Ninya Buenavidez
AKMANG LALABAS NA AKO ng elevator nang hawakan ni Mateo ang braso ko para pigilan ako. Bumaba roon ang titig ko bago kunot nuo siyang inangatan ng tingin. I can see his curiosity towards me. At kung may isa pa akong nakikita roon ay pag-aalala.
“Excuse me,” kaswal kong pahiwatig sa kanya.
He removed his grip on my arm. Tinalikuran ko na siya at nagsimulang lumabas ngunit hindi pa ako ganun kapamilyar kaya napalingon ako kay Mateo sa likod kong marahan ang lakad na nakasunod sa akin.
“Where is the exit?”
“Exit? There are two exits here, Miss Ninya. Isa para sa mga empleyado na may sasakyan. Ang isa naman ay yung main exit, para sa lahat.”
“Exit kung saan pwedi akong sumakay.”
“You mean taxi? Grab?” kunot nuo niyang tanong at hindi na napigilan na lapitan ako. M
