Forgive Me Father For Loving You ( Rated SPG‼️)

Sabi nila ang pag ibig daw ay walang pinipili. Kahit alam mo na tama pero sa iba ay mali ipaglalaban mo pa rin ba kahit pa ang Diyos ang kaagaw mo na mas higit na makapangyarihan sa lahat? Ako, oo. Dahil sa paniniwala ko lahat tayo may karapatang umibig at nagkataon lang na ang iniibig ko ay isang alagad ng simbahan at bawal mahalin. Ayon nga sa quotes na isinulat ni Tryon Edwards: Sinful and forbidden pleasures are like poisoned bread, they may satisfy the appetite for the moment, but there is death in them at the end. Well, kung may lason si Fr. Blake, nakahanda ako na kainin siya kahit ikamatay ko sa huli. Ako si Meriel Cruz, my mom died pagkatapos akong ipanganak. Unica hija ni Ricardo Cruz, ang Presidente ng Cruz E-Commerce and Digital. Nabubuhay kami sa larangan ng negosyo na pinamumunuan ng daddy ko kasama ang buong angkan namin. Dahil anak ako ng presidente, mataas ang expectations sa'kin ng daddy at ng buong angkan. Laging sinasabi ni dad na ako ang papalit sa kanya balang araw, ngunit paano ko naman papatakbuhin ang negosyo kung hindi man lang ako makapasa kahit sa eskwelahan? Ewan, pagdating sa pag-aaral ay wala yata akong pag-asa pumasa. Pero pagdating sa mga lalaki, summa c*m laude ang peg, dahil ang sariwa at magandang bulaklak na katulad ko ay napapaligiran ng mga bubuyog na gusto akong sipsipin hanggang maubos ang katas na mayroon ako. But sorry sila kasi kahit wild ako na babae ay iisang lalaki lang ang gustong-gusto ko na kumuha sa aking pagka birhen at sumipsip sa pagka sariwa ko. Walang iba kundi si Fr. Blake Laurel. Siya ang first and last love ko, magpahanggang ngayon. Siguro karamihan sa inyo ay tataas ang kilay dahil sa bawal mahalin ang katulad ni Fr. Blake. Ewan ko ba, simula ng makita ko siya sa simbahan namin 5 years ago na in love agad ako sa kanya. Si Fr. Blake na ang naging pantasya ko gabi-gabi. Kahit malayo ang edad ni Fr. Blake sa edad ko hindi maipagkakailang napaka hot niya sa edad na 35. Bukod sa gwapo, napakalakas rin ang s*x appeal kaya alam ko na pantasya rin siya ng mga kababaihan sa lugar namin. Pero sa'kin lang si Fr. Blake! Kahit ayaw niya sa'kin at halos itulak niya ako palayo, hindi pa rin ako susuko hanggang hindi niya ako nagagawang mahalin. Kahit bawal sa mata ng Diyos at tumutol pa ang buong mundo, mamahalin ko siya hanggang sa huling hininga ng buhay ko. "O-Oh~Ahhh! Please ~ Harder~!!", sambit niya habang nakatingin sa matang mapungay ni Fr. Blake. Habang ang dalawang kamay ay nakahawak sa pwet nito kasabay ng malakas na pagbayo sa kaniyang p*p* ang siya rin pagbaon ng mga kuko niya mula sa likuran pababa sa puwetan nito, napangiwi iyon at umiba ang awra ng mukha dumilim at nanlilisik ang mga mata na walang habas na itinaas baba ang pwetan habang nakapatong ito sa hubad niyang katawan at ang malaki at mahabang t*t nito ay labas pasok sa loob na halos mabutas na ang kanyang sinapupunan napahawak ang kanyang dalawang kamay sa dayaming hinihigaan ngunit kahit ang dayami ay hindi kinaya isa-isang itong nagtatalsikan sa iba't ibang direksyon, napakagat labi siya sa sakit ng maramdaman na may tinamaan ang t*t* nito sa loob ng kanyang p*p* na laman. "Ano masarap ba? Diba ito ang gusto mo? Huh? Sagot!" sambit nito, na may kasamang sigaw habang patuloy na hinihimas ang kanyang u*t*ng. "Hoy! Sleeping beauty, gising!" Late na naman tayo nito!" Tinig ng babae, na umalog sa kanyang katawan marahan niyang iminulat ang mga mata. "Roma!? Nasaan si Fr. Blake?" Malakas na bulaslas niya, habang kinukusot ang