AŞKI ANLAT
1191 Kelimeler
Evelyn amcası Chris'in kendisi için yaptırdığı kitaplarla dolu kulübeye girerek yarım bıraktığı kitabı eline aldı ve küçük iki kişilik koltuğa oturarak bacaklarını altına topladı.
Biraz önce Aiden'a karşı ilgisiz davranmaya çalışmış ve ismini duyduktan sonra bile yürümeye devam etmişti. Aslında yapılacak hiç bir işi olmamasına rağmen daha yeni tanıştığı adamla uzun süre yalnız kalmaktan çekinmişti.
Aiden Vicente Boris .. Genç kız bu ismin kendisine ne kadar güçlü göründüğünü farkederek kitabın kapağını açtı. Geldiği yerde önemli biri olmalıydı ve onu yakında bulacaklarını biliyordu. Kimse sonsuza kadar saklanamazdı ve Evelyn'in ogünlerin biraz daha gecikmesini ummaktan başka yapabileceği bir şey yoktu.
Genç kız en son kaldığı sayfayı açarak okumaya başlamıştı ki kapıda bekleyen ve içeri girip gitmemekte kararsız gibi görünen Aiden'la göz göze geldi. Neden geldiğini sorarcasına baktı ve " Bir şey mi istemiştin " dedi.
" Burada yapılacaklar oldukça kısıtlı görünüyor, ben de ne yaptığını görmek istedim."
" Kitap okumaya çalışıyordum .."
" Ve.."
" Sen gelene kadar gayet başarılıydım aslında "
Evelyn gülümseyerek elini önüne düşen saçlarına götürdü. Aiden'ın alınabileceğini hissederek " Sadece şaka yapıyordum " diye devam etti.
Aiden ise alınmaktan daha çok şaşırmıştı. Kendisine bu şekilde cesur cevaplar verebilen bir kadınla ilk defa karşılaşıyordu ve ne söylemesi gerektiği konusunda bir fikri yoktu.
Evelyn, Aiden'ın cevap vermemesi üzerine " sende kitap okumak ister misin " diye sordu.
" Burada hala okuyamadığım tonla kitap var. Eğer ilgini çeken bir şey varsa.."
" Hayır ! "
" Hayır mı yani ilgini çeken bir şey yok mu ? "
" Hayır, kitap okumayı sevmem. İçinde saçmalıkları barındıran bir tür kağıt parçasından başka bir şey değiller "
" Tamamen yanılıyorsunuz bayım. Kesinlikle saçmalık dışında her şeyi barındırdıklarını söyleyebilirim. "
" Kanıtla ! Beni buna inandır "
" Kanıtlayayım mı nasıl ? "
" Bilmiyorum okuyan sensin. Kanıtlaması gereken de sensin "
" Pekala "
Evelyn cahil ve bilgisiz bir adamla karşı karşıya kaldığını görerek sinirlerinin yükseldiğini hissetti. Üstelik zorunda olmadığı halde onu okuduğu şeylerin gereksiz olmadığına inandırmak zorundaydı.
" Ne hakkında konuşmamı istersin. ? Merak ettiğin bir şey elbette vardır değil mi ? "
Bu şekilde anlatmasının daha kolay olacağını düşündüğünden Aiden'ın fikrini sormuştu.
Aiden cevap vermeden önce etrafına bakarak oturacak bir yer aradı. Ayakta durmaktan neredeyse beline ağrı girecekti. Tek yerin genç kızın ayaklarının ucunda yer alan boşluk olduğunu görerek oraya doğru yürüdü ve nazik sayılmayacak bir şekilde koltuğun diğer ucuna oturduktan sonra Evelyn'nin yüzüne baktı. Genç kız hareketlerini büyük bir titizlikle takip ediyor gibi görünüyordu.
" Merak ettiğin bir şey var mı ? " diyerek sorusunu yeniledi ve sabırsızlıkla Aiden'ın cevap vermesini bekledi.
Aiden bakışlarını genç kızın yeşil gözlerine dikerek çok da duyulmayacak bir şekilde " Aşk " diye fısıldadı.
" Aşkı anlat, hakkında neler biliyorsun merak ediyorum. Eminim okuduğun kitaplardan bir ton aptalca şey öğrenmişsindir. "
" Aptalca olduğunu size düşündüren ne ? "
" Ahh bunu bana düşündürecek çok sebep var tatlım ve inan bana bilmek istemezsin. Aşkın sadece aptalların kanacağı duygulardan ibaret olduğunu söyleyebilirim ama. ! "
" ve bu fikrinizi kimse değiştiremez "
" Evet doğru bildin. Değişmesi için öncelikle bu duygunun gerçekten var olduğuna inanmam gerek."
" Siz inanmamayı baştan kafanıza koymuşsunuz. Şu an size anlatabileceğim hiç bir şeyin fikrinizi değiştireceğini sanmıyorum"
" Benim uğraşılmaya değmeyecek bir adam olduğumu düşünüyorsun değil mi ? "
" Böyle bir şeyi dile getirdiğimi sanmıyorum"
" Dile getirmene gerek yok Evelyn. Gerçek dünyadan uzak oluşun hislerini nasıl saklayacağını öğrenmene engel olmuş ."
" N-nasıl yani "
" Bir şeyi hissettiği zaman onu saklayamıyorsun, şu an olduğu gibi."
" şu an mı ? Nasıl görünüyorum ki şu an "
" Oldukça güzel göründüğünü söyleyebilirim. Söylediklerim seni utandırdı . "
" Tabiki utandırdı. Bana hislerimi saklayamayan bir aptal olduğumu söylüyorsunuz. "
Aiden kahkaha atarak Evelyn'nin kaşlarını çatmış kendisini izleyen yüzüne baktı.
