Dealing With My Stepbrother

Chapter 3

Chapter 3

Ligtas naman akong nakauwi kanina pagkatapos kong umalis sa condo ni Dashiel. I am very thankful na may nadaanan akong botique kanina. I decided to buy some clothes dahil baka kung ano pa ang nangyari akin habang nasa sasakyan.

Some looked at me weirdly. Ano naman ang pakialam ko sa kanila? Who wouldn't be stressed kapag ganoon ang stepbrother mo? I admit that I like Dashiel. Ayaw ko lang talagang ipaalam sa kaniya dahil alam kong gagawa at gagawa siya ng paraan para hindi na ako makawala pa sa kaniya.

I picked the cheapest clothes dahil uuwi na rin naman ako. I got many stuffs in my apartment and I really did not expected that this will happen.

I paid for my clothes first before putting it. Sa fitting room na ako nagbihis. Ang roba na suot ko kanina at inilagay ko na lang sa bag. I sighed as I brushed my wet hair. Hindi ko talaga kayang kontrolin si Dashiel.

May sarili siyang paniniwala at minsan he tends to close his ears for opinions. Hindi naman siya ganoon sa akin. Pero kapag ang relasyon namin ang pinag-uusapan, he really can't control his temper.

I know even before that he feels something for me. Pero hindi ko inakala na aabot sa ganito!

Nang makalabas ako sa botique ay agad akong naghanap ng taxi na masasakyan. Hindi rin nagtagal ay agad rin namang may tumigil para pasakayin ako. I told him the University's address. Doon na lang ako bababa dahil may security guard na naka-duty doon kahit pa na gabi na.

I heaved a sigh as a recall what happened between me and Amely. Ang swerte niya. Dahil ang dapat na para sa akin ay nasa kaniya. She even had the guts brag about the things that my father bought for her!

Parang ipinapamukha niya sa akin na mas mahal nga sila ni Papa kaysa sa amin ni Mama. Good for her. Alam ko namang simula noon ay walang tumayong ama sa kaniya. I will try to understand her as much as I can.

Pero huwag naman sanang umabot sa punto na kailangan niya pang gawin iyon in public! Ako pa ang nagmukhang sampid kanina. Everybody saw it! I saw how they pitied me as I take a look at my father trying to stop Amely from crying!

Parang ako pa 'yung nang-away! Ako pa ang nagmukhang masama!

Pinunasan ko ang luhang lumandas sa pisngi ko. Hindi ko namalayang malapit na pala kami. The taxi stopped right in front of the University's gate. I got off and paid the driver. Nagpasalamat rin ako dahil safe akong nakauwi.

Madilim na at wala na gaanong tao sa labas. I walked through the sidewalk alone and feel the cold breeze of the wind. Napangiti ako ng mapait. I remember the times that Dashiel and I used to play hide and seek in the garden.

Pagkatapos kapag nahuhuli niya ako yayakapin niya ako ng mahigpit at kikikitiin. Time flies so fast. Parang kailan lang iyon. Pero ngayon, ibang-iba na. Malayo sa nakasanayan ko.

I reached my apartment after a few minutes of walking. Nagpahinga muna ako saglit bago nagluto ng hapunan ko. After I took my dinner, agad akong pumasok sa kuwarto at binuklat ang libro ko. I still have homeworks to do. May reporting rin ako. Mag-a-alas nueve na rin at kailangan kong magmadali.

Isinalpak ko ang earphones sa tainga ko at nagsimula nang magsulat ng kailangan na isulat. I even sang along with the music. At hindi ko namalayan ang oras.

Inaantok na ako pero pilit kong tinatagan ang sarili ko. Nagtimpla ako ng kape sa kalagitnaan ng ginagawa ko at ganoon lang ang routine ko hanggang sa natapos ako.

"Yes! Finally natapos na rin! Goodness," usal ko habang nag-uunat ng katawan. Napa-angat ako ng tingin sa wall clock at napamura nang makitang mag-aala-una na ng madaling araw.

Tumayo ako at hinila ang earphones mula sa tainga, iniligpit ko rin ang gamit na gagamitin ko sa reporting bukas. Pagkatapos ay inihanda ko ang uniporme para sa kalase ko mamayang umaga.

My class starts at 7:30 AM. Pwede pa akong matulog ng limang oras kaya ayos na rin 'yon kaysa sa hindi talaga ako matulog.

