CHAPTER 15
977 Words
CHAPTER 15
LUMAPIT AKO sakanya at niyakap sya, habang tumatawa pero sya wala lang reaksyon sa ginawa ko
"Are you jealous?" Tanong ko sakanya
"No I am not"seryoso nyang usal,kaya mas lalo akong natuwa sakanya
"Yes you are"pag-gigiit ko sakanya
"Jealousy is a waste of emotions!"
Halata nga kasi wala kang emosyon ei,gusto ko pa sana sya asarin kaso may kumatok sa pinto kaya napatingin kami dun,bumukas yun at bumungad si Neil na seryoso na ngayon
"Boss" seryosong usal nya kay damon at tumingin sya saakin
Humiwalay ako ng yakap kay damon at tumingin nalang sakanya na nakatingin din saakin,kinagat ko ang labi dahil sa naalala kanina
"Stop staring my wife,kirsten"umiwas agad ako ng tingin dahil sa sinabi ni damon
May sinabi si neil kay damon hinde ki maintindihan dahil ibang language ang ginamit nilang dalawa, napakunot nalang ang noo ko dahil out of place ako sakanila
Pagtapos mag salita ni neil ay nag paalam na sya pero bago sya umalis tumingin muna sya saakin at inirapan ako,pigil akong tumawa dahil baka magalit si damon
Day passed,mas lalo kaming nalalapit ni damon sa isa't isa at minsan hinde talaga maiwasan na tumakbo ng mabilis ang dibdib ko kapag gumagawa sya ng mga bagay na hinde ko aakalain na magagawa nya
Dahil sa itsura nya na parang galit sa mundo kasama na ang ugali nya ay parang nakakahiya kapag tumanggi ka sa mga gusto nya,dahil parang feeling ko kapag tumanggi ako ay magagalit dya saakin at mangyari ulit ang ginawa nya dati
Napangiwi ako ng maramdaman parang may sumusunod saakin,kanina pa kasi ako naglalakad dahil pinuntahan ko yung pinsan ko at dahil nga maraming syang pabaon na chika ay natagalan akong makauwi
Ginabi pa ko,hinde ko na rin macontact si damon dahil deadbat nako at hinde naman sko makasakay dahil punuan na at naubos na din yung binigay ni damon kanina na pera dahil binigay ko sa pinsan ko ba nangangailangan talaga ng pera
Parang binabayo ang dibdib ko habang naglalakad ako sa madilim na kalsada na halos walang katao,dahil narin siguro sa oras,siguro kung nakauwi nako ay wala si damon dahil lagi syang umaalis kapag gabi
Napahawak ako ng mariin sa handbag na dala ko,hinde narin mag kamayaw ang mga paa ko ss paglalakad,dahil kung tatakbo ako paniguradong hahabulin nya ko
Pero mabilis lang ang paghinga ko kaya ayaw ko namang tumakbo at baka wala pako kalahati ng daan ay naghihingalo nako,bumuga ako ng malalim na hininga at nag sign of the cross
Napatingin ako kabilugan ng buwan,napapansin ko lagi nalang bilog ang buwan hinde katulad ng dati na half lang ngayon bilog na bilog
Napailing nalang ako at mas binilisan pa ang paglalakad dahil ramdam ko na malapit na sya sa likuran,nagdadasal ako na sana ay napapraning lang ako sa naiisip
O kaya naman ay sana makarating agad ako sa maraming tao dahil mas kampante ako kapag ganon,kung sakali mang may gagawin syang masama maraming saksi hinde yung mag isa lang ako at tanging daan at diyos lang ang may saksi sa pangyayari kung may mangyari ngang masama
Napangiti naman ako dahil pinakinggan ng diyos ang dasal ko na sana makarating agad ako sa maraming tao,huminto ako sa isang tindahan at humunga ng malalim bago naglakad ulit
Ng makarating ako sa village nila damon ay napahinga ako ng malalim dahil hinihingal ako sa paglalakad,bago ako makapasok ay tinanong ako ng guard kung resident daw ba ako,syempre sinabi kong hinde dahil hinde naman ako nakatira dito
Nakikitira lang ako dahil kay damon hinde naman talaga ako totally na dito nakatira,pinambayad lang ako sa utang kaya hinde ako assumera kahit na kasal na mami sa PAPEL diba
Mahirap umasa sa wala,dahil kung aasa ako ay masasaktan lang ako at hinde ko nga alam may iaasa ba ako sakanya o sya saakin,dahil kung aasa ako may mapapala ba ko?
Kung aasa sya may mapapala fin ba sya saakin?diba wala kung aasa lang tayo wag na sa maling tao este sa taong hinde tayo kayang saluhin,dahil masakit mahulog
Pero sabagay dumadating talaga sa punto na unti-unti kang nahuhulog sa taong hinde mo inaasahan na magugustuhan mo,hinde mo inaasahan na dadating yung araw na kikiligin ka sa corny jokes,at lalong hinde mo inaasahan na titibok ang puso mo sataong yun
Pero sabi nga nila Stranger become a lover,sabi nila mas maganda daw mahulog sa taong hinde mo lubos na kilala,sabi lang nila ayaw ko nalang mag talk dahil hinde pa naman ako nakakaranas magmahal
Napatalon ako sa gulat dahil may humawak sa balikat ko,na estatwa ako dahil sa malamig ns kamay nayun,eto na ba?ang katapusan ko?
Eto na ba yung oras na hinde ko na makikita si Damon?,eto na ba yung araw na hinde ko na maasar si neil?,eto na ba ang huling araw ko sa mundo?
Para akong natakasan ng dugo ng bigla syang humarap saakin,hinde ko alam ang magiging reaksyon ko, hinde ko alam kung anong gagawin ko
Hinde ako makagalae sa kinatatayuan ko ng ngumisi sya sa harap ko,napahawak ako ng mahigpit sa handbag ko,napakagat ako sa labi ko ng madiin
Nanginginig ang mga kalamnamn ko,hinde ko alam kung anong dapat gawin, Samantalang ang tapang tapang ko kapag ako lang mag isa pero ngayon parang ang hina hina ko
Para akong isang puslit na iniwan sa kalsada at kinuha ng mga masasamang loob,ganon sng nararamdaman ko dahil sa bawat ngising pinapakita nya sa harap ko
"I'm gladly to meet you Mrs.Morris" napakunot ang noo ko sa sinabi nya
"Who are you?"nagkanda utal utal pa ko ng tanungin ko sya,lumawak ang ngiti nya dahil sa takot sa boses ko
"I am your nightmare"usal nya bago lumapit saakin
Napapikit ako ng mariin dahil sa sakit ng ginawa nya, napakagat ako sa labi ko dahil sa luhang lumalandas sa pisnge ko
Humarap sya saakin na malaki ang ngisi at naramdaman ko nalang na parang mawawalan ako ng malay dahil sa panghihina
- Writer
