5
1557 Words
Napabitaw ako kay Tito Titus at bahagyang lumayo. Tinakasan ko. Lumangoy ako pabalik ng dalampasigan. Saktong pagkaangat ay bumungad sa’kin si Pablo na nagulat na naman. Umiling ako at naglakad saka naupo sa upuan. Kumuha ng tuwalya sa dala kong bayong kanina at tinakpan na lang ang sarili. Tinitigan ko si Tito na umahon na rin at naglalakad patungo rito. Sumunod iyong dalawa at mukhang nagtataka kung bakit ganito ang nangyayari.
Ayaw ko na lang magsalita. Baka kung ano pa ang masabi ko. Bakit kasi ganoon? Kung ano-ano ang pinagsasabi nito? Maling desisyon ba na dito ako tumakas?
“May pagkain riyan,” pigil ngiting sabi nito.
Tumango ako at hindi na talaga nagsalita. Mainit na rin naman dahil tanghaling tapat na. Nawalan talaga ako nang gana. Nakakawalang gana. Mas mabuti sigurong bumalik na lang ako ng kabilang isla. Mas mapapanatag ako noon. Ang kinatatakutan ko e baka bigla akong sugurin ni Tita Agnes. Knowing Tita, masyado itong mainitin.
“Don’t get mad...” lantarang sabi nito.
Lumingon ang tatlo. Ako nama’y kinabahan. Bakit kailangan niya ring sabihin iyan sa harap pa ng iba naming kasama? Parang insensitive! Makiramdam nga muna siya.
“Tss, mali nga yatang dito ako tumakbo...” naiinis na tayo ko’t sinukbit ang bayong at naglakad paalis doon. Aakyat na ako... aalis ako rito. Maghahanap ako ng iba pang pwedeng pagtaguan.
Kaya lang paakyat pa lang ako sa hagdang bato ay naramdaman ko na lang na para akong nahilo pagkatapos buhatin ni Tito. Patiwarik at nakasukbit sa balikat nito.
“Tito!”
“I said don’t get mad,” bulong nito.
Napatakip mukha na lang ako at naiinis na pinakiramdaman ang nangyayari. Bahala na! Bahala siya! Bakit naman kasi kung ano-anong pinag-iisip ng isang ‘to?! Mukha ba akong kaladkarin at papatol na lang basta-basta sa nga kabastusan niya? Kahit sabihin pang hindi naman kami magkadugo!
“Tito, nahihilo ako. Ibaba niyo na ako please...” mahinang bulong ko rito.
Tumigil ito sa paglalakad at hinawakan ang likod ko bago inalalayang bumaba sa lupa. Nakatayo na ako at pakiramdam ko pati sikmura ko e bumaliktad. Nanginginig nga ang mga tuhod ko. Pulang-pula rin sigurado ang mukha ko.
“Aalis ka pa rin ba?” Biglang tanong nito na ikinagulat ko.
“Oo, mali talagang dito ako tumakbo. Ewan ko ba sa’yo Tito at bakit para kang namamanyak. May nagawa ba ako?” Nagtatampong sabi ko rito.
Ngumiti ito at umiling saka lumingon sa likod. Napasilip din ako roon sa pag-aakalang sumunod iyong tatlo. Wala akong matanaw. Hindi ako sigurado. Magubat na kasi kaya hindi ko alam.
“Dalaga ka na, Roana... lalaki ako. At pareho pa nating alam na hindi tayo magkadugo. Doesn’t it excite you?” Pigil ngiting sabi nito.
Bumuntong hininga ako at sumandal sa puno. Basang-basang pa rin ako at medyo gininaw pagkapasok dito rito sa gubat. Kabaliktaran ang init mula sa karagatan. Saka hindi pa ako nakakapagbihis. Lumihis na rin ang itinabing kong tuwalya. Kaya siguro napatitig na naman si Tito. Manyak! Suplado na nga manyak pa!
