DİCLE
Hayatımda yaptığım bir ilkti bu. Menileri yutmak, daha önce hiç deneyimlemediğim bir şeydi. Vuralla süren kısa evliliğimizde, o benden bunu istemişti, ama yapamamış, öğürmüştüm. O sebeple o zamanlar ki gibi midemin bulanacağını, bu anın iğrenç ya da rahatsız edici olabileceğini düşünmüştüm, ama korktuğum gibi olmamıştı. Aksine, bu an, içimde garip bir tatmin hissi uyandırmıştı. Demir’in benim için yaptığı onca şeyden sonra, ona böyle bir ödül vermeyi hak ettiğini hissetmiştim. Tuhaf bir çelişkiydi bu; çünkü Demir, beni en çok mutlu eden adam olduğu kadar, en çok üzen adamdı da. Onunla geçirdiğim her güzel an, sanki geçmişte yaşadığımız tartışmaları, gözyaşlarımı ve kırgınlıklarımı bir anlığına silip süpürüyordu. Biz kadınlar böyleydik galiba; onca ağır söz, onca hüzün, sanki hiç yaş
