BORAN
Bedir sırıtıyordu. Apaçık bir şekilde, düşünmeye mahal olmaksızın gözümün içine baka baka sırıtıyordu. Tümer’in yaptığı emrivakiye yeterince sinirliydim. İnsanların hayatına burnunu sokan biri de değildi aslında. Onu Feride’nin sürüklediğine ve bu yemek için ön ayak olduğuna emin olmama rağmen kızgınlığım ön plana çıkıyordu. Üstüne Bedir pastası olmuş gibiydi. Fakat o gayet keyifle sırıtırken, söylediklerime alınan Tümer olmuştu.
“O niyetle sormadım oğlum. Ayrıca yemek yiyelim lafını da o niyetle söylemedim. Feride ile bir haberimiz vardı, onu söylemek için toplanmak istedim. Boşanma haberi tamamen sürpriz oldu.”
Eminim öyle olmuştur. Bir yerlerden duyduğuna o kadar emindim ki, şüpheyle yaklaşmaktan kendimi alamıyordum.
“Neymiş bu haber?” diye soran sofraya bir servis daha açan
