kakatawa. "At ikaw naman Smith," Bigla akong napatingin kay Elle nang bigla niya akong tawagin. "Kailan ka maa-UnV," Bigla akong natigil sa pagtawa nang sabihin niya iyon, di ko kasi ma-gets. "Huh? UnV?" "UnVirgin." Halos umabot na sa mukha ko ang aking dugo sa sinabi ni Elle. Humagalpak naman ng tawa si Yna sa naging reaksyon ko. "ELLE, YNA!" NANGGIGIGIL na ipinasok ko ang mga gamit ko sa aking bag. Walngjutay! Wala akong nasagot sa mga lokaloka kong mga kaibigan! Kesyo sabay-sabay daw dapat kami mag-'ganon' para sama-sama. Mga kabaliwan nila! "Victorique," Nilingon ko ang tumawag sa akin. Halos mapatalon ako nang malaman kong may na nakatpat na naman sa aking isang bulaklak. Ilang beses ko ba dapat na sabihin na ayaw ko ng mga bulaklak? "Bakit? Anong magagawa ko diyan?! Maso-solve ba niyan yung problema ko hah?! Mabre-break ba niyan ang 'V' ko? Hah? Sabihin mo!" Nanggagalaiti kong bulyaw sa lalaking nasa harapan ko. "A-ano bang gusto mo?" Tanong ng lalaki habang hinihimas-himas anh batok niya. "Gusto mo chocolates?" Sumimangot ako. Sinusuhulan ba ako ng lalaking ito? Dahil grabe hah? Effective, mahilig ako sa chocolates, eh. "Tsk, anong klaseng choco—aish! Ayaw ko no'n!" I hissed and stormed out of my classroom after hanging my backpack through my shoulder. Ang isa pang kinaiinisan ko ay pinapalipat na ako ng ekwelahan ni Spencer. Ngayon na niya daw sasabihin kina mama at papa dahil binigyan niy ako ng ngayong time lang para makaba-bye sa kanila. Napabuntung-hininga ako. Hindi ko kasi alam kung bakit exaggerated kung maka-react sina mama nung nalaman nilang may nagtangka sa buhay ko. Hindi ko nga alam kung anong kasalanan ko. "Tulong! Tulong!" Nawala ako sa pag-iisp nang biglang sumigaw ang isang high school student mula sa likod ko. Napatigil ang mga estudyanteng naglalakad at nilingon ang babaeng sumisigaw. Nataranta ang ilan at ang iba naman ay piniling magpatuloy sa paglalakad. Hahakbang na sana ako nang marinig ko ang sinabi niya. "May isang taong patay, may hawak na puting bulaklak!" Natigilan ako, yung lalaking kausap ko lang kanina. Mula sa classroom na at dito sa gate ng school ay mga limang minuto ang lumipas, may posibilidad na hindi pa nakakaalis ang salarin. Dali-dali akong tumalikod at tinahak ang lugar kung saan ko siya huling nakita. My heartbeat is getting fast, it is beating the same pace as my movements. My steps made a noise in the hallway, catching too much attention. Pero hindi ko na sila pinansin at humihingal na tinakbo ang lugar papunta sa classroom. Pagbukas na pagbukas ko sa pintuan ay agad na tumambad sa akin ang nakahandusay na katawan ng isang lalaki. Nakapasak sa bibig nito ang kumpol-kumpol na puting bulaklak. The boy was brutally murdered for it took countless stab through his stomach. "Victorique Smith," Napaatras ako nang makarinig ako ng boses sa likod ko. "Well, well. What a nice sight you are." Nanalaki ang mata ko nang makilala ko kung sino iyon. That is not Chauslte Lachlan... It's Steinz...Smith... Smith? Kumunot ang noo ko nang maalala ang pangalan niya. Hindi ko talaga maiwasang punahin ang pagkakaparehas ng pangalan niya sa papa ko. Iniisip ko talaga minsan na ka-apelyedo lang ni papa at hindi sila magka-relative. "Did you kill him?" I screamed as I examined his clothes. Nakita ko naman na wala iyong bahid ng dugo kaya labis ko iyong pinagataka. Kinabahan ako nang bigla niyang sinarado ang pintuan at ni-lock iyon. Agad kong hinanda ang sarili ko sa pag-atake niya. Kinuha ko ang baril na nakassukbit sa hita ko at tinutok iyon sa kanya. Ngumisi lang siya at agad na tinakbo ang distansiya sa pagitan namin. Gumulong ako palayo sa gawi ko kanina. I came to my feet and