Emir akşam Hikmet babayı dinlenmesi için otele bırakıp döndü. Neşe ile sohbeti sevdiğini hissetmiştim. Tabii Neşe’nin de onunla konuşmaktan keyif aldığına kanaat etmiştim. Emir hala evli olduğu için bu durumda bir şey yapıp aralarını bulmaya çalışmak hoş olmazdı. Ancak hayat belli olmazdı, belki ilerde Emir artık evli olmazsa ikisi için başka ihtimaller yeşerebilirdi. Kötü kız değildi Neşe. Harbi, dedikleri türdendi. Adı gibi de neşeli bir kız olarak tanımıştım onu. Emir onu dinlerken gözlerinde hafif bir hayranlıkla şaşkınlık arası pırıltılar gördüğüme emindim nerdeyse.
Akşam ilerlerken Cihangir biraz uyumak istediğini söyleyince biz de Emir’le aşağıdaki kafeye inelim diye düşündük ve Neşe’yi arayıp davet ettim. Sanki daveti bekliyormuş gibi hemen sevinçle,
‘’Birazdan inerim. Arkadaşı
