Duraklamadım bile, benim için en kötü anlardan birini yaşarken ellerimi göğüsüne bastırarak ittim Mirza'yı.
Geriye savrulan Mirza'ya dünyanın en pis şeyine bakar gibi baktığıma emindim, sırf geri döndü diye her şeyi unutmamı beklememeliydi.
Onun hayatında biri vardı, benim hayatımda biri vardı. Aslında engeller sadece bunlarda değildi. Ayaklar altına aldığı karakteri, hiç bir şeyi unutmayacak bir gururum vardı. Gözlerini kapatmış, tepkisizce oturan Mirza'ya sağlam bir yumruk atmak isterken yutkundum.
"Bir daha dokunma bana sakın!"
Mirza gözlerini açıp bana baktığında gözlerimi kaçırdım. "Çık odamdan şimdi," dedim sinirle, birinin bana bu şekilde dokunması bir yana, Mirza bu haldeyken yapmam gereken şey yüzüne tükürmekti belkide. Ayağa kalktığında gözlerini kaçırdı benden. "Özür dil
