ERINA’S POV
ILANG ARAW NA KAYA AKO DITO SA SILID NA ITO? Kailangan kaya ako makakalabas dito?
“Erina,” tawag sa akin ng kapapasok lang na doktor. Pakiramdam ko ay masyado itong komportable sa pagtawag ng aking pangalan. Natawa na lang ako sa isiping marahil ay magkakilala kami ngunit hindi ko lang maalala. Twenty six years old na ako at malapit ng ikasal sano nobyo kong si Kyle.
Mangyayari pa kaya iyon? O marami ng magbabago sa buhay ko dahil sa virus na ito?
Pagod na akong umiyak tuwing sumasapit sa gabi na nag-iisa. Akala ko sanay na akong mag-isa noong laging may out of town na trabaho sina Mommy at Daddy at noong iniwan ako ni… ni Jake. Akala ko manhid na ang puso at isipan ko sa mga ganoong sitwasyon pero naulit na naman. Mas malala nga lang.
“Erina, kumusta ang pakiramdam mo?”
