14 Days Until I Die

Room 020 (SPG)

CHAPTER 4

THIRD PERSON POV

Sa kabila ng kasiyahang bumabalot sa engrandeng party, may isang lalaking napagod na sa paulit-ulit na kwento ng kayamanan at kapangyarihan. Si Ashero Guil, isang tanyag na surgeon, ay hindi na interesado sa mga walang saysay na usapan tungkol sa negosyo at status.

Matapos magpaalam sa mga kasamahan niya, dumiretso siya sa ikalawang palapag ng venue, kung saan naroon ang eksklusibong VIP rooms—isang lugar na tahimik at malayo sa ingay ng selebrasyon.

Pagkapasok niya sa silid, ibinaba niya ang coat at tinanggal ang necktie. Huminga siya nang malalim bago naglakad papunta sa banyo.

“Sa wakas, katahimikan,” bulong niya sa sarili.

Pinakawalan niya ang init ng katawan sa ilalim ng maligamgam na tubig ng shower. Dama niya ang pagragasa ng tubig sa kanyang balat, tinatanggal ang pagod at tensyon ng buong gabi. Ngunit kahit anong pilit niyang pagpapakalma, may isang bagay na hindi mawala sa isip niya.

Isang babae.

Si Joanna Mae Gomez.

Ang waitress na muntik nang madisgrasya sa gitna ng party. Ang waitress na, kahit puno ng champagne ang uniporme at napapalibutan ng mga matang mapanghusga, ay nanatiling matatag. May kung anong kakaiba sa kanya. Hindi siya tulad ng iba.

Samantala, sa ibaba ng gusali, abala pa rin si Mae sa kanyang trabaho. Nakatanggap siya ng utos mula sa kanyang supervisor.

“Mae, ikaw na ang maghatid ng order sa VIP room 020. Isang importanteng bisita ‘yan, siguraduhin mong maayos ang serbisyo mo,” sabi ng supervisor niya.

Napakurap si Mae. VIP room? Hindi siya madalas naatasan sa ganitong gawain. Karaniwan, ang senior staff ang nag-aasikaso sa mga importanteng panauhin.

“Ah, opo, Ma’am,” sagot niya bago mabilis na kinuha ang tray na may lamang pagkain at isang bote ng mamahaling alak.

Habang naglalakad papunta sa VIP area, hindi niya maiwasang kabahan. Alam niyang nasa piling ng mga elite ang lugar na iyon, at isang pagkakamali lang ay maaaring ikasira ng kanyang trabaho.

Pagdating niya sa harapan ng pintuan ng Room 020, marahan siyang kumatok.

Tok. Tok.

“Room service po.”

Walang tugon.

Muli siyang kumatok, mas malakas ngayon.

“Pasensya na po, dinadala ko lang po ang order ninyo.”

Nang wala pa ring sumasagot, marahan niyang pinihit ang seradura. Hindi ito naka-lock. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto at sumilip sa loob. Tahimik ang buong silid. Ang ilaw ay bahagyang madilim, na nagbibigay ng mainit at pribadong ambiance.

“P-permiso po…” aniya habang marahang pumapasok.

Nang ipasok niya ang tray sa loob, doon niya napansin ang isang pigura na nakatayo sa harap ng malaking salamin—isang lalaking may basa pang buhok, walang suot kundi isang puting tuwalya na nakapulupot sa kanyang baywang.

Si Ashero Guil.

Napako si Mae sa kinatatayuan.

Hindi niya alam kung dapat siyang umatras o magpatuloy. Pero bago pa niya maisip kung paano aalis nang hindi nakakagulo, napansin siya ng lalaki.

Dahan-dahan itong lumingon, ang matalim nitong mata ay tumama sa kanya.

“Tsk,” mahinang tunog mula kay Ashero.

Mabilis siyang umatras, pilit na iniwasan ang titig ng lalaki.

“Patawad po, Sir. Ako po ang nagdala ng order ninyo—”

Ilang sandali lang matapos lumabas si Ashero mula sa kanyang private shower, bumukas ang pinto ng VIP room. Tahimik na pumasok ang waitress na inatasang maghatid ng kanyang pagkain. Ngunit sa halip na isang estrangherong tauhan, si Joanna Mae Gomez ang bumungad sa kanya—ang babaeng nagulo ang kanyang isip mula pa kanina.

Dala ang tray ng pagkain, lumapit si Mae, sinusubukang iwasan ang matalim na titig ni Ashero. Ngunit habang palapit siya, hindi niya naiwasang mapansin ang anyo ng lalaking bagong ligo—ang basa pang buhok, ang matigas at matipunong katawan na tanging isang puting tuwalya lang ang tumatakip sa ibaba.

Napalunok si Mae.