“Tito, hindi ako ganoon. Sinabi ko na kanina... nagbabar nga ako pero alam ko iyong limitasyon ko.” Paliwanag ko.
Naglakad ito nang kaonti at tumabi sa akin.
“Pasensya ka na,” biglang hinging paumanhin nito.
Tumango ako at pilit na winawaglit sa isipan ang mga nangyari. Mukha namang hindi ganoon kasama si Tito. Sadyang sinapian ng kamanyakan kaya kung ano-ano ang tinatanong at pinagsasabi.
“Hindi ka na ba aalis?” Tanong nito kalaunan.
“Pag-iisipan ko ho muna... kapag binastos niyo ‘ko ulit, aalis talaga ako.” Panakot ko rito.
Tumango ito at mukhang nakontento naman sa sagot ko rito.
“Pwede na ba tayong bumalik? Magtataka ang mga ‘yon.” Sabi ko.
Sayang naman kung uuwi rin kami kaagad. Medyo kumalma-kalma naman ako sa nangyari. Mukhang sinsero naman si Tito sa sinabi nito.
Naglakad nga kaming tunay at bumalik kina Manang na nag-aayos na pala. Lumapit ako at nilapag muli ang bayong at isinampay ang medyo nabasang tuwalya roon sa taas ng kahoy. Nakita ko pang napatitig si Tito... diretso sa kilikili ko kaya pinandilatan ko at natatawang umiwas na lang ito.
Nagpahinga ako saglit. Kumain. Saka nakipagkuwentuhan kay Manang. Mataman namang nakikinig si Pablo at Tito. Samantalang abala si Lily sa pag-aayos ng buhok ni Tito. Para ngang nag-aalangan pa na sumandal paharap sa likod ni Tito itong isa. Sus, di talaga halatang inlove na inlove ang isang ‘to.
“May boyfriend ka bang naiwan sa inyo, ineng?” Putol ni Manang.
Ngumunot ang noo ko at mabilis na umiling, “Wala po...”
“Sa ganda mong ‘yan? Wala? Baka pinagbabawalan ka? Hindi ka naman siguradong menor.”
Ngumiti ako at bahagyang natatawa, “Pinagbabawalan po talaga, kaso nakakapuslit din naman Manang. Kaya lang ngayon kasi ayaw ko muna.” Paliwanag ko dito.
Tumango ito at ngumiti pa sa akin. Ang bait-bait ni Manang. Kaya naman pala mabait din dito si Tito. Mukhang hindi pa nakararanas pagsupladuhan. Hayy...
“Marami ka sigurong manliligaw,” ang siyang singit ni Pablo na kahit moreno e namumula ang tenga. Halatang nahihiya sa sarili nitong tanong.
Ngumiti na lang ako. Makahulugan. Ayaw ko talagang sagutin iyan. Saka wala na ako sa Maynila. Hindi na ako babalik doon. Nagsinungaling na nga lang ako para hayaan ako ng mga taong nasa paligid ko. Pagkatapos ng isang taon, aalis ako rito. Maghahanap ng panibagong buhay sa ibang lugar.
“Hindi ka na ba maliligo, Roana?” Biglang tanong din ni Tito.
Napalingon ako rito at nagulat na makitang nakadantay na si Lily sa likod nito. Iyong dikit na ang pangharap nito sa likod ni Tito. Pulang-pula nga at namumungay ang mga mata. Parang... ano, nalilibugan.
Napalunok tuloy ako at napatitig kay Tito na kunot naman ang noo. Hindi ba nito napapansin ang nangyayari sa girlfriend nito. Mukhang nag-aaya. Mukhang lasing. Hindi pa naman ako ganoon kainosente para hindi malaman kung anong ekspresyon iyang binibigay ni Lily. Lumaki ako sa Maynila. Iba’t ibang tao ang nakakasalamuha ko. At lately nagbabar na rin ako... kaya alam ko. Kung kailan naiinitan ang isang babae. Sa klasi ba naman ng mga bagong kaibigan na sinalihan ko nitong huli ay talagang malalaman ko ang lahat.
