MY HOT UNCLE IN LAWS (SSPG)

ROSY POV PINANGANAK ako sa mundo na ito na nakasunod na ang lahat ng mangyayari sa akin, na hindi ko na pʼwedeng takasan dahil sa isang kasunduan, iyon ay i—engage ako sa anak ng best friend ni Mama, sa kababata kong si Stephan, Stephan Velasco. Stephan? Mabait, gwapo, matangkad, soccer player at madaling pakisamahan. Masayahin din siya despite na maagang nawala ang parents niya dahil sa isang aksidente noong seven years old siya. Kʼwento ni mom sa akin ay na—aksidente sila papunta sa bahay ng kanyang uncles pero hindi na sila umabot dahil may isang rumaragasang van ang sumalpok sa kanilang sasakyan. Umiikot—ikot pa raw ang sinasakyan nila hanggang nahulog sa bangin, dead on spot ang parents niya while siya ay himalang naka—survive. Nakulong iyong driver ng van ng ilang taon, pero ngayon ay laya na siya. Ang saklap, ano? Iyong parents ni Stephan ay patay na, pero siya nakulong lang ng ilang taon sa kulungan pero buhay siya. Makakasama pa niya muli ang mga mahal niya sa buhay. Kaya sabi ni mom sa akin huwag ko raw iiwan si Stephan, kami na lang daw ang mayroʼn siya maliban sa dalawang uncles niya, sina Uncle Nickel and Uncle Nikko. Doon siya nakatira ngayon at sila ang bahala sa lahat ng kailangan ng pamangkin nila. Gwapo ang uncles niya kaya minsan nagtataka ako kung bakit wala silang girlfriend. May gwapo bang walang girlfriend? O, baka naman lalaki rin ang hanap nila? Kapag pumupunta ako sa bahay nila, parang may mga matang nakatingin sa akin. Hindi ko na lang pinapansin. Mga matang hindi naman nakakatakot pero mga matang alam kong safe ako. Ganoʼn ang aking pakiramdam ko kapag pumupunta ako sa bahay nila Stephan kung nasaan din ang Twin uncles niya. “Rosy, momʼs calling for you!” Nakarinig ako nang malakas na katok mula sa room ko. I heard a voice of my older brother Richard, kaibigan niya ang uncles ni Stephan. Sobrang laki ng age gap naming dalawa, heʼs 36 years old and my another brother Ali is 29 years old. Ang lalaki ng age gap naming tatlo dahil nagplano talaga ang parents namin. “Hey, kuya Richard, nakaayos na po ako. See my clothes, naka—uniform na ako,” sabi ko sa kanya at pinakita ang kabuuang ako. “Thatʼs good. Kanina ka pa tinatawag ni mom at baka ma—late ka sa class mo. Ilang weeks na lang at tapos na ang second semester ninyo, Rosy. Last year mo na bilang education student sa Lazaro University. Whatʼs your plan after that?” tanong ni kuya Richard sa akin na until now ay nakasandal sa hamba ng door ko. “Taking a license exam, kuya Richard. Iyon naman talaga dapat ang gagawin after mong grumaduate,” sagot ko sa kanya at kinuha na ang shoulder bag ko. “Oh, you pursuing your education course, ha? Magtuturo ka talaga kahit may business kang RDV Rights?” I sighed and napailing kay kuya Richard. “Business ni mom iyon—” “Ibibigay sa iyo, Rosy. Walang may gustong humawak doon tanging ikaw lamang. Beauty products iyon.” Dinaanan ko si kuya Richard. “Hindi lang iyon pang—beauty products, pang—body essentials din iyon, kuya Richard.” “Kahit na. Sa iyo pa rin ipapamana ni mom ang business niya. Kami na ni Ali sa main business natin.” Tinutukoy niya ang restaurants namin na marami ng branches sa ibaʼt ibang sulok ng Pilipinas. “By the way, ipagpapatuloy mo pa rin ba ang engagement na kinasa ng parents natin at ng parents ng Stephan na iyon? Wala ka bang gagawin? Hahayaan mong nakadikta na ang future mo, Rosy?” tanong ni kuya Richard sa akin. Hindi ko alam pero matagal ng ayaw ni kuya Richard kay Stephan. Nakikitaan niya raw ng yabang. “Um, I donʼt know, kuya Richard. Alam mo naman ang sinabi ni mom, right?” “Argh! So, hahayaan mong ma—stock ka sa tabi ng Richard na iyon?” Hindi ako makapagsalita sa kanyang sinabi. “I will tell you this, Rosy, dahil bunsong kapatid kita. Ayokong maging sunod—sunuran ka dahil doon, okay? You have your own life, okay?” Hinawakan niya ang kamay ko at sabay na kaming bumaba. “Pag—isipan mo ang sinabi ko sa iyo, Rosy. Ayoko talaga sa Stephan na iyon. You must go Nickel not to him.” pagpapatuloy pa niyang sabi sa akin. See, ang laki talaga ng galit niya. “Kuya Richard, are you insane? Uncle Nickel? Halos kaedad mo na siya.” “Anong mali roon? Donʼt forget na Ninong mo rin siya, Rosy.” Alam ko naman iyon. Siya kaya ang big time na Ninong ko. Ang laki niya kasing magregalo. “Iyon nga, kuya Richard. Sobrang weird if maging kami ni Uncle Nickel.” Tinignan lamang niya ako at napailing sa akin. Lumakad na siya sa dining hall at nakita namin sina mom and dad. “Whereʼs