Korhan motoruyla gittiğinde bahçedeydim. Bir süre daha orada oyalanıp toprakla ve bitkilerle ilgilenerek kafamı dinledim. Koca evde iki gün boyunca yalnız olacaktım ve hiç acelem yoktu. Ne yemek yetiştirme derdim ne de başka bir şey yoktu Korhan olmadığı için. Ayağım şükür ki biraz daha iyiydi ve kendi başımın çaresine bakacak kadar yürüyebiliyordum. Birkaç sebzeyle eve dönüp sepeti tezgaha bıraktım.
Evin birçok yerinde kamera olduğunu biliyordum. Korhan istediği zaman beni odam ve banyo dışındaki her yerde görebilirdi. Hatta belki odamda da görüyordu. Belki banyoda da. Ama o kadar paranoyak olmayacaktım. Kurallara uygun davrandığım sürece açıp bakabilirdi nerde olduğuma. Evin sınırları içinde kalacak, kapıya gelen olursa açmayacak ve kimseyle iletişim kurmaya çalışmayacaktım. Ha, bir de