mga mata at nakahiga sa kanyang kama. "Aysus! Kaya naman pala tumutulo ang laway habang tulog dahil ang imposibleng prince charming ang kasama sa panaginip. Ipaalala ko lang sa'yo mahal kong kaibigan, na hanggang panaginip lang yon bukod sa pari si Fr. Blake eh hindi ito naniniwala sa pag-ibig ng tao." Habang sinasabe nito iyon nakapamewang at umiikot ang mga mata. Sa sinabe ng kanyang best friend, doon niya napagtatanto na panaginip lang iyon, nakaramdam siya ng lungkot ng maalala ang panaginip na kahit sa panaginip ay galit ito sa kanya. Bumangon siya at umupo sa kama at pagkatapos tumingin sa larawan ng ina na nakapatong malapit sa kinauupuan. Hindi niya namalayan na tumutulo na ang luha naramdaman na lang niya ang kamay ni Roma habang pinupunas ng kamay nito. Huminga siya ng malalim at humarap kay Roma na sa mga oras na yon ay nakahanda itong makinig sa mga hinaing niya sa buhay, kahit noon pa man ito lang ang nakakaintindi sa kanya at bilang suporta ng kaibigan umulit ito sa first-year college para sabayan siya dahil kahit anong gawin niya hindi siya makaalis-alis sa first-year. "Bestie! Hindi ba ako kamahal mahal? Pangit ba ako o mabaho? Lahat ng mahal at gusto ko ayaw sa'kin tulad ni daddy, palagi nito sinasabe na sana daw hindi ako ang pinili niya sagipin ng araw na ipinapanganak ako ni mommy, ngunit kahit si mommy daw ang kanyang pinili hiniling ni mommy kay daddy noon na ako ang piliin iligtas," "Kung hindi ka kamahal mahal, bakit ako nandito? Pinili ka ng mommy mo na mabuhay dahil mahal ka niya at alam ng mommy mo na ang napakaganda at napakabangong bulaklak na katulad mo magbibigay kasiyahan sa mundong ito. Tungkol naman kay Fr. Blake, bestie! Imulat mo ang iyong mata hindi kayo para sa isat-isa bukod sa bawal mahalin ang katulad nilang pari natitiyak ko na ikagagalit ng daddy mo pag nalaman nito na in love ka kay Fr. kaya kung ako sa'yo ibaling mo na lang sa ibang lalaki ang pagtingin mo na yan," Hindi agad siya nakasagot sa tinuran ng kaibigan gustuhin man maniwala ng kanyang isip ngunit ang puso niya pilit na kinokontra iyon. "Roma, bestie! Thank you so much for being there for me. For loving me, higit sa lahat sa pang-unawa mo ng paulit-ulit. Kung nabubuhay siguro si mommy masaya kami ngayon ni daddy hindi puro negosyo namin ang binibigyan niya ng oras." "Tapos ka na ba sa paghihimutok sa buhay? Super late na tayo sa iskul," sambit nito, habang nakatingin sa relo. "Yes, tapos na po. Bestie! Gusto ko bago pumasok sa iskul daan muna tayo sa simbahan. Sige na please".. Hindi buo ang araw ko pag hindi ko siya nakikita," sambit niya, sabay yakap rito habang nakatalikod iyon, kahit hindi nakikita alam niya na nakataas ang kilay ng kaibigan dahil noon pa man tahasan ang pagtutol nito sa pag-ibig niya para kay Fr. Blake. "Hay naku".. Meriel Cruz! Ito na naman tayo sa usapang Fr. Blake! Bawal na pag-ibig, pag-ibig na ikaw lang ang umiibig, sa tingin mo ba may pag-asa ka kay Fr. Blake?" "Bestie! I'm Meriel Cruz! Walang malambot na t*t* ang hindi ko kayang patigasin! Darating ang araw mapapansin niya rin ako!" Habang sinasambit iyon palakad-lakad sa loob ng sariling silid. Pagkatapos niya sabihin iyon nagtawanan sila ngunit kaagad rin naputol ng makarinig sila ng sunod-sunod na katok mula sa pintuan. Tumayo siya para buksan ang pinto at ang naroon ay ang kanyang daddy, nakakunot ang noo. "Anong klaseng mga babae kayo? Yung tawanan niyo abot sa garden!" Nakatungo lang siya at malakas ang kabog ng dibdib hindi nila pwedeng sabihin sa daddy niya ang dahilan ng tawanan. Sasagot na sana