Illegal Seduction

CHAPTER 1

LYNAIRE

Matapos kong makababa ay sunod na kinuha sa akin ni Renlé ang hawak kong bag, sumabay ako sa paglalakad sa likuran niya habang hawak nito ang pulsuhan ko. Bumibilis ang pantig ng dibdib ko sa bawat binting aking hinahakbang.

Nung makalapit na kami sa harap ng gate nila Tita Aria, mabilis niyang pinindot ang doorbell doon at kumatok pa ng ilang beses.

“Kaenard is already there, waiting for us. Ang sabi naman ni Mama ay aalis sila, diretso ang flight nila patungong Canada.” I frowned when he chuckle, I blurted out a soft sigh with a smile despite Renlé is my suitor he still chose to be friend with my other suitors like him.

“That's okay. I want to drink Martini tonight, does you have that kind of wine?” naglagi ang mga paa namin sa sala hanggang sa magtungo kami sa kabilang sala para marinig ko ang mga naghahalong boses, nagkakasiyahan na parang natural na sa kanila.

“It's cocktail for you, Lynaire. I promised to your mother, I will keep you.” napatungo ang ulo ko sa mga kasamahan na nagsitigil sa kanilang ginagawa habang may kani-kaniyang hawak na mga baso, mga plato, ash tray na nakalapag sa lamesa, rim of each glasses have been transmitted by their mouth—salivas.

“You really did court her first, huh. Ang sama.” I behold next to his seats and come with the plate contained seafood.

Sunod akong inabutan ni Renlé ng chopstick, nilapag ko muna ang mga 'yon upang magtungo sa kusina nila. Maaliwalas at napapasikip lang nito ng mga kasama naming maiingay. Maraming pagkakaiba ngunit maganda, simple, neutral ang kulay pero nakabalangkas sa bawat sulok kung gaano ako nito minamangha.

“Hija, aba't tama lang pala ang oras ng pagbaba ko—nakasalubong kita.” rinig kong sambit ng mama ni Renlé sa bandang gilid ko para maibaling ko sa kaniya ang tingin ko.

“I want to go to restroom. I don't know where is it,” humalakhak pa ito kasabay ng pag-turo niya ng daanan kung nasaan ang tutunguhan ko.

Ang sabi ko sa kusina pero ang nasabi ko sa kaniya sa restroom!

“You're beautiful, you have that fierce-look eyes.” she enunciated that even me furrow my brows, trying to search how can she say I'm that beautiful when I'm not the only girl here but in any where else.

“You are beautiful, you're lying.” nakasimangot na tugon ko sa kaniya para mas lumapad pa ang ngiti sa mga labi nito.

“Sige na, magtungo kana sa restroom na sinasabi mo baka sabihan pa 'ko n'yang manliligaw mo na inaagawan ko siya ng oras sa 'yo.” natatawang aniya pa habang pinapaypayan ako ng kaniyang mga kamay papalayo.

“Where are you going?” may kalakasang tanong ko.

“Hahabulin namin ang flight namin ngayon, lady. Just tell to Renlé to take care and cook for his self if he can, okay. Thank you, we're going..” she even emit a flying kiss and winked.

Bumuntong hininga ako bago muling dumiretso sa restroom. Naghilamos ako at nagpatuyo ng kamay, napatingin ako sa salamin kasabay ng repleksyon ko.

“I'm not that pretty..” bulong ko, ipinatong ko ang mga kamay ko sa cubicle at mas inilapit ang mukha sa salamin para pagmasdan nang maigi ang kabuuan ng mukha ko.

“My pores were not that big to show up any pimple can ruin my face, either not a good shaped and..” napasimangot ako bago muling sinindi ang gripo at naghilamos para mawala lahat ng kinabit kong make ups sa mukha ko.

“Ang pangit niya.” turo ko sa repleksyon ko sa salamin habang salubong ang mga kilay.