" Neden gülüyorsunuz"
" Sana söylediğim onca şey içinden sadece bunu yakalamış olduğuna inanamıyorum. Normalde kadınlar bu cümlenin içinden güzellik kelimesini bulup çıkarabilirdi. "
" Güzel olduğumu düşünseydim evet fakat göreceli bir kavram için yaygara koparmak pek benim yapacağım bir şey değil. "
" Güzel olmadığını düşünüyorsun, neden ! "
" Çünkü.."
Evelyn bir neden bulmak isteyerek beyninin biraz yokladı. Neden böyle söylediğini bilmiyordu ve verecek bir cevap da bulamamıştı.
" Sanırım garip saç rengimden dolayı. Baksanıza kırmızının en koyu tonu. Kim böyle bir saç rengini sever ki "
Aiden genç kızın eline aldığı saç tutamına nefesini tutarak baktı. Gerçekten böyle düşünüyor olamazdı değil mi. İngilterenin yarısını sarışınlar bir diğer yarısını ise esmerler oluştururken genç kızın sahip olduğu güzelliğin farkında olmamasına sinir olmuştu.
" Saç rengin sonradan sahip olunamayacak kadar olağanüstü Evelyn" diye cevap vererek genç kızın tepkisini görmek üzere arkasına yaslandı.
" Ahh sanmıyorum ama neyse.. "
Evelyn'nin bakışları Aiden'ın elini yarasına götürmesi ile konuşmanın başından beri bakmamaya çalıştığı çıplak bedene kaydı. Kendi dolabında bir erkeğin giyebileceği türde bir kıyafet olmadığından Aiden'a hala bir şey vermemişti. Üzerinde bulunan gömlek ise yaradan dolayı pislenmişti ve Evelyn gömleği yıkadığından beri kurumasını bekliyordu.
Aiden ise bu durumdan hiç rahatsız değilmişcesine gömleğinin nerede olduğunu sorgulamamıştı.
Aiden'ın yarasının üzerinde ki eline bakarak endişeyle
" Bir şey mi oldu " diye sordu.
Aiden burnuna gelen kokuyla başını kaldırarak meraklı gözlerle kendisini izleyen kıza baktı. Bu adada daha önce aldığı bir şeyin kokusuydu bu. Evelyn tahmin edemeyeceği bir şekilde yakınına gelmişti ve endişeli gözlerle yarasın bakıyordu. Büyük ihtimal yaranın açıldığını veya iltihap kaptığını düşünmüştü. Genç kızı daha fazla endişelendirmek istemeyerek ''iyiyim '' diyebildi. Sadece ara ara yarası sancılanıyor ve bu da oldukça acı verici oluyordu.
'' ters bir hareket yaptım galiba '' diyerek durumu geçiştirmeye çalıştı. Evelyn'in kendisine olan yakınlığı devam ederse eğer bu kokunun kendisini etkisi altına alacağını biliyordu.
" Biraz dinlenmeliyim " diyerek ayağa kalktı ve kapıya doğru ilerledi. Yan tarafta bulunan kulübeye doğru ilerlemeden önce duraksayarak nezaketen " sorun olur mu " diye sordu. Dinleneceği odanın genç kızın uyuduğu oda olduğunu biliyordu.
Evelyn başını olur manasında sallayarak yerinden kalktı ve Aiden gidene kadar öylece bekledi. Kulübenin içi boşaldığı zaman Evelyn tuttuğu nefesi serbest bırakarak kendisini arkasında bulunan koltuğa yavaşça bıraktı.
Biraz önce Aiden'in yarasına dokunmak üzere harekete geçmişken son anda duraksamıştı sanki parmaklarının ucu alev almış gibi hissetmişti. İlk defa bu kadar heyecanlandığı için de ne yapacağını bilememişti.
Yerinden kalkarak odada bulunan küçük masaya doğru yürüdü. Çekmecesini açarak eline daha önce oraya koyduğu yuvarlak aynayı alarak tekrar arkasında bulunan koltuğa doğru yürüdü.
Saçlarına kısa bir süre baktıktan sonra gülümseyerek aynayı dizlerinin üzerine bıraktı.
"Saç rengin sonradan sahip olunamayacak kadar olağanüstü Evelyn" demişti. Bu beğendiği anlamına geliyordu değil mi. Evelyn, Aiden'ın beğenmese bunu söylemeyeceğini düşünerek yüzünde büyük bir gülümseme ile Aiden gelmeden önce okumayı düşündüğü kitabı eline alarak okumaya başladı.
Aiden yatağa doğru yürüdü ve yavaşça oturduktan sonra kısa bir süre etrafına bakındı. Buradan nasıl kurtulacağı hakkınsa bir bilgisi yoktu. Dahası adamlarının hepsinin öldüğünü düşünüyordu. Eğer ki bu yolculuğa çıkmak için diretmese şu an hepsinin hayatta olacağını da biliyordu.
Dizinin üzerinde ki elini sıkarak yumruk yaptıktan sonra sertçe bacağına vurdu ve tepkisiz kalarak önüne bakmaya devam etti.
Herkesin ölümüne sebep olmuşken bundan sonra ki hayatına nasıl devam edeceğini de bilmiyordu.
" Jason " diye mırıldanarak güler yüzlü çocuğun en son kendisine söylediği sözleri hatırlamaya çalıştı. Son saatlerinde bile kendisine hizmet etmek için uğraşmıştı.
" Özür dilerim Jason " diye fısıldayarak yatağa uzandı. " Böyle olmasını istemezdim "...
- Yazar
