CHAPTER 22
960 Words
CHAPTER 22
HINDE PA kami nakakapasok sa bahay ni damon ay halo-halo na ang kaba ko dahil sa naalalang ginawa nya saakin nung nakaraan na buwan,hinde ko nga alam kung babalik ulit si damon sa p*******t gayong nakabalik na kami ulit sa pamamahay nya
nanlalamig ang kamay ko ng huminto ang kotse sa harap ng entrance ng bahay ni damon,nakikita ko na agad ang mga katulong na nakahilera pa habanag nakayuko,na parang isa kaming matataas na tao gayong pwede naman nila kaming batiin ng hinde ganyan sa praaan
lumabas si neil mula sa front seat at binuksan ang back seat,nakatungo na sya ng makita kong palaabs na si damon,huminga ako ng malalim ng abutin ni damon ang kamay ko para alalayang makababa
Nanginginig na inabot ko ang nakalahad na kamay ni damon,dahan-dahan akong umurong para makababa,ng makababa ako ay huminga ako ng malalim at tinanggal ang kamay ni damon sa kamay ko
"Welcome back Mr&Mrs Morris" magalang na bati ng mga katulong,yumuko lang ako at nakisabay nalang kay damon mag lakad
Pagpasok namin sa kwarto ay pumasok din si neil para ipasok ang mg gamit namin at, ng mailagay nya sa gilid ang gamit namin umangat sya ng tingin saakin at tumingin kay damon na nakaupo sa kama habang nakatalikod
Ng lumingon ulit si neil ay ngumiti sya ng tipid bago nagpaalam na aalis,ako naman ay kinuha ang gamit namin at kumuha ng damit at pumasok sa bathroom para mag palit
Ng makapag palit ako ay naglakad ako papunta sa kama at humilata, inaantok ako kaya pumikit ako at hinayaan ang sarile na makatulog
"Ano bang nangyayari sayo?"sigaw ko kay damon ng magwala nanaman sya
Babalik nanaman sya sa ugali nya,mas maganda pa palang nandun kami sa kaming dalawa lang ang kilala ang sarile hinde yung nandito na nga kami at nakabalik,bumalik naman ulit yung ugali nya
"Go back to our room,Andrea"pagalit na usal ni damon habang naka kwelyo nanaman kay neil
"Ano bang ginagawa mo?nababaliw ka nanaman ba?" Sigaw ko sakanya
"Andrea,back to your room now"maotoridad na utos ni neil saakin,kaya napakunot ang noo ko
"Don't you ever call my wife name, Kirsten" galit na usal ni damon,sumenyas nalang si neil na umakyat na ko sa kwarto namin pero umiling ako
"Andy,back to our room,lock yourself to our room,now"sigaw ni damon,kaya wala akong nagawa kung hinde tumakbo paakyat
Kinulong ko nga ang sarile ko sa kwarto,kahit na rinig na rinig dito sa kwarto namin ang boses ni damon at ni neil,na nagtatalo
Napakagat ako sa labi ko dahil sa naalala, ayaw kong saktan nanaman ni damon si neil at kung dedepensahan ko si neil laban kay damon ay baka ikulong nya ulit ako sa bodega at pahirapan
Ilang araw ako sa bodega nun na puro iyak lang ang nagawa halos hinde ako makatulog dahil sa gutom,isang beses sa isang araw lang magpakain si damon nun saakin kaya minsan tinitipid ko pa ang sarile ko para lang mabusog
Ayaw ko ng maulit yun dahil nakaka trauma ang pangysyaring ganon,oo sinasaktan ako ng madrasta ko pero hinde naman nya ako ginutom ng ganon,hinde nya ako kinukulong sa bodega namin
Pero si damon na para hinde tao kung magawa yun,hinde sya naaawa kung anong mangyari saakin dun,sabagay balak nya nga kong patayin ei,kaya hindens nakakapagtaka kung isang araw ay malamig na bangkay na ako
Napakagat ako sa labi ko dahil sa pinipigilang humikbi,akala ko tuluyan na nagbago si damon na nandun kami sa isla pero hinde pa pala,nandyan parin ang ugali nya,nakatago lang pala yun
Ang sakit talagang umasa,umaasa ako na isang araw ay tuluyan na syang magbago hinde para saakin kung hinde para sa sarile nya,hinde ko nga alam na tinago nya lang pala yun ng isang buwan
Narinig kong bumukas na ang pinto kaya napatingin ako dun, nakita ko si damon na kalmado na at mukhang walang nangyari dahil da itsura nya
Napatingin si damon saakin at lumapit sa kama,umupo sya sa harap ko at bumuntong hininga, nilapitan nya ako at niyakap
"I'm sorry wife,I Scare you again"bulong nya sabay halik sa tutuk ng ulo ko
Tuluyan ns kong napahagulgul dahil sa ginawa nya,kanina pinipigilan ko lang pero ngayon ay tuluyan na ngang bumuhos ang rumaragass kong mga luha
"Did I get you mad at me, again?"malambing nyang tanong
Pero hinde ko sya sinagot at siniksik lang ang mukha sa dibdib nya na mabango,mabango din naman sya panlalaki ang amoy kaya lang sobrang tapang parang ang sakit sa ulo kapag sininghot mo
"Are you hungry?,or what?"tanong nya at nilayo sko ng konti,umiling lang ako sakanya at niyakap sya
" Do you want to sleep?,hmm"tanong nya sabay halik ulit sa tutuk ng ulo ko
Humikab ako siguro naramdaman nya yun kaya inayo nya yung pagkakaupo ko at hiniga sa kama,kinumutan nya ako
"You may take a rest"usal nya at akmang aalis ng hawakan ko ang kamay nya kaya napatingin sya duon bago saakin
"Can you stay here for a while?"tanong ko sakanya, tumango sya at tinaas ng konti ang comforter at humiga sa tabi ko,pinaunan nya ako sa dibdib nya habang nakayakap naman ang braso nya sa bewang ko ganon din ako
"Kala ko nagbago kana"panimula ko
" Akala ko hinde kana magagalit hinde kana mananakit, akala ko lang pala yun, alam mo umaasa ako na sana ay magbago kana dahil mali na kasi ang ginagawa mo,hinde na makatao ang ginagawa mo,lagi ka nalang galit kahit sa maliit na bagay,may nagawa ba kami sayo para magalit ka ng ganyan saamin?"
"Kasi kung meron, pasensya na kung nagawa namin yun pero sana naman hinde ka nananakit tao lang din kami nasasaktan,may damdamin sa simpleng sigaw mo palang natatakot na ako/kami,buti na lang nandyan si neil para may umintindi ng ugaling meron ka"
Yun ang huli kong sinabi bago ako dapuan ng antok
- Writer