kuya Ali?” tanong ko nang makita wala roon ang pangalawang older brother ko. “Iha, finally you are here. Maagang umalis si Ali to do a work sa company. Kaya nauna na siya at tayo na lamang ang nandito. You may seat down, maging ikaw, Richard.” sabi ni mom sa akin. Sumunod kami sa kanya at nagsandok na rin ako ng aking pagkain. “Rosy, anong ganap na ninyo ni Stephan? Any progress?” Napatingin ako kay kuya Richard nang magtanong si mom sa akin. “Weʼre okay, mom. Busy siya sa kanyang soccer and his friends.” mahinang sabi ko. “Really? Dapat kasi always ka ring nasa soccer field para suportahan siya—” “I have my own life—” “And, so? Stephan has life too kaya dapat suportahan mo ang soccer life! Alam mo naman ang nangyari sa kanya. Nawalan siya ng parents sa maa—” “Hindi naman kasalanan ni Rosy kung nawala ang parents niya nang maaga, mom. Hayaan ninyo si Rosy sa magiging buhay niya. Nakikita ninyo ba ang ginagawa ng Stephan na iyon, mom? Hindi niya pinapansin si Rosy—” “Richard! Kaya nga sinasabi ko kay Rosy na dapat always siyang tabi nito! Always mo kasing kasama si Francheska imbis na nasa tabi ka ni Stephan—” “Mom! This is not about that! Rosy has a life too!” “Stephan has life too!” “I know, mom! Kaya nga hayaan natin sila sa mga buhay—buhay nila! Hindi porket anak siya ng best friend mo ay hahayaan mong i—sacrifice ang sariling buhay ni Rosy para sa kanya. Siya ang daughter mo, not Stephan!” malakas na sabi ni kuya Richard kaya kinabahan ako na baka mag—away muli sila. Tumayo na ako. “I need to go! Kailangan ko ng pumasok,” mabilis na sabi ko at lumabas sa dining hall. My life sucks. Simula ng mabuhay ako ay kontrolado na ang lahat sa akin. Kung ako ang tatanungin? Wala akong gusto ko kay Stephan. Ni—hindi nga ako kinikilig kapag tinatawag niya ako sa endearment niyang babe. Maging ang kepyas ko ay hindi rin nasisiyahan. Mabuti pa si Francheska na always maaliwalas ang mukha dahil sa Ninong niya. How about me? Kailangan ko mararanasan iyon? “Hey, Rosy? Nandito ka na naman sa soccer field tapos hindi ka naman papansinin ng mukhang sigbin na iyan—nagsasabi lang ako ng totoo, Rosy, ha? Hindi naman gwapo si Stephan. Marami lang kumakaibigan dʼyan kasi pamangkin nina Mr. Nickel and Mr. Nikko Velasco. We all know kung gaano sila ka—popular. Hello, artista and model si Mr. Nikko and sikat naman ang NV Construction Firm Company ni Mr. Nickel. Lumalapit sila para mapalapit sila sa kambal na Velasco!” sabi ni Francheska, na nag—iisang best friend ko since high school. “Bigla—bigla ka namang sumusulpot, Cheska.” sabi ko sa kanya at napatingin kay Stephan. “Alam ko naman kasing nandito ka. Lalo naʼt wala na tayong ginagawa ngayon dahil pa—summer na. And, we have a good grades, Rosy! So, anong problema? Bakit binabantayan mo na naman ang sigbin na iyan? Kinausap ka na naman ni tita Alison, ano?” Hindi ako nakapagsalita sa kanyang sinabi. “Tama ang hula ko. Kaya nandito ka na naman at binabantayan ang mukhang sigbin na iyan. Hello, kapag nanonood ka nga, ni—hindi nga makatingin ang isang iyan dito! Tapos kahit nakita ka niya ay dedma. Parang gusto niyang sabihing, ikaw ang naghahabol. Yuck! Dapat bang habulin ang mukhang niyan?” Natawa ako sa sinabi niya. “Nagsasabi ako ng totoo sa iyo, ha? Tignan mo ang sigbin na iyan, dinaanan lang tayo tapos pumunta sa tropa niya.” sabi ni Cheska. “Ang sarap kutusan ng siraulo na iyon! Tara na nga! Kumain na lang tayo ng ice cream dahil nabu—bwisit ako. Kung buntis ako ngayon sa anak namin ni Ninong Xeron, baka siya pa mapaglihian ko, mabuti na lang hindi dahil safe ako always!” malakas niyang sabi at hinila na niya ako paalis sa soccer field na iyon. Pumunta kami sa private canteen na halos wala ng tao sa paligid. “Tahimik na rin dito dahil ang iba ay hindi na pumapasok.” sabi ni Cheska habang nakatingin sa paligid. “Alam mo, Rosy, best friend kita, ha? Pero, tanga ka!” Nagulat ako sa kanyang sinabi. “T—tanga ako?” Tumango siya sa akin. “Bakit naman naging tanga ako?” “Nag—iisang best friend kita kaya i—re—realtalk kita. Wala ka namang gusto sa sigbin na iyon, right? Bakit ayaw mo pang putulin ang engagement na iyan na mom mo lang naman ang may gusto. Paano naman ang kasiyahan mo, ha? Hetong puso and pekpek mo? Ano? Tatanggapin mo na lang ang ulos kahit hindi ka nasisiyahan? No way! Kaya if ako sa iyo... Tigil na sa Stephan na iyan!” malakas na sabi niya at kumain ng ice cream. Kailangan ko na bang labanan ang utos ni mom sa akin? Kung ako tatanungin, wala akong gusto kay Stephan din.