Ginatungan ko iyon ng inis habang naghuhugas ng kamay at kumuha ng tissue sa tabi para tuyuin 'yon.

“She's pretty,” Renlé's mother is more pretty, more elevated than a vivid flower but when it comes to me—I'll just kneel down and frowned to not slipped out any words can defined how annoy I am.

“Renlé!?” tawag ko sa kaniya.

May malaking telebisyon ang nakita kong gumagana kasabay ng kanilang mga tawanan at kuwentuhan para maghalo ang inis at kalooban kong matunton ang lalaking 'yon.

“May slipper ka?” I want to wear a fluffy slipper but free on comfort.

Tapik ko sa braso niya, kasama ang mga lalaking naging kaibigan na rin nito ay pare-parehong napatigil at lumingon sa 'kin.

“Where is it?” takang tanong ko sa kaniya.

“Ang ganda mo ngayon, Lynaire.” puri ni Kaenard.

“Of course, we're beautiful, Kaenard.” nakangiting untag ko bago ito nilapitan kasabay ng pagpisil ko sa magkabilaan nitong pisngi.

“Ang gwapo natin ngayon, Lyn.” I hate that named!

“Kamukha mo rin 'yung aso nila Jarson, 'yong buldog na laging naka-abang sa bahay nila.” naiinis pang saad ko para marinig ko ang halakhak nila.

“Ang pretty cool mo, Lovie.” matamis na ngiti kong binalingan si Gian saka dinukot ang mga pisngi nito.

“Ang cute mo, Gian. Love na rin kita,” malapad ko itong nginitian saka sunod-sunod silang pinagpipisil ang pisngi bago ako tumalikod.

“Wala kang slipper na may malambot 'yung strap?”

“Wait me here, I'll just buy.”

“Mga gago, tingnan niyo muna si Lynaire. Aalis ako!” Renlê shouted at them.

“Sasama ako!” habol pa ni Gian sa kaniya. Nakita ko silang naka-akbay sa isa't isa habang naglalakad papalabas.

“Sinagot muna?” Jarson asked out of the blue. I stare at him and shrug, I feel so safe and easy to make a movements when one of them are with me.

“Nakalimutan ko,” bulong ko sa kaniya para mapasapo ito ng noo at mariing napapikit pa.

“I thought you already say yes to him for commanding him.” sambit nito sa mababang tono.

“I like Renlé, Jarson. I only feel it, is that distinct or natural?” I asked with confusion. This is not complex for me to felt this contact with Renlé. For my first time, I only felt it on him.

“Then, let it out. It will deluge, just wait for it and it'll further thriving.” nakangiting usal nito bago nagpaalam na kukuha ito ng tubig sa fridge.

Nakasimangot kong binalikan ang seafood ko at tumabi kay Kaenard na naglalaro pa sa kaniyang PS4. I snob him when he bother to gaze at me with his smirk.

“Renlé's mother likes you.” opinyon nito.

“I like her too for being Renlé's mother.” pakikisabay ko sa kaniya para tumaas ang kilay nito sunod ang pagkibot ng labi nito.

“I like you too, Lynaire.” nakangising wika nito para mapalunok ako at irapin ito.

“Just like your poop, Kaenard. It's way more better than liking me, wala kang makukuha. You know that I should not entertain any of guys like you.” I ushered in as I eat the grilled octopus.

“I know, I'm telling is. Why don't you act like a free woman even for this while, para hindi masayang 'yang pagpunta mo dito.” mensaheng ayaw kong basahin at sagutin.

“Kaenard. It's so mahirap...” ngumunguyang saad ko.

He heaved a deep fresh sigh before his eyes melt and gulp as he return to what he is doing. This is like a water keeps on flowing, we do bonding like this, in their house with this natural behavior and attitude. Even their parents let us because they are in responsible to look after us because we're in their house.

I like hanging out, it only changed when Kaenard approached me first. He knew I can't make it and just open the door for that relationship. He knew it, my tongue slipped that even cannot utter another sentence to cover it, he instead pursue me to speak.

