Sarang

Chapter 24

I don't know how I sleep last night and how I managed to go in my bad. All I can remember is that I'm just leaning my head on Asher's shoulder, nothing more. I didn't waste time na so I took a bath before going downstairs only to find out that Asher is there talking to Aeris.

"What are you doing here?" I asked him kahit na hindi pa ako nakakababa ng hagdan. They both turned their head to me and suddenly shut their mouth which made me raise my brow. "Are you guys backstabbing me?"

They both look at each other before Asher stood up to greet me.

"Good morning."

"What?" masungit na tanong ko. Inirapan ko siya bago naupo sa pwesto niya kanina. "How's your work?" I asked Aeris.

"I'm still in the process of learning everything, not yet working," she told me. "And can you send someone else to teach me? Sobrang annoying kasi ni Kaito! He always finds time to annoy me. At sobrang kulit niya rin, sobrang daldal pa."

"He's not Kaito if he's not like that," I replied. "Ano nga? Anong pinag-uusapan nyo kanina?" I repeated my question.

"Ano---"

"I'm planning to adopt Ami," she cut her off.

Marc Aminah, that's his name. The youngest in our family. We often call him Ami or Macmac as his nickname.

"And I'm asking him what things I'll be needing for me to do that," she continued.

"That's a good idea," pabalang na sagot ko. I don't know if that's really a good idea. I want to be with him again but I know we need to consider his situation too lalo na at narinig kong may mga kapatid din siya. If we adopt him, then we should adopt his siblings too.

"Really?" I saw how her eyes spark. "Can we do it now?"

I didn't answer right away but I kept the smile on my lips. Should we try? Wala namang mawawala kung susubukan namin.

"Let's go then," I answered. Tumayo na ako at aalis na sana nang bigla akong pigilan ni Asher.

"Ganiyan na suot mo?" he asked me. Sobrang simple lang asi ng suot ko. I'm just wearing a plain top with a high waist pants.

"Oo bakit? Nakakahiya ba ang suot ko? Ayaw mo ba akong kasama kasi gaito ang ayos ko? Just tell me. At hindi mo naman kailangang pumunta."

His jaw dropped befre looking at Aeris, trying to ask for help. "Nakita mo ba kung paano ako tratuhin ng Ate mo?" he said.

"Ewan ko sa inyo. Let's just go!"

Nauna na siyang lumabas kaya sinamaan ko muna ng tingin si Asher bago sumunod.

"Weirdo," he whispers.

He volunteered to drive kaya kotse niya na rin ang ginamit namin. Wala sana akong balak umupo sa shotgun seat para magmukha siyang driver namin but Aeris insisted.

"Tinulugan mo na nga ako kagabi tapos ang init init pa ng dugo mo sa akin," I heard him whispered again.

"You were saying?" I raised my brow.

"Wala. Sabi ko seatbelt mo madam, paki-ayos," he reasoned out. Aeris keeps on telling me her plans after adapting Ami. Gusto kong sabihin sa kaniya ang posibleng mangyari kapag nakuha namain siya without his siblings pero ayaw kong sirain ang mood niya. Mamaya ko nalang siguro 'yon poproblemahin kapag nangyari na. And I'm sure she'll understand it if ever.

"Kilala si Daddy dito kasi madalas siyang nagbibigay ng charity and he's always bringing me here to help so I can pull some string kapag kailangan," mahinang sabi niya sa akin habang naglalakad kami papasok ng orphanage. Totoo ngang mukhang madalas siya rito dahil kilala na siya no'ng guard.

May kinausap siya sa parang front desk or I don't know before we entered a room, or should I call the office?

"Asher, hijo!" The sister greeted him. "Hindi ka nagsabi na pupunta ka rito."

"Biglaan lang din po, eh. May kasama po ako," he said before moving a bit para makita kami. "This is Sia, and her sister, Aeris."

"Sia?" The side of her lip rose. "Is she---"

"Ang ganda mo lalo ngayon, Sister!" he suddenly said kaya naputol 'yong dapat na sasabihin niya. Saglit silang nagpalitan ng tingin bago bahagyang tumawa ang meyo may edad na babae sa harapan namin at muling tumingin sa akin.

"Umupo kayo," she told me.

"Thank you po!" Aeris thanked her but I didn't. Umupo nalang din ako kaagad sa harap ni Aeris before looking around, trying to avoid making an eye contact with the sister.

"Okay, so may I know the reason kung bakit kayo napunta rito?"

"We're planning to adopt someone."

"How old are you?" she asked me.

"I'm 1---"

Asher suddenly holds my hand to stop me from talking. He shook his head a little before looking at the sister. "She's 23," he told her.

"Really?" she look so shock. "I though you we're a minor! Pagsasabihan ko pa man din sana itong si Asher mamaya because he's 26 already and---"

"Sister..." pagkuha nanaman ng atensyon ni Asher sa akniya.

"I'm older than you think," I said but she just laughs at me which made me annoyed a little.

"Maari ko bang malaman kung sino ang gusto niyong ampunin? O kung wala kayong kilala, pwede kong ipakilala sa inyo isa-isa ang mga bata."

"Si Waki, sister," Asher answered on behalf of us. Oo nga pala at hindi Ami o Macmac ang pangalan na gamit niya ngayon.

"Si Waki?" medyo gulat na tanong niyo. "Paano niyo nakilala ang bata?"

"Si Sia po ang nagligtas kay Waki noong mutik na siyang masagasaan dahil sa kagagawan ng step-father niya."

"Is that so?" hindi pa rin makapaniwalang sabi niya. "Hintayin niyo ako rito at kukunin ko ang bata," she excused herself before going out of the room.

"Excited na ako," Aeris said. I just smiled at her before looking at Asher.

"Ano?" pagtataray ko. Bigla niya nalang pinitik ang noo ko kaay napasigaw ako dahil sa gulat at sakit. "Do you want to die?" Inambahan ko siya ng suntok bago hinimas ang noo ko.

His eyes widened when he saw my rection. "Masakit?" nag-aalalang tanong niya bago nilapit ang mukha sa akin para tingnan ang noo ko.

"Please don't do this in front of me," biglang sabi ni Aeris kaya natigilan kaming pareho.

Masama ang tingin ko sa kaniya habang naghihintay. Nawala lang 'yon nang bumukas na muli ang pintuan at pumasok si siter kasama ang nakayukong si Ami.

"Ami---" Aeris was about to approach him but I stopped her.

"Later Aeris," I told her. Parang bata siyang umayos ng upo bago muling binalik ang tingin kay Ami.

"Waki, naaalala mo ba si ate?" Sister asked him while pointing her finger at me. I saw how he look at me with sad eyes.

"Opo. siya po 'yong nagligtas sa akin," he politely said.

"Siya si Ate Sia. Ito naman si Ate Aeris at Kuya Asher. Waki, makinig ka kay sister, ha? Si Ate Sia, gustong magkaroon ng kapatid na bunso at ikaw ang gusto niya. Gusto ka niyang ampunin, Waki. Hindi ba ay gusto mong magkaroon ng pamilya?"

"Paano po ang mga kapatid ko?"

And that hit me. I knew it. Iisipin at iispin niya ang mga kapatid niya.

"Waki, hind ba nag-usap na tayo noong isang araw? Katulad sa 'yo, may mga gusto ring kumuha sa mga kapatid mo. Ayaw mo bang magkaroon din sila ng pamilya at maalagaan ng maayos?"

"Pero pamilya naman po kami. Hindi po ba pwedeng tatlo kami ang kunin nila?"

"Pwedeng-pwede Waki, pero ang problema, may mga nauna ng gustong kumuha kila Angel at Maris."

I look at Aeris who is intently watching the two of them. Hindi ko makita o mabasa ang iniisip niya. She was just looking at them.

"Hindi po bang isama nalang nila ako? Magpapakabait naman po ako sister. Please po. Ayaw ko pong mahiwalay sa kanilang dalawa," he pleaded. I took a deep breath before looking away. Ayaw niyang mahiwalay sa mga kapatid niya pero ayaw niya kaming makasama.

"Maghihiwalay lang kayo ng tirahan, Waki. Magkikita pa rin naman kayo. Papakiusapan ko sila Ate para hayaan kang bisitahin ang mag kapatid mo tuing gusto mo silang makita."

Marami pang sinabi sa kaniya hanggang sa mapagod nalang din siguro siya at kahit na labag sa loob ay tumango na lamang ito. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ni Aeris, kung masaya ba siya dahil wala na ang ngiti sa labi niya.

Asher did the papers. May iilan lang tinanong sa akin na mga doccuments bago ako pinirmahan at sinabihan ng mga dapat kong gawin. Tamad na tamad lang akong nakikinig dahil alam kong hindi ko rin naman maaalala ang lahat ng yan.

Si Aeris ang nagprisinta na tutulong kay Waki para ayusin ang gamit niya at para makapagpaalam sa mga kapatid niya at pumayag nalang ako. Maybe it's her way to get close with him.

Tahimik lang ako habang naglalakad kasama si Asher. Iniikot namin ngayon ang kabuuan ng orphanage when he suddenly suggested na I can give donations if willing ako. Kung donations lang naman ang kailangan why not?

He was telling me about something when someone called his name. Sabay kaming tumigil sa paglalakad at nilingon ang babaeng nagmamadaling lumapit sa gawi namin. Walang kahirap-hirap iyang sinabit ang kamay nito sa braso ni Asher nang tuluang makalapit.

"Hindi man lang nagsabi na bibisita!" she said before trying to ruffle his hair but Asher quickly avoided it.

"Anong ginagawa mo rito?" tanong niya.

"May dinala lang akong mga lumang laruan para sa mga bata. Kailan ka ba kasi magkakaroon ng time para magkaroon ulit ng mini party dito!"

I suddenly felt annoyed dahil kung mag-usap sila parang wala ako sa harapan nila! I crossed my arms and was about to leave when I felt his hand on my waist.

"Saan ka pupunta? Saglit lang," sabi niya. "By the way this is Sia. Sia, this is Nicole, anak ng best friend ni Daddy."

I look at her and saw how her eyes settled on my waist where his hands are. When she felt my stare, she suddenly look at me before smiling.

"Hello! And ganda mo naman! Girlfriend ka niya? Weh? May pumatol sa 'yo?"

I was amazed by how easy she switched from talking to me to Asher.

"Abnormal ka talaga," natatawang sabi ni Asher sa kaniya, hindi pa rin tinatanggal ang kamay sa bewang ko. I didn't bother to speak nor smile. Prente lamang akong nakatayo sa gilid habang nakikinig sa mga batuhan nila ng linya sa isa't-isa.

When I sighed a little, he look at me immediately. "Tara na?" he asked. I nodded so he excused us from her. Nakita ko kung paanong nawala ang ngiti sa labi niya bago kumaway at nagsabing sakto raw at may pupuntahan pa siya. Hindi nalang ako umimik at napatuloy nalang sa paglalakad.

"She's jealous," wala sa sariling sabi ko. "She likes you."

"Alam ko," he said.

"You don't like her?"

"No," he replied. Bahagya niya akong hinila palapit sa kaniya nang mapansing lumalayo ako. I'm feeling something weird dahil sa kamay niyang nasa bewang ko pero hindi ko naman magawang tanggalin ron. For some reason, it felt nice.

"Bakit? Or she's not our type? Or you're in love with someone else?"

"Sigurado nga," sabi niya. "Siguro nga may gusto akong iba."

"What? Who? Are you being serious right now?" biglang seryosong tanong. Does he like someone else? And who would that be?

"Bakit ang seryoso bigla?" natatawang tanong niya. "Joke lang. Close na talaga kami noon pa but I never see her as my girl. Hindi ko alam, siguro hanggang magkaibigan lang talaga kaming dalawa."

I didn't speak after that dahil natanaw ko na rin si Aeris na dala-dala ang maliit na bag habang nakahawak ang isang kamay kay Ami.

"Mag-iingat ka ha? Magpakabait ka kay Ate. Huwag kang mag-alala, makikita mo pa rin ang mga kapatid mo. Huwag kang magiging pasaway at sumunod ka sa kanila, maliwanag ba?" mahabang sabi ni sister sa kaniya.

"Ingatan niyo si Waki. Aasahan ko kayo. Kapag nagkaroon ng problema katulad nalang ng hindi pagka-usap sa inyo ay tawagan niyo ako. Nandiyan na sa envelope ang number ko at number ng orphanage."

"Thank you," I thanked her.

Hanggang sa makaalis kami at makarating sa bahay ay hindi pa rin nagsasalita si Waki. Aeris tried offering him food pero umiling lang ito kaya sinabi kong dalhin na muna niya ang bata sa kwarto. I'm sure he'll need more time para maging okay siya sa amin.

"Aalis ako mamaya," Asher told me pero nagkunwari akong walang narinig. Nagpatuloy lang ako sa pag-scroll sa phone ko hanggang sa maramdaman ko siyang umupo sa harapan ko. "May pupuntahan ako mamaya."

"You're telling me because?" I asked him. I didn't mean to offend him. Ayoko lang talang makipag-usap muna.

"Ano nanamang ginawa ko?" malumanay na tanong niya.

"Wala. Umalis ka na. May plano ba kayo no'ng Nicole? Ingat."

"Ha?" gulat na tanong niya. "Bakit napasok sa usapan si Nicole?"

"I saw her message you earlier while you're driving," pagrarason ko.

"Hindi. Si Kooper ang kasama ko, hindi siya."

"Okay."

"Bakit ba ang laki ng galit mo sa akin ngayon? Kaninang umaga ka pa."

"Eh ano naman?" pagtataray ko lalo.

"Ganiyan ganiyan ka tapos mamaya bigla kang mawala, pagsisishan mong hindi mo ako kinausap ng maayos---"

"Why? Do you want me to go now? Don't be in rush. Now isn't the right time. And do you think I'll just leave like that? I'll make your life miserable and get sick and tired of me. Who knows, you will no longer have to give me your body. When that happens and I'll leave, you'll probably put on a big smile and feel extremely relieved."

Napanganga siya sa haba ng sinabi ko. "Ano bang sinasabi mo? Binibiro lang kita. Ano ba kasing problema mo?"

"Whatever," I told him before standing up. I need to talk to Rose.