"Sana yemek yapmamı ister misin?" diye sordum ayağa kalkarak. "Çok güzel şeyler öğrendim." konuyu değiştirerek mutfağa ilerledim. "Hm," dedi beni takip ederek.
"Ne öğrendin mesela?" bir kolunu kapıya doğru yasladığında patatesleri çıkardım ve ona doğru salladım. "Patates kızartabiliyorum artık!" güldüğümde benimle beraber o da güldü ve yanıma geldi.
"Bu evde tek başına ne yapıyorsun sen?" onuzlarımı silktim. "Dışarıdan yemeyi tercih ediyorum." gözlerini kıstı. "Neden?" bir süre ben de düşündüm. Gerçekten ben neden yemek yapmıyordum ya?
"E çünkü param var?" dedim safça. Kağan kafasını geriye yatırarak büyükçe bir kahkaha atınca hala ona bakıyordum. Bu kadar gülüncek bir şey de dememiştim ki...
"Gel beraber yapalım o zaman." dedi ve bileğimden yakaladı. Heyecanla nefesimi tutarken tezgah