Marami siyang nalaman ngunit mas marami pa ang hindi niya nalalaman kung ano ba ang ginagawa ko dito sa bansang 'to.

“You became mine and now Renlé will, I think you will really enjoy to progress that feelings when you let it. Huwag mong pigilan, Lynaire, mas mahihirapan ka lang.” I sneered him, groping for my chopstick then eat.

Nung makarating sila Renlé at Gian, ibinaba nila ang kanilang pinamili. Hinayaan nila akong mamili kung ano ang nagustuhan ko sa mga slipper na inilapag nila.

“I want this, thank you.” kinuha ko ang kulay pink na mabalibo ang strap at malambot ang flats.

I untied my boots and remove it to rest me feet as I wear the slipper. Nagpaalam ako sa kanilang lalabas na muna ako ngunit wala ni isa sa kanila ang bumaling sa 'kin.

Isinarado ko ang gate pero hindi ni-locked para makapasok pa 'ko mamaya.

Ang alam ko may nagtitinda ng mga chocolates dito.

“Where's that store?” bulong ko sa sarili ko.

Sana pala hiniram ko 'yung bike ni Renlé para mapadali 'tong paglalakbay ko dito. Naka-ilang kalye na 'ko ng tinunguhan ngunit wala akong napansin na tindahan, puro malalaking mga bahay, may gate na malalaki at matataas para mahirapan ang mga magnanakaw na akyatin ito, mahalaman kahit na gabi na ay nakikita ko dahil ang mga iyon mismo ang kanilang ginawang ilaw.

“You're lost, stop walking, woman.”

My feet lain on the ground, my eyes dipped through that voiced. Huminto ako ng ilang saglit bago limingon sa kaniya ngunit gano'n ang paghila nito sa braso ko para mapalapit ako sa kaniya at mauntog sa dibdib nito.

“Fvck that stupid driver.” bulong nito na hindi masyadong malinaw sa pandinig ko.

“Anong ginagawa mo dito?” he asked. I push him away when he tighten his gripped to my arms.

“I'm walking, where's Ashlyn? You're not with her.” my voice ceased after his eyes pierced on me.

“Did they reward you for being that sarcastic, either philosopher?” naiinis na tanong nito para mapalayo ako nang bahagya sa kaniya at humakbang pa upang makatalikod at bumalik sa kaninang pinanggalingan ko.

“Ihahatid na kita.” umusbong ang kaba sa dibdib ko dahil sa pagtangka nitong paglapit sa 'kin.

“N-No. I can return back with my feet.” sigaw ko sa kaniya bago mabilis na tumalikod at inis na naglalakad.

He's so something.

I thought he's Kaizer, and with my sister?

Why he's here?

Is he have clone?

Maglalakad ako kung gusto ko!

He's intimidating me.

Nakakatakot ang boses niya, I never encounter a man like him. Scolding me in public, grabbed my arms and just altered his beast behavior to a tamed one.

“Lynaire..” nabigla ako kasabay ng pagpulupot ng braso nito sa bewang ko ang pagsambit ng pangalan ko sa tenga ko.

His warm breath crawling down to my earlobe and meets my nape. The locked arms of him intensely revolving on me a drastic nervous as he swerve his lips and turn on me with his fluttered smile.

“Don't look at your back, Lynaire. Do not look and you will not regret it.” sinalubong ko ang mga braso nito para ipaghiwalay ngunit lalo iyong humigpit at inikot pa ang katawan ko para maipaharap sa kaniya.

“Ano ba?” inis na sabi ko sa kaniya, magkasabay kong tinutulak ng aking mga kamay ang katawan nito para mas manaig ang gigil sa kalooban ko.

“I hate you, Kaizer.” mahinang bulong ko matapos nitong sikipan ang pagkakasakop niya sa bewang ko kasunod ng pag-tawa nito nang mahinhin.

