Forced Love(BxB)

CHAPTER 5

***

Kim's POV.

Parang malaking sugat ang nangyare sakin na hindi na hihilom pa.

After mangyare ang kababuyang ginawa niya sakin ay bumangon na siya.Sinuot niya na ang uniform niya samantalang ako di ko magalaw buong katawan ko.Namamanhid pa din katawan ko.Pagkatapos niyang magbihis ay akala ko aalis na siya,pero tumingin siya sakin.

"Fix yourself,iuuwi kita sa bahay."Nagulat naman ako sa sinabi niya.Tumingin ako sa kanya.

Kahit masakit katawan ko ay pinilit kong bumangon at hinanap ang uniform ko.Nakita ko naman yun at pinulot ko.Nakitang punit-punit yun kaya napa-iyak ako.Anong susuotin ko nito kong punit uniform ko?

Tumayo siya at pumunta sa closet niya.Pagbalik niya ay may dala na siyang damit.Tinapon niya sakin kaya pinulot ko.

"Wear this."Sinunod ko naman sinabi niya.Kahit hirap ay pinilit kong tumayo para duon na CR magbihis.

"Suotin mo yan dito mismo sa harapan ko."Matigas na sabi niya.Pero dahil sa naiinis ako sa kanya ay di ko siya pinakinggan.Nagpatuloy lang ako na parang walang narinig.

"Wear that f*****g clothes here or else you will regret it."Galit na sabi niya.Ayaw ko ng maulit ang nangyare kaya sinunod ko nalang siya.

Nag-aalangan akong sinuot yung damit na binigay niya lalo na nakatingin siya sakin mula ulo hanggang paa.Di ko na kaya pang makasama tong lalake na to sa iisang kwarto.Baka hindi ko ma-control sarili ko at mapatay ko pa siya.Pero di naman ako kasing sama niya.

***

Naglalakad kami ngayon papuntang parking lot.Nahihirapan akong maglakad habang nakasunod sa kanya.Buti nalang wala ng estudyante.

Pagkarating namin ay agad niya akong pinagbuksan at pinapasok sa loob.Pansin ko din na parang may kinakausap siya sa labas ng seryoso at mga ilang minuto lang ay pumasok na din siya.

"D-di mo naman ako k-kailangan ihatid samin,kaya ko naman umuwi mag-isa."Alangan kong sabi sa kanya.Tumingin naman siya sakin at ngumisi.

"Sa bahay kita dadalhin,hindi sa inyo."Sabi niya.Nagulat naman ako sa sinabi niya.

"H-hindi pwede.B-baka hanapin na ako ng mga magu-."Di ko na natapos sasabihin ko ng pinutol niya iyon.

"Ilang ulit ko ba sasabihin sayo na wag mong sinusuway gusto ko?Sasama ka sa bahay sa ayaw at sa gusto mo.Did you get me?."Nanggilid naman luha ko sa takot.Baka may gawin na naman siya sakin.Minabuti ko nalang tumahimik at tumango.

"And besides,i already told your parents about this."Pagpapatuloy niya.Teka pano niya nakilala mga magulang ko?

"If you're wondering how did i do that,well i asked someone to tell your parents that you will spend your night with a friend."Sabi niya sakin.Hinayaan ko nalang tutal wala din naman akong magagawa.

Nakarating na kami sa bahay niya o mansyon.Pagkatapos bumama na siya.Bumaba agad ako para di na siya mag-abalang buksan ako tutal kaya ko naman at mukhang nakakahiya pa sa kanya.

Pumasok na kami sa loob habang nakasunod lang ako sa kanya.Gaya ng dati lahat ng maids ay nakatayo sa gilid.Siguro ganto sila pag alam nilang uuwi ang may-ari ng bahay.

Umupo siya sa sofa at tinignan ako.Tumungo ako dahil sa halo-halong nararamdaman.Takot,galit at the same time pagkahiya.Siguro sa oras na to ay nag-aalala na mga magulang ko.