ng inunahan siya ni Roma magsalita. "Tito Ricardo, sorry kung napalakas ang tawanan namin, eh kasi masaya lang kami dahil nakapasa sa exam si Meriel." Nagulat siya sa pagsisinongaling ng kaibigan para lang mabawasan ang galit ng kanyang daddy. "Dapat lang na ipasa niya ang exam, dahil walang Cruz ang tanga at bobo! Kailangan niya makaalis sa first-year dahil kung hindi mapipilitan akong gumawa ng bagong hakbang para turuan siya ng leksyon! Meriel! Are you listening to me!?" Malakas na sambit nito, sabay hablot sa kanyang kanang braso. "Yes, dad! Let go of my arm! I'm hurting!" "Tito, she's hurting! Let her go!" Binitawan siya nito ngunit bakas pa rin ang matinding galit sa mata ng ama pabagsak na isinara nito ang pinto at lumabas sa kanyang silid. Kung hindi ito inawat ni Roma baka hindi lang iyon ang natamo niya mula rito. Napahagulgol siya ng iyak kaya kaagad na niyakap siya ng kaibigan upang damayan. Alam niya sa sarili na hindi siya perkpektong anak ngunit kahit noon pa man mainit na ang dugo sa kanya ng ama lumaki siya ang mga katulong ang laging kasama. Akala ng iba buhay prinsesa siya yun ang akala nila oo na sa'kin na ang lahat, at pwede kong bilhin ang lahat ng gusto ko ngunit hindi iyon ang kailangan ko! Ang kailangan ko ang pagmamahal ng daddy hindi ang kung anong yaman na mayroon kami. "Sshhhhh".. Bestie, tahan na, sige ka" mamaga ang mga mata mo. Hindi na yan maganda mamaya at mas lalo ng hindi ka mapapansin ni Fr. Blake. Maligo ka na at pagkatapos dadaan tayo sa simbahan," Pinunasan niya ang mga luha at pagkatapos ngumiti sa kaibigan ng bahagya tumayo at naglakad papunta sa banyo. Nakaramdam siya ng awa para kay Meriel, sa pagtalikod nito ay isa-isang nalaglag ang kanyang mga luha na kanina pang pinipigilan. ( At the Magayon Church ) Naging daily routine na niya ang pag jogging bago mag misa sa umaga. Jogger pants na kulay puti at sapatos na puti habang walang suot na pang itaas na damit. Hindi na siya nagdadamit dahil mababasa lang ng pawis. Isinuot niya sa magkabilang tainga ang bluetooth headphone at pagkatapos lumabas na sa simbahan at nagumpisa ng tumakbo. Nagpaikot-ikot siya sa ilang puno ng kahoy na naroroon na hindi kalayuan sa simbahan, napapapikit ang kanyang mga mata sa tuwing dadampi sa katawan ang sariwang hangin kaya't kahit naliligo sa sariling pawis. Hindi niya iniinda dahil libang na libang siya sa ganda ng paligid. Bukod sa iilang mga tao may ilang ibon rin ang lumilipad doon na tila sumasabay ang mga ito sa kaniyang pagtakbo. Matapos ang 40 minutes tumakbo siya pabalik sa simbahan, sa bilis ng kanyang takbo nabangga niya ang isang babae dahilan para matumba silang pariho at pumaibabaw siya sa babae. "Ouch".. Nabali yata ang mga buto ko sa katawan!" Sambit niya, habang napapikit sa sakit, dahan-dahang iminulat ang mga mata at laking gulat ng makita ang lalaking nakaibabaw sa kanya. Saglit na tumigil ang kaniyang mundo at malayang pinagmasdan ang kabuuan ng mukha nito. Ang seryoso nitong mukha, matangos na ilong, labi na manipis, bigoteng kulay abong kahoy na katulad sa kulay ng buhok pababa sa dibdib nito matipunong pangangatawan na may ilang butil ng pawis na naroroon. Pinipilit niya basahin ang mapungay nitong mga mata, gusto niya basahin kung ano ang nasa isip nito ngunit hindi niya mabasa dahil sa seryoso at hindi man lang ito ngumingiti. Pumatak sa mukha niya papunta sa kanyang mga labi dahilan para malasahan niya ang maalat-alat na pawis inilabas niya ng bahagya ang dila papunta sa sariling labi upang lubusang lasapin ang pawis na patuloy sa pagpatak.