Dominated

CHAPTER 3

Tamad na tamad akong kumilos para magbihis at mag-ayos may kailangan pa naman akong puntahan ngayon. Nakakapanghinayang naman kung hindi ako makakapunta dahil paminsan minsan lang din naman sila mag-aya. Well college friends ko. I really miss my girls! Kahit pa tinatamad ako kumilos pinilit ko pa rin.

To: Mr.Romero

Hey! Pogi lalabas ako with my College friend. See you later, take care I love you :)

I leave some text messages for him to know that I will go out. Ayaw ko din na nag aaway kami dahil lang sa mga maliliit na dahilan, kailangan mag work kame as one. inayos ko na ng mabuti ang aking buhok bago kinuha yung couch belt bag na dadalhin ko. I wear shorts with an oversized T-shirt and black converse shoes, that's my comfort to get up. I really missed wearing this.

Ever since I always wear it ng nag work kasi ako laging akong naka corporate attire like pencil cut skirt with white top and pointed heels, dress code.

Lumakad na ako paalis sa salamin tsaka lumabas.

Luna Minnesota

Where are you?

I got a message from one of my classmates.

Nagmadali na akong umalis dahil baka naghintay na sila doon, nakakahiya naman para naman masyadong pa important ang dating. Ginamit ko ang sasakyan galing sa daddy ko, graduation gift niya sa akin nung college ako almost five years na siya. The last gift from my dad before he passed away. Kojic offer me na bibilhan niya ako ng bago pero sabi ko sa kanya na mahalaga sa akin ang sasakyang iyon dahil 'yun yung last gift from my dad. Hiniling ko nalang sa kanya na ipa-maintenance niya na lang ito. How I really miss my parents and my sibling. They leave me without saying goodbye, dahil sa isang aksidente ay nawala ang lahat sa akin.

Tama na nga muna baka maiyak 'pa ako, nang makaring ako sa Tagpuan nandoon na sila nakaupo at naghihintay. Nakaramdam ako ng hiya dahil parang ako nalang ata ang kanilang iintay.

"Ayan na pala siya."

I smile awkwardly. "Sorry I'm late.” Nagtatawanan naman sila. "The usual you dear." natatawa na sabi ni Winnie.

Tiningnan ko si Winnie Pascual na hindi pa rin nag bago maganda at sopistikada padin, siya ang pinaka ligawin sa amin marami ang nagkakagusto nung college palang kami, kasal na din ito sa kanyang college sweetheart na si Rodney Turla the nerd. "Since then ganyan kana." dagdag ni Chinie.

Nalipat naman ang tingin ko kay Chinie Tan A.K.A chinta chic, malakas pa'din ang dating niya lalo na ngayon.

“Sanay na sanay na kami." natatawa na dagdag ni Luna.

Kay Luna Minnesota naman ako napatingin, the hot chick girl sa campus namin. Playgirl siya way back in college. Madame talagang mga lalaking naghahabol sa kanya, she has a perfect body plus her face and brain. Well she really a good catch talaga.

I smile to them at nakipag beso sa bawat isa sa kanila tsaka umupo sa tabi ni Luna, tamang ngiti ngiti lang ako. Habang nakamasid lang sa kanila.

"STOP IT JERGEN!" pagpuna ni Win sa akin.

Natawa nalang ako till now alam na alam niya kung paano ako mag isip. "Kamusta kayo?" pa umpisang ni Chin.

“Happy with my husband and my two boys." masayang kwento ni Win.

Halatang halata ang saya saya talaga ni Win sa buhay may asawa. "I'm getting married." nakangiting sabi ni Luna at itinaas ang kanyang kamay na may singsing.

Lahat kami ay nagkatinginan. "Omgeeee!"tili ni Chin.

Nakakatawang malalaman na ang playgirl ay na fall in love na. "So who's the guy?" Win asking.

“Deny Gil." kinilig niyang sabi.

"Kailan ang sakalan este kasalan?" nakakatawang biro ko.

“Huy! Gaga kaaaa!" reklamo niya.

Lumapit sa amin ang kumukuha ng order, si Chin na ang mag order para sa amin dahil siya ang madalas dito.

“Ikaw naman Chin kamusta kayo ng asawa mo?" baling tanong ni Luna.

Biglang nag teary eye si Chin. "Happy and content with him."

“Bakit ka umiiyak?" nag tatakang tanong ko.

"I'm having a baby!" masayang pero nagluluhang sabi niya.