"Dr. Guil?" mahinang tawag niya, bahagyang nanginginig ang boses. "Nandito na po ang order niyo, Sir."

Hindi sumagot si Ashero. Sa halip, dahan-dahan siyang lumapit, ang kanyang matikas na tindig ay tila isang leon na palapit sa biktima. Hindi niya alam kung bakit, pero may kung anong init sa loob niya na parang sumiklab nang makita ang waitress na ito. Ang masikip na uniporme nito ay lalo lamang nagpatingkad sa kaseksihan niya—at sa liwanag ng kwarto, napansin niya kung gaano kalambot at makinis ang balat nito.

Bumaba ang tingin ni Ashero sa tray na hawak ni Mae. Nang mapansin niyang bahagyang nanginginig ang mga kamay nito, lumukso ang gilid ng kanyang labi sa isang mapang-asar na ngiti.

"Natatakot ka ba?" bulong niya, mababa ngunit puno ng pang-aakit.

Umiling si Mae, ngunit hindi niya ito nagawang sabihin nang buo. Sa totoo lang, hindi niya alam kung ano ang nararamdaman niya—takot ba? O ang matinding kaba na ngayon lang niya naranasan?

"Ilapag mo na lang diyan," utos ni Ashero, itinuro ang maliit na lamesa sa tabi ng kama.

Sinunod ito ni Mae, ngunit nang tumalikod na siya upang lumabas, biglang naramdaman niya ang mainit na kamay ni Ashero na marahang humawak sa kanyang pulso.

Nagpalinga-linga siya, sinusubukang intindihin ang sitwasyon, ngunit bago pa siya makapagsalita, naramdaman niya ang dahan-dahang paglapit ni Ashero.

"Sandali lang," bulong ng lalaki, may bahid ng amusement at pang-aakit sa boses.

"Sir, hindi po ako dapat magtagal dito..." nag-aalalang sagot ni Mae.

"Alam ko," ani Ashero, bahagyang lumalalim ang tinig. "Pero hindi ka ba curious?"

Nagtagpo ang kanilang mga mata. Doon, sa ilalim ng malambot na ilaw ng VIP room, may isang bagay na hindi nila kayang ipaliwanag. Ang tensyon. Ang pagnanasa. Ang hindi inaasahang atraksiyon na tila unti-unting bumabalot sa kanila.

Mae tried to step back, ngunit sa bawat pag-atras niya, mas lalong lumalapit si Ashero. Hanggang sa maramdaman niyang sumandal na siya sa dingding.

"Dr. Guil hindi po tama ito..." bulong niya, pero mahina at walang paninindigan ang kanyang boses.

"Hindi ba?" sagot ni Ashero, bahagyang yumuko, inilapit ang kanyang labi sa kanyang tainga.

Ramdam ni Mae ang init ng hininga nito sa kanyang balat. Isang malakas na panginginig ang dumaloy sa kanyang katawan. Hindi siya makagalaw. Hindi siya makapagsalita.

Hanggang sa isang maling galaw—isang maling hakbang—at napakapit siya sa unang bagay na abot ng kanyang kamay.

Napakawala ng hininga ni Mae nang biglang bumagsak ang tela sa sahig. Napadilat siya, at halos hindi makapaniwala sa kanyang nakita.

Napalunok si Mae. Mabilis siyang umiwas ng tingin, ngunit hindi niya kayang itanggi ang matinding init na bumalot sa kanyang katawan.

Ashero, on the other hand, remained calm. Isang mapang-akit na ngiti ang gumuhit sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang reaksyon ni Mae.

"Nagustuhan mo ba ang nakita mo?" bulong niya.

Hindi nakasagot si Mae. Ngunit sa sumunod na sandali, nang muling magtagpo ang kanilang mga mata, alam nilang pareho—wala nang atrasan ito.

Ang tensyon na matagal nilang pinigilan ay tuluyan nang pumutok, at sa loob ng silid na iyon, walang ibang bagay na mahalaga kundi ang init na bumalot sa kanilang mga katawan.

Hanggang sa tuluyan na nilang isuko ang kanilang sarili sa isang gabing hindi nila malilimutan.

“Please take of a little” sabi ni Mae

Do you prefer this area? Aniya ni Ashero

Maybe little bit lower please” sabi ni Mae habang nagiinit na sa ginawa ni Ashero

I think you mean this please” sabi ni Ashero kay Mae habang dahan dahan gumapang ang kamay nito papunta sa ilalim ng panty ni Mae.

Nang maipasok ni Ashero ang kamay nito sa panty ni Mae dahan-dahan nilabas pasok ni Ashero ang kamay nito sa p********e ni Mae.

