Chapter 11
He’s there, always there
FIVE YEARS AGO
I took a cab to go back home. Papasok pa lamang ako ay dinig na dinig ko na ang pag-uusap nila Sandy at ni Papa.
“Tama na muna ‘yan at magpahinga ka na,” I heard Sandy coaxed.
“I just can’t believe that Davina could do that. I am so disappointed! I left my important meeting para lang puntahan siya dahil sa ginawa niyang kabulastugan!” I bit my lower lip to prevent my tears from falling. Ayoko ng umiyak. Sumasakit na ang ulo ko.
Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas ng loob para magtuloy-tuloy sa paglalakad gayong alam kong madadaanan ko sila at makikita nila ako.
“How dare you go home after what you did?!” galit na galit na sabi ni Papa nang makita ako. Hinarap ko sila si Sa
