epilogue
i hate my life, i hate my self, i hate my mom
i hate my bestfriend, i hate my ex ,i hate the world
but ang unfair yung tipong akala mo perpekto na buhay mo,masaya na buhay mo kaso kabaliktaran lang pala ang lahat yung tipong wala ka ng problema.
naglalakad ako dito sa tabing dagat umiinom ng alak.wala na akong magawa dahil sa saklap ng buhay ko,durog durog na ang puso ko yung tipong wala ng taong makapagbubuo nito
wala na akong makapitan.ang ina kong walang kwentang malandi , ang boyfriend kong manloloko at ang bestfriend kung akala ko na masasandalan sa problema ko yun pala ang dadagdag sa sakit sa ulo.
ang da..daddy ko
"da..daddy why.why do you have to leave me daddy naman eh.bakit ang unfair *sub* bakit mo ako iniwan." sigaw ko na nakatingin sa langit
he's only i have tapos mawawala pa sana na lang si mommy yung nawala sana siya na lang wag yung daddy ko
"i hate you mom, i hate you i cursed you because of my d....da....dadd..y died because of you my daddy.......my daddy...is gone forever......damn you mom you are a w***e a b***h ....i hate you .....cursed you....damn you...i just wish i*sub* ikaw na lang ang nawala *sub* "
"same to you kianna and brent mangloloko....
how dare you kianna .....i hate you ....you are a b***h .....b..brent same to you cursed you .....cursed you......one day magbabayad kayo sa sakit na dinala niyo sakin pagbabayaran niyo to ang lahat ng ginawa niyo sakin ay babalik sa inyo"
for the first time ngayon lang ako nakaramdam ng problema ngayon lang at ang sakit
ang 4 years namin ni brent nawala
ang pagmamahal ko kay mom nawala
and for the 10 years of my bestfriend wala na
nakaupo ako sa buhangin habang uminom ng alak
now i know the reason kung bakit late silang dalawa pag may celebration at sabay pa talaga sila wow lang damn you brent and kianna
i've never felt this before it feels like it makes me drown to the ground para akong nabagsakan ng mundo
hindi na ako nagdalawang isip pa at naglalakad ako papunta sa dagat 'ayoko na pagod na ako gusto ko sumama kay daddy ayoko ng maniwala na totoo ang pagmamahal kase pagnagmahal ka sakit lang ang dala nito' yan lang nasa isip ko habang nakaramdam na ako ng tubig sa mga binti ko naglalakad parin ako sa dagat hanggang sa wala na akong malakaran dahil sa ilalim nito at hanggang sa nalunod na ako
unti unti ng nagdilim ang mga paningin ko hanggang sa nabalot na ako ng kadiliman
wala akong nararamdaman kundi ang lamig
ang emosyon na meron ako ay pout,galit,lungkot wala na akong pake kong ano man ang mangyari sa kanila dahil ang gusto ko lang ay mawala sa mundong ito
"daddy i wanna be a doctor like you"
"really.so if you wanna be a doctor study hard so that you can be like me"
"okey daddy i promise that i will study hard so that i can be like you"
"very good let's go you will be late for your class"
"lets goooo"
"hahhaha your so cute" and he pinch my cheeks
"daddy it hurts"
"aahhww sorry princess"
my memories from the past came back a happy memories with my dad
"daddy look i got the highest score from my test"
"im so proud of you my daughter ,let should celebrate"
"yehey "
the moments i saw he's smiles
even we walk into a hundred miles
only he's smile make's me happy even just
for a while
"daddy you should sleep ,you look so very tired
i can now see your eye bugs"
"you should sleep first my princess it's not healthy if you sleep at time"
"that's why im here to tell you to sleep because it's not healthy for you"
"hahaha my little naughty princess, okey,okey let's sleep it's 10:35 pm already"
the moment i feel so tired he was there
the moment i need to be paired he was there
"daddy my teacher said i need to fine a pair for the project but i don't like it"
"princess you should start to make friends your teacher said that your always alone because you don't talk to someone"
so that day i start talking someone but i did not take them as my friends not until kianna came she was silent girl she always get bullied so i decided to talk to her
"hi im sanjie." inangat niya ang ulo niya at tumingin sa kamay ko tumayo siya at maglalakad sana palayo pero agad kung hinawakan ang kamay niya
"im sorry but i just want a friend can you?"ngumiti siya sakin
kaya doon kami nagsimulang magkaibigan grade 5 hanggang highschool and until now.. i don't know if were still friends
i don't feel anything but a cold water the silence that mades me think that im alone a lonely that like i was in the cage in prison
the happy memories of me was a fake that dad will never leave me, my mom loves dad and i ,kianna that i and her will be bestfriends and sister ,and brent will be my husband and forever lover
all of them was fake
pati rin pala yung pagiging mabait ni tito nick sakin..
kung papalarin man sa susunod na buhay ko papahirapan ko sila hanggang sa lumuhod at mag makaawa hanggang sa lumuha na ng dugo
wala na akong naisip kundi ang gusto kong makapaghiganti ang gusto ko silang saktan katulad ng sakit na dinulot nila sa akin pati na rin kay daddy
iwan ko ba pero nakaramdam ako ng hangin para akong binubuhay muli nakaramdam ako ng malambot sa labi ko yung ginaw na nararamdaman ko parang nag init
lahat ng mga bumabalik na alaala nawala dahil ang biglang pumasok sa isip ko ay ano itong malambot sa labi ko at para akong nakaramdam ng hangin sa loob ko para akong binubuhay ulit
ewan ko pero kung sino o ano man gusto ko mag pasalamat pero ang tanong sa isip ko ay 'bakit ganito a....ang...ang bi..bilis ng ti..bok ng puso ko' parang lalabas na ito sa katawan ko na para bang may humahabol nito
for 19 years i exist ngayon ko lang naramdaman ito
walang ni isa ang nagpabilis ng ganito sa puso ko at walang ni isa na nagparamdam sakin na nagparamdam na parang na kuryente
nagising ang diwa ko dahil bultaheng naramdaman ko gusto kung buksan ang mga mata ko kung sino ito
alam ko tao ito .....tao ang nagligtas sakin
pero hindi ko alam kung sino gusto ko buksan ang mga mata ko
gusto ko malaman kung sino ito
kung paano niya napabilis ang t***k ng puso ko,kung bakit ngayon ko lang naramdaman ito
kung paano nakaramdam ako ng bultahe sa katawan ko
ewan ko pero ang mga masasakit na naramdaman ko napalitan ng gulat parang ang lungkot napalitan ng saya ang puot parang gustong palitan ng ligaya ang galit parang gustong mawala ang hinanakit
dahil lang sa taong ito na hindi ko kilala
.