“You won't regret it, promise. Let this pass and it won't happened,” bulong nito. His demeanor impulse bend in to my forehead and marked it with a small kiss.

“They're gone, let's go. Ihahatid kita.” mahinang sabi nito kasabay ng paghawak niya sa kamay ko.

“Who are you talking about?”

“Saan ka dapat pupunta?” he babbled, this is unbelievable! He sustained this stage for being prey of his intention.

“I'm now going, bitaw.” mariin kong uyam.

“Kaizer, I said bitaw.” pagbabanta ko pa ngunit walang nangyari. Hinawakan ko ang braso niya at mariin iyong itinulak papalayo sa 'kin. Naglakad ako ng may puwersa habang ito naman ay nakatayo lang, tamad ang katawan animo'y wala lang sa kaniya ang ginagawa ko.

He then, clasped my waist and swirl my body to cohere on his. I clustered my will to push him but it made me pissed off.

“Ugh, Kaizer. I really want to throw you.”

“Saan ka pupunta?”

Tumalikod ako sa kaniya at mariing binawi ang kamay ko saka naglakad sa kaninang tinutunguhan ko. Kapag bumalik ako, susundan niya 'ko at naiinis ako dahil do'n.

“Lynaire, I'm asking. I don't want to repeat my question but, where the fvck are you going?” huli nito sa braso ko sala sinalakay ng braso nito ang bewang ko para mailapit sa kaniya.

“I want to buy chocolate.” nanggigigil na banas ko sa kaniya.

I closed my eyes due to frustration possessed me. His eyes only look at me, extravagance of this nervous has been halt. He yanks me more near him and walk with him holding my hands.

“What chocolate?”

“Dark chocolate.” I leered, he then grab that thing from the upper container as we walk together.

“Wait.” mabilis na sabi ko at sunod na kumawala sa pagkakahawak nito sa kamay ko.

Nagtungo ako sa ibang section at kumuha ng mga cookies na nasa jar. I will love being here.

“One...Two...and three..” nahihirapan kong bilang habang inaabot ang mga pagkaing dala.

“Oops, sorry.” someone bumped at me causing my cookies fell down.

I snob him and cross my arms. I stop him from grabbing the food by hammering the back of his hand. He chuckle and grab my cookies as he return those with his packaged smile on his lips.

“Sorry, let me help you. May kukunin kapa ba?” mabilis akong umiling sa kaniya bago naunang naglakad at malagpasan ito.

Those jar have its weight, it is big and in that sized I can't wait for him to talk more while lifting those not until this happened which helped me a lot to suppress my annoyance.

“Here na lang,” tinapik ko ang counter na napili ko at hinintay itong maipatong niya ang mga dala.

“Thank you..” I smile at him and wait for him to twirl his back, it ceased and remain standing. My brow collided and crushed as he smile and scratch the back of his hair before he awkwardly talk with fervent voice.

“C-Can I get y-your—” I hovered my hand in front of him, waiting for him phone to be on line.

“Can I know your name?” tanong ko matapos kong isauli ang phone nito pagkatapos kong i-type ang number ko—number ni Mama.

“Hunter,” napakamot pa ito sa likod ng kaniyang ulo bago tinanggap ang phone at binulsa.

“I'm Lynaire. See you around, I need to go.” the tip of his lips curled, we divide our path as I saw Kaizer with his narrow brows crushed.

“You're so ugly. Why that face?” naiiritang sambit ko, akma kong ihahakbang ang mga paa ko habang hawak ang plastik ng pinamili ko—napatigil ang mga binti ko, nanatili akong nakatayo upang mas mangamba ako sa lapit niya.

“Who's that guy?” he groaned. Hinuli nito ang kamay ko at hinatak na kasabay nito sa paglalakad.

“His name is Hunter, you want me to introduce him to you?” tanong ko para mapadaing ako dahil sa pagpisil nito sa kamay ko.

