BERFİN
Viranşehir'e girip gözüme düzgün gelen bir kafenin önüne arabayı park ettim. Ezman’ın ne zaman geleceğini bilmediğim için arabanın içinde beklemek saçma gelmişti. Ezman bu öfkeyle ibreyi sona vurur çok geçmeden yanıma gelirdi, buna emindim. Yine de gelmesi vakit alacak gibiydi. Sonuçta iki saattir yoldaydım.
Telefonumu ve cüzdanımın olduğu çantamı yanıma alarak arabadan indim ve kafeye doğru yürüdüm. Sabah kimseye yakalanmadan çıkacağım diye kahvaltı bile yapmamıştım. En iyisi Ezman gelmeden biraz enerji depolamaktı, ihtiyacım olacakmış gibi görünüyordu. Cam kenarında olan boş bulduğum bir masaya oturdum ve garsondan bir çay ve kahvaltı tepsisi rica ettim. Ardından oturduğum yerden, üzerine basa basa konum isteyen kocama konum attım.
Bakışlarımı cama çevirip derin bir nefes aldı
