25. Bölüm: Sükûnet ve Alarm
Demir, o geceyi uykusuz geçirdi. Zihni, Yazgı'nın yanağının ipeksi dokusu ve gözlerindeki o şaşkın, saf güvenle doluydu. Bu hisler, onun için tanıdık olan her şeye –disipline, mesafeye, kontrol ihtiyacına– meydan okuyordu. Sabahın erken saatlerinde, ofisine gidip kendini rutin işlere attı, ancak dikkati sürekli olarak güvenli eve, oradaki kırılgan barışa kayıyordu.
Yazgı ise, tam tersine, o gece belki de hayatındaki en derin ve en huzurlu uykulardan birini uyudu. Demir'in dokunuşu, onu bir süredir kemiren yalnızlık ve güvensizlik duygularını geçici olarak dindirmişti. Uyandığında, yastığa gömülmüş, dudaklarında küçük bir gülümsemeyle, o anı yeniden yaşadı.
Öğlene doğru, Demir dayanamayıp güvenli eve gitti. Bu sefer kapıyı çalmadan önce tereddüt etmedi. Kapı h