"A-anong sabi nila mama na hindi ako makakauwi ngayon?."Tanong ko sa kanya.

"They agreed with it,as long as safe ka."Tipid niyang sabi.

Tinawag niya ang isang maid nasa 40's at lumapit naman ito sa kanya.

"Hatid niyo siya sa taas.Kailangan niyang magpahinga ngayon.Prepare his bath, and clothes."Utos niya dito.Sabay tayo.

"Take care of him."Sabi niya sabay alis.Saan na naman kaya to pupunta?Well wala akong pake.

Umakyat naman kami.Namangha ako sa ganda ng taas may mga mamahaling gamit na naka display dito at mga lumang picture pero kong titignan ay mga mamahalin.Makikita mo din dito ang mga paintings.Pero nagpa-agaw ng atensyon ko ay ang Family picture na nakadikit sa wall.Picture nilang tatlo.Una kong tinignan ang mama niya,napakaganda niya at sumunod naman ay ang papa niya.Kamukha niya ito ng bata pa papa niya.Kung anong hitsura ni Adrian ngayon ay yun din ang hitsura ng papa niya.Dito siguro siya nagmana sa papa niya.

Tinignan ko naman ang nakapa-inosenting bata katabi nila.Ang batang si Adrian.Kong titignan mo ay parang napakabait nito na bata pero di mo akalaing napakasama pala nito paglaki.

"Ang cute ni Young Master Adrian nung bata pa siya noh?"Tinignan ko naman si ate at tumango.Totoong cute naman tlaga siya.

Napansin kong biglang nalungkot ang mukha ni ate.Nilapitan ko siya at hinawakan ang likod niya.Humarap siya sakin na naluluha.

"B-bakit po kayo umiiyak?"Nag-aalala kong tanong dito.

"Kasi simula bata pa Adrian ay ako na ang nag-aalaga dito.Sobrang bait nito dati.Di mo siya makikitaan ng galit at sama ng ugali.Masayahing batang iyan si Adrian pero nagbago lahat sa kanya dahil sa aksidenti."At tuluyan na ngang umagos mga luha niya sa mata.

Nakaramdam naman ako ng pagkaawa hindi sa kanya kundi sa paghihinayang sa kong anong ugali meron dati si Adrian dati.May mga tanong naman sa isip ko na nabuo.

"Ano po ba ang nangyare d-dati?"Tanong ko sa kanya.Ngumiti siya sakin bago sumagot.

"Kaarawan ni Adrian nun,magpi-pitong taong gulang.Habang abala kami sa paghahanda ay abala din siya sa paglalaro sa labas.Nawala ang atensyon namin sa kanya.Hanggang sa may narinig nalang kami sigawan sa labas kaya agad naming pinuntahan iyon.Pero laging gulat namin nang makita namin nakabulagta at duguan si Adrian.Hindi na namin alam ang gagawin nun,iyak na lang kami ng iyak.Akala namin mawawala na si Adrian, kaya agad naming dinala sa hospital.Malubha ang kalagayan niya nun pero di nawalan ng pag-asa sina ang mga magulang niya.Ginawa nila ang lahat para lang maligtas ang kaisa-isang anak nila."Paliwanag niya sakin habang nakikinig ako sa kanya.

"Alam mo bang sobrang iyak ng mga magulang ni Adrian nung nalamang may damage ang scal niya at apektado ang utak niya?Sinabi ng doctor na maaring ikamatay ito ng pasyente or kong mabubuhay man siya ay posebling magka-amnesia ang bata or di kaya ay maaring makaranas ng Bipolar Disorder."Pagpapatuloy niya.

So yung adrian pala dati ay sobrang bait kong hindi lang nangyare ang aksedenting yun.Nakaramdam ako ng awa sa kanya.Pero wala namang connect yung nangyayare ngayon sa aksedenti niya noon hindi ba?Yung ugaling nakikita ko sa kanya ay normal lang hindi ba?Or sadyang mali lang ako.Sa nalaman ko ngayon ay parang kailangan ko pa ng maraming impormasyon.

