Her insanın kendine ve geçmişine ait acıları vardır. Bu acıları ne kadar unutmaya çalışırsak çalışalım hep içimizde kalır. Belki de birgün karşımıza çıkar.
Fakat bu pek acı gibi değildi. Sanki başka bir duygu vardı içimde;nefret!
"Ne o? Yoksa hırsızlığa mı başladın?" dedim üzerimdeki şaşkınlığı atarak.
"Öyle oldu. Bil bakalım kimin yüzünden? Sen zamanında ülkedeki herkese kötü davrandın. Biz seni ne kadar iyi yetiştirmeye çalışsakta sen kötü olmayı seçtin! Senin yüzünden halkım benden nefret etti! Bana karşı isyan başladı. Ülkeye yeni bir kral seçildi. Ama insanlar hala bana düşman! Her yerde beni arıyorlar. Bu yüzden artık kaçak olarak yaşıyorum. Geçimimi sağlamak içinde hırsızlık yapmak zorunda kaldım! Yani her şey senin yüzünden Ulrika!!"
"Doğduğum için özür dilerim baba!!"
Bağırma