Masaya kaming binati siya matapos iyon ay sa akin na sila bumaling. "Well I'm already married.” imporma ko sa kanila

“WHAT!?" tanong nila.

I love this. Yung reaction nila na talagang gulat na gulat at di makapaniwala. Ang kasal namin ni Kojic ay simple lang at talagang mga importanteng tao lang. Bilang lang iyon sa aking daliri hindi ko din alam kung bakit pero mas gusto namin na private lang ang kasal naming dalawa.

Bakas sa mga mukha nila ang gulat sa laman.

"Are you for real?" tanong ni Luna.

"Yeah." maikling sagot ko.

Hindi talaga sila makapaniwala sa mga sinabi ko, dumating na ang pag-kain. Habang kumakain kami panay sila tanong, tuloy lang sila sa mga tanong at usisa tungkol sa lalaking pinakasalan ko.

“Gwapo ba siya?" tanong ni Luna.

Sinamahan ko sya ng tingin. "How old he is?" kasunod na tanong ni Chin.

"Did he really love you?" pag segunda ni Win.

Ngumiti ako at tumango. "He is so handsome, medyo suplado and he's older than me, almost three years gap."

Natawa sila sa akin, nagtataka akong tumingin sa kanila. "You look so in love." Puna ni Win.

Bigla akong nahiya sa kanila, panay kwento lang sila tungkol sa buhay buhay ng bawat isa. Nag kasiyahan kame dapat ay iinom kame pero hindi pwede si Chin dahil buntis siya. Kaya nag kwentuhan na lang kami sa mga nakaraan.

Lahat sila ay natigil ng may nakitang lalakeng nag lalakad papasok ng store.isang moreno, matipunong lalaki na maganda ang tindig, college palang kame ay gawain na namin iyan na tumingin tingin ng mga hottie sa campus wala lang para malibang lang kami.

"He's so handsome!" tili ni Luna ng makalagpas sa table namin.

Sumang ayon naman sila.

Nakatalikod na ito sa akin, ngunit kilalang kila ko kung sino siya. Kahit pa nakatalikod dito mula sa akin alam na alam ko na siya iyon.

Anong ginawa niya dito? sino ang pinuntahan niya dito.

Hinanap ko siya ng tingin, na kita ko siyang naupo sa table sa gilid sa tagong bahagi, ani mo ay may pinagtataguan.

"Huy! Jergen!" tawag sa akin. Tumingin ako sa kanila.

Ngumiti lang ako at nag patuloy sa pag kain, tahimik lang ako. Dahil dama ko ang kaba saking dibdib.

Pakiramdam ko ay may di magandang mangyayari ngayong gabi.

To: Mr.Romero

Where are you?

I just left a text message for him, till now Hindi pa rin siya nagrereply sa text message ko kanina. What are you doing behind my back? My dear husband.

Natanaw ko agad na mag lalakad na siya palabas kaya bahagya akong yumuko ngunit ang aking mga mata ay nakatutok padin sa kaniya o should I say sa kanila. May babae siya kasunod na naka mini dress na red at halata mong malandi ang datingan na parang mga kabit sa mga pelikula.

Siguro naman ay di lang ako ang ganito, lahat naman ng babae ay kilala na agad kung sino ang mang aagaw, sa unang tingin.

I really tried so hard to calm myself, this time I will catch you in the act. Siya kaya yung babaeng tawag ng tawag kay Kojic last time.

Need back up, I text Jeogie and Gabbie cause I need to tell them. I try to pay attention to them, mag iisip ako ng maayos at malinis na Plano. Don't you dare MR.KOJIC ROMERO! You will be dead soon! galingan mo mag tago dahil pag kayo na huli ko malalagot ka talaga sa akin pati yang na babaeng haliparot na iyan. Hindi niyo gugustuhin ang gagawin ko.

That woman will regret everything she does with my husband behind my back.

Buong bonding namin ay wala ako sa tamang wisyo kaya nag sabi nalang ako na biglang sumama ang pakiramdam ko. Di ko sinabi na dahil sa mga nakita ko. Good thing they don't know what Kojic look likes. Hindi lang selos ang nararamdaman ko kundi kakaibang galit na nag aalab saking puso. All this years magagawa niya pang mang babae.

Kami nga matagal tagal na ding di nakaka labas para mag date at kumain sa labas pero ngayon makikita ko may kasama siyang babae. Dito pa sa lugar na ito kung saan at puntahan talaga ng mga mag kasintahan.