Tumayo ako at pinakiramdaman ang sarili. Hindi na ako gaanong basa. Kaya lang nagulat ako nang kumalas ang tali ng suot kong bikini. Mabuti at alerto ako at naayos kaagad iyon. Hiyang-hiya ako... kaya napatitig ako sa paligid. Si Manang at si Lily lang yata ang hindi napansin. Si Pablo namumula muli, si Tito namimilog ang mga mata at napalunok pa. Paano ba naman... muntik na muntik na talaga, sumabit na sa balakang ko.
“Maliligo lang ako.” Ako na naman ang namumula ngayon.
Tumalikod na lang ako at naglakad saka nagtampisaw muli sa baybayin. Kulay asul ang kalangitan. Hindi madilim sa malayo. Kaya sigurado akong hindi uulan ngayon. Nagpalutang-lutang ako roon at pinakiramdaman ang init ng panahon. Saka muling lumingon sa cottage at nakitang umalis sina Tito at Lily. Lumingon ako sa paligid... ni anino hindi ko makita. Nasaan na ba ang mga yon.
Kinutuban ako. Di kaya’y. Syet naman oh?! Pakialam ko ba? Kaya lang hindi yata mamamatay-matay ang kuryusidad ko at naiinis na lang na umahon saka bumalik sa kubo. Kinuha kong muli ang tuwalya at nagpaalam sa kanilang maglalakad-lakad lang. Kahit na ang totoo ay hahanapin ko iyong dalawa.
“Sasamahan na kita, Roana.” Alok ni Pablo.
Mabilis akong umiling, “Diyan lang ako.”
Hindi naman ito nagpumilit pa kaya umalis ako roon. Nagsuot lang ng tsinelas dahil aakyat ako sa mga batong-bato na naroon. Pakiramdam ko kasi nandoon sila. Ano kaya ang dadatnan ko? Iyong mukha pa naman kanina ni Lily, nawala ang kainosentihan.
Ilang hakbang pa bago ako namomroblemang napatitig sa tumpok ng mga nakausling bato-bato. Mag-iingat lang talaga para maiwasang madapa o magkasugat. Pakiramdam ko pagkatapos nito may makikita akong magandang view... magandang view ba?
“T-titus... tama na yan... gusto ko na.”
Sabi ko na nga ba... tama ang hula ko. Kahit siguro hindi na ako sumilip. Rinig na rinig ko iyong pagmamakaawa ni Lily. Kaonting ungol pa na alam kong nagpipigil lang. Napahawak na lang ako rito sa malaking bato habang nagtatago sa likod. Kabado ako kaya lang iba na kasi ang ungol ni Lily. Mukhang nakalimutan na nitong magpigil.
“Baby, masabaw ka pa rin. Libog na libog ka ngayon, ah?”
Syet na malagkit! Boses iyon ni Tito. Nanginginig na talaga ako at napasilip sa likod ng malaking bato na ‘to.
I saw some porns. Maraming beses na nga yata. Minsan sinasamahan ko lang ang mga kaibigan. Minsan kuryusidad na rin. At ngayon, ibang usapan na pala kapag nakita mo nang harap-harapan. Nakatalikod si Lily. Nakababa ang shorts at panloob nito. Nakaangat ang t-shirt kaya mula rito kita ko iyong dibdib nito pati ang areola nito. Kulay tsokolate, swerte at medyo malaki ang hinaharap nito. Kaya doon nakakapit ang isang kamay ni Tito habang pumupwesto sa likod ang huli na nakababa na pala shorts na namilog na lang ang bibig ko nang nakita iyong kalahati. Habang bumabaon ito... rinig ko iyong impit na ungol ni Lily. Mukhang ungol na hindi nasasaktan. Bagkos, ungol na parang gumiginhawa.
Ganoon ba ito kalibog kaya mukhang napapanatag?!
Syet!
Kailangan ko nang umalis. Baka mahuli pa ako.
- Writer