aimed my gun at him. Napamura ako nang tumalsik ako dahil sa impact n'on. Imbes na siya ang matamaan ay ang ceiling pa. "Oh, can't even fire a gun, how pathetic," Pakiramdam ko ay minamaliit niya ako kaya muli kong pinaputok ang aking baril ngunit hindi pa rin ako nasasana sa imapact niyon kaya hindi ko siya mata-matamaan. Nakita ko ang paghugot niya ng baril kaya agad na tumayo ako at tumalon upang makailag sa una niyang pagpapaputok. I clenched my teeth when I shoot my gun out of my grasp. Tumalsik iyon palayo sa akin. His annoying laugh made my desire to win this fight even throbbed, I was dying to kill him. I wasn't afraid this time. I screamed as I ran towards his direction and kicked his gun out of his hands. Nagulat siya sa ginawa ko na sinamantala ko naman. I dodged at him and swung my body agaisnt the air as I knocked his body using my weight against his shoulder. I stumbled to the ground with him. He groaned and stood up, I also got on my knees but before I could blow him a punch, he loughed to me and strangled my neck using one hand. He pushed me agaisnt the wall and I screamed when I felt the pain on my back. I felt an adrenaline rush and it is what kept me concious and keep me from focusing on the pain. Kaya ginawa ko ang isang bagay na hindi ko alam na magagawa ko. I kicked the man on his manhood, and I gained his scream of pain in return. Agad niya akong binitwan, I coughed and gasped for air, struggling to crawl away from him he grabbed my feet and belowed, "I'm going to kill you—Ugh! F*cker! I'm gonna...f*ck you, you b*tch!" I looked at him with venom. "I'll kick your ass first a**hole!" And true to my word, I kicked him on his jaw, his head jerked by the impact. Then with a satisfied grin I stood up and kicked him literay on his ass. "Now, how are you going to f*ck me?" My anger suddenly subside when I realized what I just did. I can't believe that I  just lost my mind while I am fighting him. Na parang merong dugo sa akin ang nabuhay, may kakaibang dugo sa akin ay nananalaytay, bawat himaymay ng aking pagkatao. Like I have inherited this will, this strength, this...thrill. It felt like there is a mad blood pulsing inside my veins, begging to get loose. Bigla akong napaangat ng tingin nang makita kong tumayo si Steinz at nilapitan ako. I was caught off guard when he suddenly kicked me that got me flying through the air like plastic bag. I landed on one of the tables, rolling to my side and I hit the ground. "Your one nasty b*tch!" He grabbed me through my midsection and swung me, throwing me so that I hit the wall. I groaned when I felt the pain once again on my back. "That really hurts, huh, b*tch! You're gonna pay for what you've done!" Nakita ko ang pagtutok niya sa akin ng baril. Doon na ako nagsimulang kabahan habang tinititigan ang baril na hawak niya. "Anong nangyayari—" Nanlaki ang mata ko nang makita ko ang pagbukas ng pinto banda sa harap, yung hindi na-lock ni Steinz. Iniluwa n'on si Elle na nagulat habang tinitignan ako Tinutok ni Steinz ang baril kay Elle. My feet suddenly moved as well as my body when I realized that he was about to shoot Elle. "Huwag!" Sigaw ko at agad na dinamba si Steinz. His eyes widen in shock when he realized what I just did. The gun slide through the ground while I straddled Steinz underneath me. "V-Victorique—" "Elle, umalis ka na! Tawag ka ng tulong!" Sigaw ko sa kanya. "Dali-—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil naramdaman ko nalang ang malakas na paghampas sa batok ko. Just where my nerve located. The pain was the lasting I remember before finally falling unconcious. "VICTORIQUE!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD