Sarang

Chapter 25

Dumeretso ako sa sala para tingnan kung nandoon si Rose at hindi nga ako nagkamali. She was there, sitting pretty. I rolled my eyes before approaching her.

"Can we talk?" I asked seriously. She looked confused for a second before nodding. I turned my back to her before taking the way to the rooftop.

"Waki's our brother, right? He's reincarnated with the same face, voice, and everything," I said. I saw lean against the railings as well.

"What's the matter?"

"Was the decision I made right? Tama bang kinuha ko si Ami?"

"Anong problema? Hindi ba gusto mong mabuo ulit ang pamilya niyo kahit na kayong magkapatid lang?" tanong niya.

"He doesn't remember us," I stated. "And I don't want to force him to remember us."

We became silent for a moment before I speak again.

"But I don't want Aeris to feel sad. Ayokong malungkot siya at mahirapan dahil hindi siya naalala ng kapatid namin. Sa aming dalawa, siya ang mas malapit sa kaniya."

"What do you want to do then?"

"I don't know," I sighed. "Is it possible for you to return his memories from the past?"

She was taken aback by my question. I sighed again before looking away.

"Sia, don't continue what you're thinking," she warned me. "At kapag ginawa mo 'yon, mababalik lang ang sakit sa kapatid mo. Do you want him to remember the tragic story of your family?

"But still... he can't remember us," I replied. "I'm asking you, is it possible?"

I saw her gulped. "Yes. But remember this, in every favor, there's always a payment. Hindi lang basta-basta ang gusto mong mangyari. At alam mong hindi rin basta-basta ang hihingin sa 'yong kabayaran."

I nodded continuously. "Okay. At least I know that you can do something in the future," I told her and smiled. After a few seconds, I turned my back to her before going back to the living room. I saw Asher patiently waiting on the couch.

"What are you still doing here? I thought you're going somewhere?"

"Aalis na ako," he said. "Wala. Gusto ko lang magpaalam. Mag-iinuman kami. Hindi ko alam kung---"

"Don't drink too much," I cut him off. "Alis na."

He smiled at me before ruffling my hair. May mga sinabi pa siya bago tuluyang umalis.

"Ami!"

I turned my gaze at the stairs.

"Waki po," mahinang sabi niya. "Waki po ang pangalan ko."

"Yes. Waki! I'm really sorry, nasanay lang akon---"

I quickly hold Aeris' hand to prevent him from talking. Pasimple akong umiling sa kaniya bago tumingin kay Ami.

"Are you hungry? May gusto ka bang kainin?"

"Gusto ko pong makita ang mga kapatid ko."

Aeris and I both look at each other. Napakagat ako ng labi habang siya ay ngumuso. Pareho naming hindi alam ang dapat na sabihin o gagawin.

"Sige, bukas na bukas sasamahan ka ni Ate Aeris para bisitahin sila Angel at Maris, okay ba 'yon?" malumanay na sabi ni Aeris.

"Tapos maiiwan po ba ako roon? Hindi na po ba ako babalik dito?"

"Waki," I called his name. "Dito ka na titira simula ngayon. Ayaw mo ba kaming kasama ni Ate Aeris?"

The moment he shook his head made my heart shattered into pieces. He doesn't want to be with us dahil hindi niya kami kilala. Sa mundong ito, we were nothing but a stranger to him.

"Ayaw mo ba sa amin? Hindi ka naman namin aawayin. Hindi ka naman namin iiwan," patuloy na pagkausap ni Aeris sa kaniya. "Lagi naman nating bibisitahin ang mga kapatid mo pero syempre, uuwi at uuwi tayo rito kasi dito na ang bahay mo, dito ka na nakatira."

Hindi siya sumagot. Nanatili siyang nakayuko habang tahimik na umiiyak. Sa huli, dinala nalang ulit siya ni Ae sa kwarto niya para magpahinga.

"Ate..."

As soon as she reach the living room, her tears started to fall. Mabilis siyang lumapit sa akin para humingi ng yakap. "What should we do? Kahit na anong sabihin ko hindi pa rin nagbabago ang isip niya. Ayaw niya pa rin sa akin," she said while crying.

I gave her a hug before patting her back.

"Baka tamang hindi nalang natin muna siya kinuha. Marami namang pwedeng paraan para maalagaan pa rin natin siya. Pero... gusto ko pa rin siyang makasama. Gusto kong nasa iisang bahay lang tayo."

"It's okay," I told her. "I takes time, Ae. It takes time."

"Ayoko ng ganito, Ate."

Hindi ko alam kung ilang oras siyang umiyak sa akin, but I stayed. I stayed beside her. Hanggang sa siya na rin ang tumigil at nagpaalam na pupunta muna siya sa kwarto niya. I gave her a smile.

"You're doing a good job as a sister." That's what I told her before she left.

Pagod kong sinandal ang ulo ko sa backrest ng sofa nang biglang tumunog ang phone ko. I quickly check who was it when I saw Asher's name on my screen.

"What are---"

"Hello! Si Kooper 'to!" putol niya sa akin. "Sorry, lasing na kasi si Asher. Nandito na siya ngayon sa condo niya. Can you come over? Sobrang s**t niya kasi ngayon and I can't stay kasi may duty pa ako."

"Okay," that's just what I said before hanging up. In an instant, I was already inside Asher's condo.

"Ay put---" he jumped in shocked as his eyes grew bigger when he turned around and saw me. "Kausap lang kita sa phone, ah!"

"Where is he?" I asked him.

"Nasa kwarto na niya. Una na ako, ha?"

I nodded before proceeding to Asher's room. Naabutan ko siyang nakahiga roon. When he heard someone opened the door, bigla nalang siyang bumangon para silipin ako.

"Huh?" gulat na tanong niya. "Kaito? Gago bakit babae ka?" pumipikit-pikit na tanong niya.

"Are you stupid?" I asked him before removing the dirt on his face. "You'll regret this tomorrow," I told her before holding him to stand up.

"Teka, bakit mo ako hinihila? Saan mo ako dadalhin?"

"You need to wash up, stupid human."

Padarag ko siyang hinila papasok sa washroom. "You're such a mess. Why did you even drink kung hindi mo naman pala kaya?"

"Shi Cresia kashi..."

"What?"

"Binigyan niya ako tapos no'ng ininom ko, nahilo na ako tapos boom, wala na," natatawang sabi niya. I wanted so bad to hit him pero naalala kong lasing nga pala siya.

"So you're with Cresia?" I raised a brow at him.

"Yes!" he suddenly shouted.

"And what happened?"

"Sabi niya buti hindi raw sumama 'yong trash na kasama ko noong reunion. Tapos sabi ko sinong trash? Tapos sabi niya hindi niya alam pangalan basta 'yong kasama ni Jiara. Tapos sabi ko ah, si Sia. Tapos sabi niya oo. Tapos sabi niya ulit hindi raw tayo bagay tapos mukha raw yaya noong nakita niya kaming magkasama sa grocery. Tapos---"

"Shut up," I told him. Dapat pala binilang ko kung ilang tapos ang sinabi niya.

Kahit na pikon ako dahil sa narinig ay binuksan ko pa rin ang sink para maghilamos siya. After doing that, inalalayan ko nanaman siya pabalik sa kama bago tinanggal ang polo niya.

"Hoy! Bakit mo ako hinuhubaran! Nanonood si Sia! Makikita niya ang ginagawa mo, lagot ka! Isusumbong kita sa kaniya hinuhubaran mo ako!"

"Stay still," I said bago hinampas ng malakas ang kamay niya. Tinanggal ko na ang polo niya bago ko pinalitan ng isang plain t-shirt na nakita ko sa closet niya. Babangon sana ulit siya pero tinulak ko ang noo niya dahilan kung bakit bumagsak siya sa ulit sa unan. Malakas siyang tumawa kaya napairap nalang ako.

"Don't hurt me, kailangan kong alagaan ang sarili ko," he suddenly said which made me froze. "Dapat healthy ako para healthy ding mawawala si Sia. I don't want her to feel weak."

"What the hell are you saying?"

Tumawa nanaman siya bago muling tumingin sa akin. "Teka. Kanina mo pa ako kinakausap. Kanina ka pa nandito! Who are you?"

"I don't know. Who do you think am I?" I asked him back. He lifter hr head a little to check on me. Matagal niyang tinitigan ang mukha ko bago muling nagsalita.

"You are someone who is always pretty," he said.

After saying those words, he fell asleep. I took a deep breath so many times. Chill Sia, chill yourself and your heart.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakaupo sa tabi niya at nakatitig lang sa kaniya habang mahimbing na natutulog. Bumalik lang ako sa realidad nang maaninag na ang konting liwanag sa bintana. Tumayo na ako para kunin ang phone ko to order hangover soup.

While waiting for the food, inayos ko ang mga nagkalat na gamit niya sa labas. Sa sobrang kalasingan ni hindi niya man lang namalayan na nasa may sapatos niya 'yong susi ng kotse niya. He'll be dead once you lose this key.

Nang dumating na ang pagkain ay lumabas na ako para kunin 'yon. Pagbalik ko ay eksaktong kalalabas niya lang din ng kwarto niya.

"Bakit ka nandito?" gulat na tanong niya.

"What do you think?" masungit na tanong ko habang hinahanda 'yong soup. "Sit down and eat this, stupid."

"Ah, ang sakit ng ulo ko," he complained.

"Sino bang may sabing uminom ka?"

"Isang shot lang 'yong ininom ko. 'Yong binigay ni Cresia---"

"So you're with her last night, huh?"

"Nagkataon lang. Lima lang talaga kami tapos nagkataon na nandoon din sila so she joined our table together with her four friends."

"So meaning to say, by partner na kayo. Five boys and five girls on one table, huh?"

"Si Kaito at 'yong isa pang lalaki ang katabi ko," he defended. "Kagabi ka pa ba nandito? May ginawa ba ako?"

I smirked. "What do you think?"

He stops chewing before looking at me. "Don't scare me like that. Ang pangit mo."

"Really?" hindi makapaniwalang tanong ko. "Says by someone who called me beautiful last night."

"Lasing ako."

"Talaga? So you're admitting that you're drunk last night?"

"Hindi!"

"Whatever."

"Pero totoo naman," sabi niya. "You are pretty... every single moment."

I am now stunned by what he said. And then there's my heart again, beating do fast. I sighed heavily before trying to c***k a joke.

"Bakit? Do you have feelings for me now?" matapang na sabi ko. "I'm your---"

"Paanong kung meron?" seryosong putol niya sa akin.

"What?"

"Paano kung gusto kita? May magagawa ka ba?"

"Funny," sarkastikong sabi ko. Inirapan ko nalang siya para kainin na rin ang pagkaing binili ko para sa sarili ko. Hanggang matapos kaming kumain ay hindi ko na siya kinausap.

"Hintayin mo ako. Sabay na tayong pupunta sa bahay niyo," biglang sabi niya.

"Bakit?"

"Anong bakit?"

"Bakit ka pupunta sa bahay?" tanong ko.

"Bakit hindi?" tanong niya rin kaya sumuko nalang ako at hinintay siya.

"Nakakusap niyo na ba si Waki?" he asked while we were on our way home.

"Oo. But he doesn't want to be with us," pag-amin ko. "Mas gusto niyang makasama 'yong dalawang kapatid niya. Dalawa rin naman kami. Tapos kapatid niya.. sa past life nga lang."

I felt her hand touch mine as it rested on my leg. Hinid niya binitiwan 'yong kaya tuwing hahawak siya sa gear lever ay sumasama ang kamay ko and then he'll put our hands back on my thigh.

Naabutan namin sila Aeris at Ami na kumakain sa dining. I look at aeris to ask her if there's any progress but she just shook her head.

"Hi, Waki," bati ni Asher sa kaniya. "Okay ka lang ba dito? Inaaway ka ba nila Ate?"

"Excuse me?" sabay na sabi namin ni Aeris sa kaniya. Natawa tuloy siya bago nagpatuloy sa pagkakausap sa bata. "Kumain ka ng marami. Maraming pagkain dito kaya hindi ka magugutom."

"Pwede ko na po bang bisitahin ang mga kapatid ko?" tanong niya. Bumuntong-hininga ako at pinigilan ang sarili sa pagsasalita.

"Bakit? Ayaw mo ba munang makipaglaro kila Ate? Ayaw mo ba rito? Kung gusto mo, tayo nalang muna ang maglaro. Maraming laruang binili sila Ate para sa 'yo."

"Ayaw ko po. Gusto ko po sila Angel at Maris," ulit niya.

"Ayaw mo ba kila Ate?" tanong ni Aeris. "Ayaw mo ba sa amin?"

"Hindi ko naman po kayo kilala," sagot nito. Nakita ko kung paano natigilan si Aeris at ganon na rin ako. "Bakit po ako ang kinuha niyo? Marami naman pong mas mabait na bata kaysa sa akin sa orphanage. Bakit po ako ang pinili niyo? Hiniwalay niyo lang po ako sa mga kapatid ko."

"Ami..."

Inalalayan ko si Aeris nang makitang paiyak na siya. Asher look so shocked too pero hindi siya nagsalita. tumingin lang sa akin habang inaalo ko si Aeris.

"It's okay, it's okay," I told her. "Don't cry. Tahan na."

"Ang sakit palang marinig galing mismo sa kaniya na hindi niya tayo kilala."

"Waki, do you want to see your sisters?" I asked him while I'm still trying to comfort Ae. He looks so confused why she's crying.

"Opo."

"Okay, sasamahan ka nila kuya ngayon. Spend your time with for today, okay? You can go to mall, sasamahan kayo ni Kuya Asher."

"Talaga po?" masiglang tanong niya.

"Can you do that for me?" tanong ko kay Asher. He smiled for nodding.

"But before that, can you say sorry to Ate? Gusto lang ni Ate na maging close kayo."

"S-sorry po..."

I smiled before looking at Ae. "Do you want to come with them? Samahan mo si Asher."

She wiped her tears before nodding. Sinamahan niya sa taas si Ami para magbihis.

"You won't come with us?" tanong niya sa akin. "Are you okay?"

"Of course!" I answered. "Samahan mo muna sila, ha. I'm kind of tired today. Magpapahinga muna ako," pagdadahilan ko dahil ang totoo, kakausapin ko si Rose ngayon at sasabihing handa akong magbayad kapalit ng mga memorya ng kapatid ko mula sa nakaraan.