Ang lakas ng loob nilang lumabas ng mag kasama sa public place. Nag paalam na ako sa kanilang mauuna na ako dahil hindi ko na talaga kaya ang nararamdaman ko ngayon dahil sa sobrang pag iisip kailangan ko na ba siyang konprontahin pero paano? I don’t have proof.

Kailangan kong mag-isip ng tama at maayos na plano bago gumawa ng aksyon dahil baka walang lang saysay lang bigla. Pag uwi ko sa bahay wala pa siya doon hindi ko alam kung saang lupalop na naman siya ng earth pero wala akong pake.

Nagbibihis ako ng damit at nag hanap ng mga alak na puwedeng inumin ngayong gabi. I need to get wasted.

Well I just saw my husband with another woman. Gusto kong lunurin ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Nakita ko ang bote ng martini doon binuksan ko iyon inihagis nalang sa kung saan ang takip tsaka tinungga agad.

Lasang lasa ang pait nito, kasing pait ng nararamdaman ko ngayon. After all these years he will ruin our marriage.

“Tang*na naman.”

Nagsimula ng tumulo ang akong mga luha sa aking mga mata walang humpay at tigil ang mga iyon patuloy na nag play ang nakita ko kanina. Kulang pa ba ako sa kaniya at nag hanap pa siya ng iba. Gaano na ba katagal ang ginawa niyang panloloko sa akin.

Sakit sakit! Para akong sinasakal dahil sa hindi ako makahinga na parang may nakabara sa aking dibdib na mabigat.

Patuloy lang ako sa pag tungga at pag iyak doon sa loob ng madilim naming kusina. Tahimik ang buong paligid tangging mga tunog ng aking pag iyak ang maririnig.

Why do men cheat!? Bakit!? Binigay ko lahat. Inalagaan, minahal ng matagal na panahon.

Ngayon ay naranasan ko na yung mga nararamdaman ng mga babae sa teleserye na niloloko ng asawa nila, totoo pala talaga na nakakabaliw ang napunta sa ganitong sitwasyon.

Dama ko na ang bigat ng aking mga mata dahil sa aking pag iyak. Ngayon ay pati ang alak naramdaman ko na din sa aking katawan dahil mainit na ang aking pakiramdam pero tuloy tuloy pa rin ako hanggang sa maka ilang bote na ako ng iba't ibang alak.

Sa sala ako nanatili hanggang sa nakaramdam ako ng hilo, umiikot na ang aking mundo. Manhid na manhid na ang aking nararamdaman pero ang mga mata ko ay walang tigil sa pag iyak.

Masakit maloko ng mahal mo. Bakit niya ba nagawa iyon? Anong pagkukulang ako? Anong mali sa akin? Lahat naman ng sabihin niya sinusunod ko. Maging ang pangarap kong makapag around the world pinigilan niya. Ayun ba ang dahilan kaya ayaw niya akong mawala sa kanyang paningin dahil sa takot siya na gawin ko ang ginawa niyang panloloko sa akin. Anong oras na at hindi pa din siya umuwi. Nag ses*x ba sila ngayon nag papaka-saya ba siya sa piling ng kabit niya.

Napa sabunot ako saking sariling buhok sa matinding inis. Ano bang meron sa babaeng iyon at nagawa niyang pumatol. Siya nagpapasarap doon ako eto nalulunod na sa matinding lungkot at sa pag inom ng alak dito.

Tahimik akong bakahiga dito. Umiiyak ng tahimik na walang sino man ang nakakaalam ng matinding sakit na nararamdaman. Dapat pinatay na lang niya ako kasi parang ganun na din naman para na akong namatay sa mga nakita ko kanina.

Narinig ko na ang sasakyan na huminto sa harapan ng bahay. Maya maya pa ay bumukas na ang pinto. The asshole is already home. Nagpanggap akong tulog. Baka hindi ko na mapigilan ang aking sarili ay masampal ko na siya agad.

“What the fvck Jergen!” bakas ang gulat at galit na sabi nito.

Nag patuloy lang ako sa pagpapanggap na natutulog. Naramdaman kong hinaplos niya ang aking mukha. Gustong gusto ko siyang itulak palayo mula sa akin dahil nandidiri ako sa kanya. Ang kapal ng mukha niyang hawakan ako pag ka galing niya sa kabit niya.

Dumilat ako at tumayo. Lumakad paakyat sa taas. Hindi ko siya pinansin kahit panay ang pag tawag nito sa akin. Matutulog nalang ako kesa kausapin pa siya ngayon.