“Kime bakmıştınız?”
“Atiye’ye.” dedi Bora. İçinde hiç hoşuna gitmeyen hisler peydah olmuştu. Endişe, kıskançlık...
“Çağırayım.” Eve doğru döndü ve bağırdı. “Burada biri seni çağırıyor.”
“Yeni komşusuyum,” dedi Bora.
“Yeni komşunmuş,” diye seslendi Metin. Atiye’nin inmesi beş dakika kadar sürdü. “İşiniz acele değildir umarım. Adım ne demiştiniz?” Dememişti. Bora cevap veremedi. Önce bir saç denizi göründü. O denizin altında küçücük bir beden kendine doğru geliyordu. Belki de tutkulu bir sevişmeyi bölmüştü, saçları dağınık olan Atiye yorgun bakıyordu. Evet, göz göze geldiler.
Ve birisi tüm ışıkları yaktı. Hayatın tüm renkleri geri geldi. Palet renklerin ahengiyle süslemeye hazır, fırça hırçın d*rbelerini vurmaya hevesliydi. Tutkun Beste’nin bir de tutkunluğunun resmi olmalıydı...
Se
