Cehennemine yansıyan mavinin en güzel tonu olan ateşine aşıktı Cehennem gecesi. Cennet mavisi ise Cehennemin en kuytu köşelerine gizlenmiş yasaklı gece karanlığına aşıktı. İkisi bambaşka insanlardı belki ama ruhları kaderin kırmızı iplikleriyle kördüğümdü birbirine, farklı ruhlar için yanıp kül olmuş ruhları birbirleri için tekrardan alevlenerek doğmuştu küllerinden. Küllerin tekrar korlaşıp olduğu cenneti yangına verdiği an bizim ateşimiz sıçrayacak annemin sönüp kaldığı damarlarında. İşte o zaman tekrar kıvılcım olup annem adına yakacağız bizi kor zanneden herkesi, işte o zaman olacağız ateşin veletleri. İşte o zaman olacaktım ruhundaki yangının mavisi, işte o zaman olacaktım gecenin içindeki mavi hare. İşte o zaman olacaktım gecenin mavisi, işte o zaman olacaktık... Gece Mavisi.