Ahhh,.. s**t… ahhh..” ungol ni Mae ahabng nilabas pasok ni Ashero ang kamay nito sa p********e nito at tinangyna nga ang panty nito at mas lalong binilisan ni Ashero ang paglabas ang daliri nito napakaganda sa pandinig ni Ashero ang pagungol ni Mae habang nilalaro ang p********e nito.

“Ohh…Shit.. Dr. Guil, faster please..” pagsusumamo ni Mae kay Ashero. “f**k you Dr. Guil don't stop please”.

Sinipsip kasi ni Ashero ang Pekpek ni Mae na para bang uhaw na uhaw ito hanggang sa pati tinggil nito sinipsip na pa ungol ng malala dito si Mae kasi habang kinakain at sinisip ang Pekpek nito ay pagsabay nitong labas pasok ng daliri ni Ashero sa pekpek nito.

"Dr. Guil, ohh l, faster please, don't stop," Mae said Ashero inserted and withdrew his fingers into her cave. "Ohh s**t, it's so good Myloves, go deeper," Mae pleaded.

"I'm coming... shit... parang naiihi na ako... ohh... ahh... ahhhh... fuck..." Napaungol si Mae habang nilalabasan. Hindi tumigil si Ashero at nilunok pa ang lahat ng inilabas ni Mae ang likido na kulay puti malapot naparang Mayonnaise. Pagkatapos ay ipinasok na ni Ashero ang kanyang ari sa p********e ni Mae. Mahaba at mataba ito, kaya napaikot ang mata ni Mae sa sarap,sakit at hapdi.

"Don't worry Myloves, I will be gentle," bulong ni Ashero habang dahan-dahang naglabas-masok. "Does it still hurt?"

"No, it's... it's good now. Just go slow, please," sagot ni Mae. Tumango si Ashero at mas binagalan ang kilos. Ramdam ni Mae ang mainit na hininga ni Ashero sa kanyang leeg habang patuloy ang pag-indayog nito.

"Dr. Guil... I'm close... I think I'm gonna..." Hindi natapos ni Mae ang sasabihin dahil sa tindi ng sensasyon. Napaungol siya nang malakas habang nararamdaman ang climax niya.

"Oh, fuck... Dr. Guil!" Napaungol si Mae hanggang sa maramdaman niyang nilalabasan si Ashero sa loob niya.

"Shit... I'm coming," bulong ni Ashero. Ramdam ni Mae ang init ng likido ni Ashero sa loob niya.

“Myloves…” sabi ni Ashero, ang kanyang boses ay may kabighanian at seryosong tono, “I think it's time to try another position.”

Si Mae, na medyo naguguluhan, ay tiningnan si Ashero. “Ano na naman ‘yun, Myloves?” tanong niya, ang mga mata ay puno ng sabik na kuryosidad.

“Haha,” tumawa si Ashero ng konti, “This one is something new. Gusto ko subukan natin ang Horseback Riding Position.” Ang posisyong ito ay isang classic pero malalim ang epekto. Alam niyang hindi pa nila nasubukan ito, kaya't nais niyang gabayan si Mae sa unang pagkakataon.

“Ahh… I’m listening, Myloves,” sabi ni Mae, habang medyo nag-aalangan, pero halatang interesado at sabik.

Si Ashero ay ngumiti. “Magsimula tayo, Myloves. Pumuwesto ka sa ibabaw ko, nakaharap sa akin. Maaari mong hawakan ang aking mga balikat, habang ang mga binti mo ay nasa gilid ko. Ikaw ang magko-control sa galaw natin ngayon.”

Si Mae ay nag-atubili nang sandali ngunit nagsimula ring mag-adjust at magpumuwesto. Habang ginagawa ito, si Ashero ay tumulong, hinahaplos ang kanyang likod at binigyan siya ng kaunting gabay para maging komportable siya.

“Okay ka lang ba, Myloves?” tanong ni Ashero, nagmamasid sa reaksyon ni Mae upang tiyakin na wala siyang discomfort.

“Ahh... Oo, Myloves, I think this is good,” sagot ni Mae habang itinutok ang sarili sa ibabaw ni Ashero, dahan-dahang gumagalaw upang maramdaman ang bawat galaw. “Mmmm, ganito ba, Myloves?” tanong niya, habang ini-adjust ang anggulo ng kanyang katawan.

“Oo, exactly,” sabi ni Ashero, habang tinutulungan siya na baguhin ang kanyang posisyon upang maging mas kumportable. “Ganyan, Myloves. You have control now. Gamitin mo ang balakang mo. Just feel it, feel every movement.”

Habang patuloy si Mae sa mga mabagal na galaw, naramdaman niya ang iba’t ibang sensasyon na nagmumula sa bawat kilos. Ang init ng kanilang katawan ay dumaloy at nagsanib, at ang bawat galaw ni Mae ay nagpapaalala kay Ashero kung gaano kahalaga ang bawat sandali na ibinibigay nila sa isa’t isa.

