CHAPTER 17
1122 Words
LEON'S POV
Kasalukuyan kaming tumatambay sa akin kwarto ni Miggy.
"Oh, talaga? Sinabi ni Tita iyon?" pagtatanong ni Miggy matapos malaman ang sinabi ni Mama sa akin kahapon noong pagkauwi ko.
"Oo, sinabi niya iyon," malungkot kong sabi.
"Hala? Alam na ba ni Brea?" pagtatanong nito ulit.
"Hindi pa nga e," sabi ko.
"Ano kayang pinakareason ng mama mo maliban doon sa magfocus ka muna sa pag-aaral? Siguro,, ayaw niya kay Brea," sabi nito sa akin.
Napaisip ako na'ng bahaagya.
Gusto naman ni Mama si Brea e, sinusuportahan naman niya ako kapag may iluluto ako para kay Brea or kapag may mga surpresa ako.
"Hindi ko alam e pero gusto naman ni Mama si Brea e," sabi ko.
"Oh, kailan mo balak sabihin kay Brea ang tungkol diyan?" pagtatanong ni Miggy.
"Hindi ko siguro sasabihin para hindi magkaroon ng ibang iisipin si Brea, ang mahalaga inaalagaan ko at pinapasaya ko pa siya habang mayroon pa akong pagkakataon na gawin iyon," sabi ko.
"Hindi ba't pagpapaasa ang ginagawa mo?" sabi ni Miggy.
"Anong magagawa ko?" sabi ko.
"Oh siya tol, susupportahan kita pero kahit anong mangyari, sana sa dulo sabihin mo ang rason sa kaniya kasi deserve niyang malaman iyon tsaka para maipaglaban niyo," sabi ni Miggy.
"Tol, naduduwag ako," sabi ko.
"Hindi ganiyan si Tolentino na kilala ko," sabi ni Miggy
Nagsimula na magtimpla si Arvs.
Nagpamusic na si Dee at nagsimula na sumayaw.
Si Franky naman hiniram na ang phone ko dahil maganda daw camera at nagpapogi selfie na.
Opo, lalaki kami, ganito lang talaga HAHAHAHAH.
"Oyyyyyy boss Tolents!" sigaw ni Kevin.
"Gago ang tagal mo ah baka nagtukaan kayo ah," sabi ni Dee.
"Tanga, HAHAHAHHAHA," tumawa lang ito.
Nagpaplay kami na'ng Hayaan mo sila na music at nagsimula na magB-boy sa sahig sila Arvs at Dee.
Nagkukwentuhan naman kami ni Miggy about sa mga uri na'ng baril at about sa mga scout rangers.
Si Franky naman ayun, nagsasayaw-sayaw na.
Si Kevin, nakikibatok lang.
Ganito kami kasaya.
___________________________________________________________________________
BREA'S POV
Kinakabahan ako, hindi ko alam kung ipagpapatuloy ko pa na papuntahin si Leon dito. Paano kung ipahiya lang siya. Strikto pa naman si Papa. Sana hindi, sana if pagalitan siya ni papa hindi siya magalit sa akin.
Anong oras na at hindi pa rin ako nakakatulog.
Ang lalim ng iniisip ko.
Kamusta na kaya si Leon?
Nagopen ako na'ng messenger.
(Brea Villafuente: Kamusta ka?) 11:30 pm
Ang tagal magreply, baka busy.
Nagpop-up ang myday ng tropa niyang si Franky.
Nag-iinom pala sila.
Baka makaabala ako.
(Brea Villafuente removed a message) 11:32 pm
Ang lakas ko mag-anxiety kapag nagsesend ako na'ng message.
(Leon Bryle Tolentino: Hala boss, sorry, ano iyon?) 11:32 pm
Saka lang babasahin kapag niremoved na. Tsk.
(Brea Villafuente: Wala.) 11:32 pm
(Leon Bryle Tolentino: Huwag ka na magalit.) 11:32 pm.
(Leon Bryle Tolentino: Sorry na boss) 11:32 pm
(Leon Bryle Tolentino: Tawag ako, sorry na) 11:32 pm
(Leon Bryle Tolentino: Uranus, sorrryyy) 11:32 pm
(Leon Bryle Tolentino is calling )
Patay.
"Hello?"
"Boss, galit ka pa ba? Sorry na, nag-iinuman kasi kami dito eh, nandito pa rin sila," sabi ni Leon.
"Oo, alam kong may inuman kayo, kakikita ko lang sa myday ni Franky," sabi ko.