"Ngayon pa lang ay babalaan na kita."Sabi niya sakin kaya natuun ko atensyon ko sa kanya.

"A-ano pong ibig mong sabihin?"Takang tanong ko dito.

"Wala bang ginawang masama si Young Master sayo?"Nag-aalalang tanong niya sakin.

Bigla ko naman naalala yung ginawa niya sakin ang pangbababoy niya dalawang beses.Pero di ko maintindihan yung sinasabi niya.

"After nanyare ang aksedenting yun ay biglang nang-iba ang ugali si Adrian.Naging bugnutin,madaling magalit,pa iba-iba ang ugali minsan tatawa,minsan iiyak at minsan nagiging seryoso.Yan lang naman ang nakita naming pagbabago niya.At ang mas malala pa dun ay ang pagiging obsess niya sa isang bagay.Lahat gusto niyang makuha agad,at pag hindi nangyare yun ay bigla naman siyang magwawala."Nakita ko na din si adrian na pabago-bago ng ugali sa dalawang araw simula magsimula ang klase.

"Ang kinakatakutan namin ay habang palake siya ay mas naiiba na ang pagka-obsess niya.Sabi ng doctor sa magulang ni adrian ay habang palake ang bata ay magiiba ang hilig nito.Pinagdasal namin na sana hindi siya sa tao magka-obsess pero mali kami,nangyare nga iyon."Sabi niya sakin.Kinabahan ako lalo.Sana hindi tama ang hinala ko.

"At ngayon nagulat nalang kami na dinala ka ni Young Master dito sa bahay.At ikaw pa lang ang taging taong dinala niya dito sa bahay.At ikaw ang taong yun Kim."Sabi nito na nagpagulat sakin.

OBSESS sakin si Adrian?Hindi pwede,may paraan pa naman dba?Sabi ko sa sarili ko.Pede pa naman gawan ng paraan yun dba?Hindi pa naman ganun katagal ang pagkikita namin.

"Wala ka ng magagawa.Kong iniisip mong makakawala ka pa sa kamay niya,nagkakamali ka.Nalala ko pa dati ang sabi ng doctor na once na naka-focus na ang atensyon dito ay hindi na ito magbabago."No way in hell na mapapasakamay ako ng isang baliw na kagaya niya.Hindi ko hahayaang mangyare yun.Kaya hanggat maaga pa ay gagawa na ako ng hakbang.

***

Matapos ang pag-uusap namin ni Ate Clara ay naligo na ako.Gaya ng sabi ni adrian ay dinala niya ako sa kwarto ng guest room at dito nag-ayos.Pero kahit pang Guest lang ang kwartong to halatang pangmayaman tlaga.

Nakahiga na ako ngayon.Hinahanap na kaya ako nina mama't papa?Baka nag-aalala na sila sakin.Mga kapatid ko baka hinahanap na ako.Lalo na si kuya Jay istrikto pa naman sakin yun.Pero sabi naman sakin ni Adrian ay napag-paalam naman na ako sa kanila at Ok lang daw as long as safe ako.

Safe ako ngayon kasi wala si Adrian kahit nasa bahay niya ako.Hindi ko lang siya makita ay feeling ko safe tlaga ako.Nakakain na din ako dahil habang naliligo ako ay hinanda na ni ate Clara ang pagkain ko.Sinabi ko ngang ayos naman na sakin kahit di siya mag-abala pero tumanggi lang kesyo utos daw kasi ng Young Master nila so wala na akong magawa baka mapagalitan pa siya.

Nakaramdam na ako ng antok kaya pinikit ko na ang mata ko.

***

Third Person POV.

Lasing na ng makauwi sa kanila ang binata.Naisip niya na baka hinahanap na siya ng mahal niya.Oo tinuturing niyang mahal si Kim,sapagkat una palang ay sa kanya na si Kim para sa kanya.