“Ahh... Myloves…” napapaungol si Mae habang unti-unting bumibilis ang kanyang galaw. “Ang sarap… Ahh…”

Tinutulungan ni Ashero si Mae sa pamamagitan ng paghawak sa kanyang bewang. “Ahhh… s**t… Please… just like that,” ungol ni Ashero, naramdaman ang matinding kasiyahan mula sa mga galaw ni Mae.

“Ooooh, Myloves… ang init,” sabi ni Mae, ang mga hininga nilang magkasabay ay nagsasanib sa bawat segundo. Habang ang kanilang mga katawan ay nagiging mas synchronized, naramdaman nila ang unti-unting pagkakabit ng kanilang mga damdamin.

“Puwede pa, Myloves?” tanong ni Mae, nag-aalangan ngunit sabik na matutunan pa ang iba pang galaw.

“Yeah... just keep going... Ahh... yes…” sagot ni Ashero, ang kanyang boses ay puno ng kaligayahan at init, ipinapakita ni Mae ang kahusayan niya sa galaw. "Kaya mo pa, Myloves. I’m right here with you, guiding you through every motion."

Ang mga galaw ni Mae ay nagiging mas maligaya, at habang pinapalakas niya ang bawat pag-ikot at pag-alon, ramdam na ramdam nila ang koneksyon at kasiyahan. Ang kanilang mga mata ay nagtagpo, at sa bawat sandali, nakikita nila kung gaano nila kaimportante ang isa’t isa.

Sa huling sandali, si Mae ay dumapo sa kanyang labi, habang si Ashero ay hindi mapigilang hawakan ang kanyang balakang upang mas lalo pa silang magtagpo sa kilig. “I never knew it could feel this good,” bulong ni Mae, habang ang kanilang mga katawan ay bumabalot sa init at kaligayahan.

Habang nagpatuloy ang kanilang Intimate ay mas lalo itong uminit ang kanilang sensation.

"f**k, baby... ohh yes, I'll go faster, baby, get ready," I told her.

"Hmm," she moaned, "yeah sure, baby, go on, push it further, please. You feel so good, Ashero.”

Ashero quickened his pace even more. "As you wish, baby," Asheri said, accompanied by a moan.

Ashero continued thrusting into her. "Myloves, I'm coming," Ashero hastened his movements even more. "Ohh, f**k you, Dr. Guil," she whispered to me. It was so satisfying to hear her curse at him.

"Ohh.. hmm. Me too, De. Guil, I'm about to c*m," Mae said.

"Ohh f**k," we both said simultaneously as Ashero quickly pulled out, realizing they had both reached climax without any condoms.

Sa loob ng tahimik na VIP room, tanging marahang paghinga lang nila ang maririnig. Kapwa nakahiga sina Mae at Ashero sa malambot na kama, pagod ngunit may kakaibang kasiyahang bumabalot sa kanilang katawan. Ang init ng kanilang mga katawan ay unti-unting napalitan ng malamig na hangin mula sa aircon, ngunit hindi iyon sapat para pawiin ang tensyong nananatili sa pagitan nila.

Si Mae ang unang gumalaw, bahagyang tumagilid, tinakpan ang kanyang katawan ng kumot habang nakikiramdam. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman—hiya, tuwa, o takot sa kung ano ang magiging reaksyon ni Dr. Guil matapos ang lahat.

Napatingin siya kay Ashero, na kasalukuyang nakahilig sa ulunan ng kama, isang kamay ang nakapatong sa kanyang noo. Nang maramdaman niyang nakatitig si Mae sa kanya, bahagya siyang ngumiti, isang tamad ngunit mapanuksong ngiti.

"Dr. Guil..." mahina ngunit malinaw na tawag ni Mae.

"Mm?" sagot ni Ashero, hindi nagmulat ng mata.

"Uh... Wala po." Lihim siyang napangiwi sa sariling sagot. Hindi niya alam kung paano sisimulan ang usapan pagkatapos ng nangyari.

Napangisi si Ashero at dumilat, saka siya tumingin kay Mae na tila naguguluhan pa rin. "Regretting it already, waitress?" may halong pang-aasar ang boses niya.

Napakurap si Mae bago mabilis na umiling. "Hindi po... Hindi ko alam," matapat niyang sagot.

Tumawa nang mahina si Ashero. "Well, I don’t regret a single thing." Itinukod niya ang siko sa kama at tumingin sa kanya, ang mga mata ay puno ng misteryo. "Pero ikaw, sigurado ka bang wala kang pagsisihan?"

Napalunok si Mae. Sa titig pa lang ni Dr. Guil, pakiramdam niya ay muli siyang mahuhulog sa bitag na ito—sa kanya.