"Galit ka? Hindi naman ako papasobra kasi nga nagwawala na sila dito," sabi nito.
"Boss Brea, inom tayo sama ka bukas ng gabi," sigaw ni Franky.
"Tangeks bawal ito, papagalitan," sabi ni Leon.
"Tangeks hindi iyan, sige sama ako," sabi ko.
"YOWWWWWWWWWNNN! Sagot mo na alak, kami na sa pulutan at mga idadagdag," sabi ni Miggy.
"Anong oras ?" pagtatanong ko.
"Sunduin ka na lang namin sa may kanto ng mga 8:00," sabi ni Dee.
"Sure ka Brea, pwede ka?" pagtatanong ni Leon.
"Oo, ako bahala, oh siya, sige na at matutulog na ako, babye and good night," paalam ko.
"Aww, sige na po Good night, sana hindi ka na galit." sabi ni Leon.
"Hindi naman ako galit e, babye," sabi ko.
"Babye,"
"Wala bang mwuaaah mwuaaah diyan?" pagtatanong ni Kevin.
"Or i love you man lang HAHAHAHHAHAH," sabi ni Dee.
"Hoy," paninita ni Leon.
"Sige na babye ulit," sabi ko sabay tawa at patay na na'ng phone.
"Brea," nagulat ako dahil biglang sumulpot sa tabi ko si Papa.
"Po, " sabi ko sabay ayos ng upo at agad agad na inilapag ang cellphone sa mesa.
"Si manliligaw ba iyang kausap mo?" pagtatanong ni Papa.
"Ah, opo papa e," sabi ko.
"Tingin mo ba seryoso siya sayo?" pagtatanong ni Papa.
"Opo, alam mo po ba papa, pinagluluto niya ako kahit na hindi siya marunong, nagpaturo po siya, sinusundo at inaantay niya ako kahit nalalate na kami, tinutulungan at tinuturuan niya po ako tapos magalang at nirerespeto niya po ako papa," sabi ko.
"Papaano kung sa simula lang iyan magaling?" pagtatanong ni Papa.
"Hindi ko rin po masasabi papa e," sabi ko.
"Alam mo, Brea, sobrang mahalaga ka sa amin ng mama mo. Noong bata ka pa, hindi ka nmin hinahayaan na masugatan man lang, lagi ka naming pinagbibigyan hanggang sa tumanda ka na. Ayaw ka naming makitang masasaktan," sabi ni Papa.
"Pero hindi po ba sa sakit mas lalong matututo ang tao para maging matapang at maggrow?" pagtatanong ko.
"Yo'n nga e, kahit alam ko na sa sakit matututo ka maging matapang at malakas e natatakot pa rin ako dahil para sa akin, kayo na'ng mga kapatid mo ay baby ko pa rin kahit na tumanda na kayo," sabi ni Papa.
Nakatingin lang ako kay papa.
"Alam mo na natatakot ako na malipat sayo ang karma na dapat sa akin noong kabataan ko dahil marami akong nilokong mga babae noon. Syempre ang papa mo ay gwapo, mala dao ming si ang buhok, pulang-pula pa kasi usong-uso tapos malalaking polo shirt, ang daming nagkakagusto sa akin pero pinaglalaruan ko lang, kasi para sa akin ang pag-ibig ay walang saysay. Hanggang sa nafix marriage ako sa isang babae na hindi ko mahal at hindi niya rin ako mahal pero pinilit na magkapamilya, ikasal at manganak siya para lang sa lupain. Namatay ang papa ko, nagpatayan sila sa lupain, nagtakas ang babaeng kinakasama ko at doon nagsimula na akong magtino, doon ko na nakilala ang mama mo at doon na naging makulay ang mundo ko. Si mama mo kasi noong una, hindi ko talaga gusto iyan, hahahha, gustong-gusto niya ako at lagi siyang nagpapapansin at nageeffort hanggang sa tuluyan na akong nahulog sa kaniya," pagkukwento ni Papa.
"Hahahahhaa, makulit po ba si Mama?" pagtatanong ko.
"Sobrang makulit, akala mo manliligaw na lalaki e," sabi ni Papa.
Napangiti lang ako ng konti.
"Kaya anak, kung gusto mo, ipanalangin mo, tignan natin kung anong magiging kapalaran sayo basta pagkakatandaan mo, magtapos ka na'ng pag-aaral ah? para sa sarili mo rin iyan," sabi ni Papa.
"Opo papa," sabi ko.
- Writer
