Halos wala na akong kangiti-ngiti nang sa wakas ay makarating ako sa bahay ng SBM na may kaarawan at pinuntahan ng ama ni Patrick. Ni hindi ko magawang ngumiti nang salubungin ako ng mga tao niya. Ngunit nang ang Sangguniang Bayan na mismo ang sumalubong sa akin nang papasok na ako sa venue at nakita kong karamihan sa mga bisita niya ay nakangiti sa akin, pinilit ko ang isang ngiti at kumaway pa sa ilan sa kanila.
This is what I hate when it comes to being a member of a political family. Kailangang kong magmukhang masaya at palakaibigan kahit ang totoong gusto kong gawin ay baliktarin ang mga mesang puno ng pagkain.
"Valentin! Mabuti at nakadalo ka," masayang bari sa akin ng SBM habang iniaabot ang kamay sa akin. Agad naman akong nakipagkamay sa kanya at bumati.
"Happy birthday, SBM!