Naglinis muna ako ng sarili bago matulog. Kakahiga ko lang sa kama nang mapabalikwas ako mula sa pagkakahiga nang maalala kong bukas kokolektahin ang mga basura, kinuha ko ang garbage bag sa kusina at dinala iyon sa labas. Ganoon na lang ang pagkabigla ko nang may bumulagta sa mismong harapan ko.

"Shit..."

Nanlaki ang mata ko nang mapagsino iyon. "D-Dashiel..."

Tumingin ito sa akin at bahagyang kinusot ang mga mata, maya-maya ay tumayo ito at hinarap ako na namunungay ang mga mata, base sa amoy niya ay halatang nakainom.

"C-Celes, a-are you mad?" Tanong nito at hinawakan ako sa braso na ikinaigtad ko naman. He can ask me without touching me, okay?

Goodness, what the hell is he doing? Tanong ko sa isip habang pinagmamasdan si Dashiel.

"A-Anong ginagawa mo dito? Madaling araw na..."

"Please tell me that you're not mad at me, Celes. Please, baby... mababaliw ako kapag ganito." Hinila ako nito at niyakap. Napapikit ako nang maamoy ko siya. He smells like beer but nevertheless, he still smells good for me. Bakit kahit amoy alak ay mabango pa rin? 'Tang-ina?! Hustisya naman sa akin na kakaligo lang at pakiramdam kobah amoy araw pa rin ako!

"K-Kanina ka pa ba nandito?" Tanong ko ulit, iniiwasan na sagutin ang tanong niya kanina. Well, slightly. I am mad at him for being stubborn.

Ramdam ko ang paghigpit ng yakap nito sa akin at ang mainit nitong hininga ay tumatama sa aking leeg. "I lost count of time..." He trailed off. "It doesn't matter, sagutin mo ako, Celes. Are you mad?"

Pumikit ako ng mariin bago bumuntong-hininga. "Oo. Ano ngayon kung galit ako?"

Hindi ko alam kung galit ba talaga ako, kasi hinayaan ko siyang yakapin ako. It feels right, but then it's wrong at the same time. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko, gulong-gulo ako at gusto ko nang maiyak dahil sa frustration.

"Please don't, hindi ko alam kung makakatulog ba ako sa isiping galit ka sa akin. I'm sorry, let's talk again, don't be mad. You know I won't win against you," halos madurog na niya ako dahil sa higpit ng pagkakayakap niya sa akin. Na para bang takot na takot siyang mawala ako bigla sa harapan niya.

"Let's stop this, Dash. This is wrong..." Panimula ko. Binitawan ko ang garbage bag at sinapo ang pisngi niyang nanlalamig. "Let's stop, okay? Wala tayong mararating nito. We will just break each other. I don't want to ruin you for being attached to me, understand our situation. I am your sister—"

"No." Matigas nitong sambit. "Kahit anong sabihin mo gagawin ko, pero ang itigil 'to at layuan ka... 'yon ang hindi ko kaya, Celes. I've waited until you grow, don't hurt me like this, baby..." Masuyo nitong hinaplos ang pisngi ko na ikinapikit ng mga mata ko.

"Why does it have to be this hard?" Bulong ko sa sarili bago yumuko.

Ngayon pa lang ay dapat na itong itigil. Kasi sa mata ng lahat isa itong pagkakamali. "I'll ruin you, Dash—"

"Shh," hinawakan nito ang baba ko at marahang iniangat 'yon. "No, you won't. Mas masisira ako kapag itinaboy mo ako, Celes."

Tumulo ang luha ko nang hindi ko namamalayan. Hinalikan iyon ni Dashiel na ikinasinghap ko. "Please, dont. Ayaw kong umiiyak ka, Celes. I can't bear the sight of you crying. Please, don't push me away, baby."

Pumikit ako ng mariin at inisip ang mga posibilidad at suliraning kakaharapin namin kapag may nakaalam ng nangyari sa amin ni Dashiel. Masama bang lumabag sa batas kahit saglit? Kahit na saglit lang?

