Aldığım kararın inancıyla hemen bir taksi durdurdum ve binerek hastahaneyi söyledim. Korkunun parçaları en derinlerimde yerini koruyordu.
Taksi hastahaneye geldiğinde hemen parasını ödeyip indim. Koşar adımlar ile Poyraz'ın odasının önüne gittim ve derin bir nefes çekerek içeri girdim. İçeride Poyraz'ın ailesi vardı.
"Ah! Sevgilim gelmiş." Poyraz'ın cümlesi ile az da olsa utandığımı hissettim. Ailesi buradayken bana böyle seslenmesi utanıyordum işte.
Ayşe Teyze ve Osman amca bana baktıklarında içtenlikle gülümsedim.
"Merhabalar Ayşe Teyze ve Osman amca. Dün size haber veremediğim için özür dilerim ben dün ne halde olduğumu bilmiyordum hala bilmiyorum."
Abim neredeydi ?
"Kızım biz seni anlıyoruz üzme kendini. Biz şimdi çıkalım siz de biraz konuşun." Diyen Ayşe Teyzeye yaklaştım ve