Simula ng makita niya si Kim kahapon ay parang di niya na ito mataggal sa isip niya.Una ay pinigilan niya ang nararamdaman niya para dito pero bigo siya.Kahit na magkunwaring galit siya,kahit tinulak niya pa ito hindi niya magawa.

Ayaw niyang masaktan si Kim dahil na rin sa sakit niya pero hindi niya iyon ma-kontrol.Gaya nga ng sabi ng doctor once na ma-focus na ang tingin niya sa isang bagay o tao ay hindi niya na ito mapipigilan.

Alam niya din iyon sa sarili niya.Lalo na't lagi itong pinapaalala ng mga magulang niya.Iba't ibang doctor na din ang pinuntahan niya kahit sa ibang bansa ay di kaya gamutin.Nawalan na din ng pag-asa ang magulang niya.

Pagkarating niya na bahay ay agad siyang pumasok sa loob.Gusto niya ng makita ang mahal niya.Gusto niya ng mahawakan ito kahit sa maiksing oras lang ito nawala.Kahit lasing ito ay kaya pa naman ang sarili.

Umakyat siya para hanapin ang mahal niya.Binuksan niya ang kwarto niya dahil akala niya niya nandun ito pero wala.Nakaramdam naman siya ng galit.Kaya lumabas siya para hanapin ito.Hanggang sa pumunta siya sa Guest Room.Biglang nawala ang galit niya ng makita ang mahal niya na mahimbing na natutulog.Akala niya ay umalis ito.

Kahit papano ay nako-kontrol naman niya ang imosyon pag nakikita niya ang mahal niya.Iniisip niya na kahit di na siya magpagaling basta makita at mahawakan lang ang mahal niya ay ayos na yun sa kanya.

Lumapit siya dito.Hinawakan niya ang pisnge at hinalikan.

"Akin ka lang mahal ko.Di ko hahayaan makuha ka ng kahit nino man."Sabi niya dito.Hinubad niya ang uniporme niya na kaninang umaga niya pa suot-suot at tumabi sa mahal niya.

Niyakap niya ito habang inaamoy.Para sa kanya ay hindi siya magsasawang amoyin ito.Hinalikan niya din ang leeg nito at mimarkahan para sa kanya ito.

Naalala niya kasi kong pano makipag-usap ang mahal niya sa kaibigan niya.Nakaramdam siya ng selos nun nong makita niya ito.

Dapat sa kanya lang ito ngumingiti.Dapat sa kanya lang ang atensyon nito hindi sa iba.Buti nalang napigilan niya ang imosyong halos gusto niya ng pumatay.

Hindi na siya pumasok at duon nalang sa mini house niya nagpalamig.Pero parang hindi mawala ang selos na nararamdaman niya kahit anong gawin nito kay inotusan niyang papuntahin ang mahal niya oahit alam niyang may klasen pa ito.Kailangan niyang turuan ng tama ang mahal niya.Kailangan niyang turuan ng leksyon.

Ang nais niya sana ay kausapin at ipaalala dito sa pagmamay-ari niya ito ngunit mas lalo siyang nainis ng sipain ang pagkalalake niya nito.Hindi niya na na kontrol ang galit niya kaya kahit ayaw niya ay ginawa niya ang sapilitang pakikipagtalik niya dito.

Nawala siya sa tamang pag-iisip.Nisip niya na baka hindi na siya magkaroong anak pag nagkataon kaya mas mabuting ilabas niya iyon para hindi masayang.Ganun siya kabaliw sa mga oras na yun.

Pagkatapos manyare ay nakaramdam siya ng pagka-guilty para dito.Gusto niyang yakapin at gusto niyang patahanin ang mahal niya pero ayaw niya iton i-spoiled.

Pinagpatuloy niya ang pag-aamoy dito at nakaramdam siya ng init ng katawan.Pero naisip niya na may nangyare sa kanila kanina at ayaw naman niyang saktan ang mahal niya.Bumangon siya sa kama at pumasok sa loob ng cr para duon ilabas lahat.