DİCLE
Zarife Demir’i aldatmış olmalıydı. Bunun başka bir açıklaması olamazdı. Farkına vardığım sarsıcı gerçekle yüzleştiğimden, şokun etkisiyle dilim tutulmuş, tek bir kelime bile çıkartamıyordum ağzımdan. Tamer Ağa ve Zarife, merakla yüzüme bakarken, annem endişeli çıkan sesiyle “Dicle’m, iyi misin yavrum? Yüzün kireç gibi bembeyaz oldu, neyin var?” dedi.
Boğazıma bir taş oturmuş gibiydi. Yutkunsamda geçmiyordu, nefesim daralmıştı. Dikkat çekmemek için kendimi toparlamaya çalışarak, “İyiyim anne,” dedim zorlukla. “Ağzı kesicilerin etkisi azalıyor galiba”
Tamer Ağa, sağlığımla ilgili bir sorun olduğunu düşünmüş olmalıydı ki, oturduğu koltuktan ağır ağır doğruldu. “Hasta ziyaretinin kısası makbuldür,” dedi, sesinde bir telaş seziliyordu. “Hadi Zarife, kalkalım. Hastamızı daha fazla rahat
