BARAN
Olayların gerçekleştiği sıra haberlerden yakın
takipteydim. Naklen yayını kestikleri sıra yerimde duramadım. Sağ salim eve
gelişini bekledim meğer ne zor işmiş karşımda belirdiğinde hiç kollarımın
arasından çıkmasını istemedim. Olayın ardından bıraktığı izlerse aklımı yitirecektim
kalbine saplanan kurşun izi nefesimi kesti. Gece saatlerinde eve dönmesine
rağmen sabahına telefonu çalmış kollarımın arasından çıkıp gitti. İki gün oldu
daha dönmedi onsuz uykular haram oldu gözümü kırpmadan odalara sığmaz oldum. Yatağa
girip kokusu sinmiş yastığı kucaklasam nafile, bana has olan parfümünü alıp
koklasam bile huzura ermiyor benliğim. Arasam sorsam nasıl? Diye kim bilir
kimin kıçına tekmeyi basmakla meşgul? Aklımı kaçıracağım bizden bir şey olmaz
dedikçe. Bana ne yaptığının farkın