Wala sa sariling tumango ako at kasabay niyon ay ang paglapat ng mga labi nito sa akin. His soft lips brushing over mine. His hand on my cheek and nape, wanting to deepen the kiss we are sharing.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Sa bawat paghalik niya ay natatabunan niyon ang takot na nararamdaman ko. Gusto kong sumugal pero hindi ganoon kalakas ang loob ko para gawin iyon. Dahil hindi ako sigurado kung mananalo ba ako sa huli.

Nawawala na ako sa sarili at tinugon ang mga halik nito na halos nagpabaliw sa akin. Iniyakap ko ang mga braso sa leeg niya at idinikit ang katawan ko sa kaniya. I heard him groaned and that made me wake up from my reverie.

Kumalas ako sa kaniya at tinitigan ang mala-lupa nitong mga mata. "Go home, Dash." Untag ko sa kaniya at nag-iwas ng tingin. I am trying so hard not to tear up while saying it.

Nagtiim-bagang siya at pagak na tumawa. "I'm sleeping here tonight, Celes. I'll be good, I promise that..." Anito at bumagsak ang tingin sa garbage na kanina ko pa ibinagsak nang naghalikan kaming dalawa.

Kinuha niya iyon at dinala sa iba pang garbage bag na nakatambak sa gilid ng kalsada, mamaya ay kokolektahin na iyon. Bumalik ito pagkatapos at hinila ako papasok ng apartment. Para bang siya ang nakatira doon at kabisado niyang ang bawat pasikot-sikot.

May pagkakataon akong pagsarhan siya ng pinto kanina pero hindi ko ginawa. What? You're looking forward about you and him sleeping together? Tanong ng isang bahagi ng isip ko. Umiling-iling ako para iwaksi iyon.

Walang pasabing hinubad nito ang pang-itaas na damit at hinila ako pahiga sa kama ko. "Let's sleep, Celes. May pasok pa mamaya," untag niya sa akin. Pinatay na nito ang lampshade at hinawakan ang kamay ko at marahan na hinila upang tumabi sa kaniya.

Nanatili akong walang imik. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala. Damn it! Hindi pwede 'to! Ramdam ko ang pagyakap niya sa akin mula sa likuran at hinalik-halikan ako sa batok na ikinataas ng mga balahibo ko.

He cupped my breast and pinched it making me gasp. He said he will be good! Pero anong ginagawa niya?! He is playing with my buttons! Ugh!

"Dashiel..." ungol ko at napapikit.

"Yes, baby?" malanding bulong niya sa akin bago ako iniharap sa kaniya. Nagkatinginan kaming dalawa at halos maduling ako sa lapit ng mukha naming dalawa.

He stared at my lips before licking his lips. Napalunok ako nang haplusin niya ang labi ko.

"Your lips is my favorite addiction."

He dipped downs his face and captured my lips. He kissed me slowly and I felt like I was floating in the sky. Sobrang rahan nang paghalik niya sa akin na para bang ipinaparamdam niyang hinding-hindi niya ako pababayaan.

I responded to his kisses and I but his lips when I felt his hands palming my breast. Umawang ang labi ko bang gagarin ng dila niya ang kabuuan ng bibig ko. Nakipagtagisan ako sa kaniya ng halik at hinihingal akong napakapit sa braso niyang nakahawak sa pisngi ko.

Pinagdikit niya ang noo naming dalawa at habol ang hiningang tumigil kami. I can smell his minty breath and it is making me dizzy. Nang dumilat ako ng mata ay nakita ko kung paano dumaan ang pagnanasa sa mata niya.

Dinilaan niya ang labi ko pababa sa leeg ko at kinintalan iyon ng halik sa huling pagkakataon.

Humigpit ang kapit ko sa kumot dahil doon. "Good night, Celes. Dream of me."

This man, how can I let go of him if he is making things to make me tighten my grip of him? Paano ko siya iwasan kung siya naman ang gumagawa ng paraan para magkalapit kaming dalawa? Kahit saang anggulo tignan, masagwa dahil magkapatid kami.

Pero wala na akong pakialam doon. Gusto kong sumaya at makaramdam ng pagmamahal kahit saglit lang. Kahit kailangan ko pang lumabag sa paniniwala ko.

• • •

clingybeast

VOTE. COMMENT. ☝️FOLLOW ME IN w*****d. THANK YOU ❤️

A/N: Dashiel's part will be moved to Epilogue since I edited this chapter. Celestina's point of view until chapter 29 yata. And the last chapter was given to Jake which is chapter 30.