“You're hurting me. Ashlyn will know it,”

“As if you can.” he mutter joined with his playful grinned.

“I can, old brother.” nakangiting sambit ko sa kaniya bago ibinaling ang tingin sa dinadaanan namin.

“Tsk.”

“Why?” takang tanong ko matapos nitong ipatong ang braso sa balikat ko.

“I'm not your brother, and will never be, Lynaire. Fvck that word.” his incentive phrases have cloak from I'm possibly thoughting for the reason I uphold.

“B-But, she's your girlfriend,” I indicated after gulping. We both stop and halt to our walk as he look at me with his that eyes.

“She's not my girlfriend, Lynaire. Who told you that?” iritang tanong nito para mapasimangot ako at nagpaunang maglakad.

“Ashlyn can't take a guy from nowhere to be inside our house, Kaizer.” saad ko bago ito lingunin.

“Are you that strict to her?” I never. I never gave a chance to because this moment will be conquer soon and I'll blown like an ash why I'm spending my every flight here.

“I don't know. She's under aged, seventeen—too young for her.” napalunok ako. I marred a thing I should not to him, I only knew him this minutes ago and opening about this confidential topic will not save me from my exiled.

This city is my only home, my other home to duplicate who I am and forgot what I have before I handed this. I'm now happy, granting what I want.

Napangiti ako dahil sa mga bitwing nagsisilitawan sa kalangitan kahit pa may natatabunan pa ng ulap. Moonlight is my spotlight, moonshine will be the delirious trapped of mine and seashore is either my defeat but fancy if I could ever arise.

“Gano'n ba ka-importante sa inyo ang limitahan ang galaw niya?” sunod pang tanong nito.

Bumuntong hininga ako, magdadalawang isip na magsabi kung kasinungalingan ba ang sasabihin ko o katotohanan.

“Not my decision, Kaizer. It's my mom.” her mother...

Naniniwala siya sa lahat ng naririnig niya, pero ang nakatagong paliwanag ay kaniya lang n dinidiktahan. I never hate that but despise it.

Napayuko ako, mabigat ang loob ko. Hindi umaayon sa akin ang panahon, nagsasalita ito na parang kasalanan ko. Humugot ako ng hininga bago tumingin sa daan at diretso sa pagtahak ng aming daan pabalik.

“Why she said she'll might diminished the time she is providing for me when you're there?” Am I that frisky kid? Hindi ko alam na ganito pala ako nagiging pabigat kay Ashlyn para sabihin pa sa boyfriend n'yang mababawasan ang oras niya sa kaniya.

“She can do whatever she want to, Kaizer. Walang pumipigil sa kaniya,” saad ko para hindi ko maramdaman ang mga yapak nitong nakasunod sa akin.

I dare to move, not looking back at him to open up another serious topic. This is my hindrance, another craft I need to deal such an ultimatums of my death.

“Lynaire.” pagkabaling ko sa gate kung saan ako lumabas kanina, apat na lalaki ang nanlaki ang mga matang nakatingin sa akin.

Mabilis kong pinisil ang pisngi ni Renlé nung makalapit ito sa akin at kinuha ang dalang plastic. Nilapitan ko rin ang tatlo at sinabunutan ko si Gian, pagkarating kay Kaenard ay pinisil ko ang tenga nitong may hikaw at sa huli ay mas dumiin pa ang panggigigil kong pisilin ang dalawang pisngi ni Jarson saka napatawa.

“Ang cute niyo.” nalangiting sambit ko bago sumenyas na mauuna na 'ko.

“Lynaire.” My feet distracted. I move to rotate my head and view him holding another plastic contained chocolates.

Kaagad akong lumapit sa kaniya saka ito mabilis na pinisil ang kaniyang tungki para humagikgik ako bago kunin ang plastic.

“I will pay you tomorrow, thank you, Kaizer.” I smile at him before I wave my hand and come with the boys who is watching us.