İlayda'dan
Güneşin parlak ışığı kapalı olan göz kapaklarımın bile içine kadar girerken hafif gözlerimi araladım.
Benim yatağım bu kadar sert miydi yaa? Kendi kendime söylenirken uykudan tam açılmamış gözlerim yuvasından fırlar gibi kocaman açtım.
Uyy..! Uyuya kalmişiz da...
Adamın üstüne kara basan gibi abanıp kalmışım. Yavaşça yüzüne bakarak doğruldum. Adamın göğüsüne boylu boyunca uzanmışım. Battaniye sadece benim üzerimdeydi. Kafasını koltuğa koymuş oturduğu gibi duran adamla içim biraz daha kaynadı. Ama ben bu adam için ölürdüm. Öyle güzel uyuyordu ki. Biraz yüzüne doğru yaklaşıp yüzünün her bir detayını inceledim. Abimin kütük gibi kafası kaşının üstünü morartmış.
" Sen görürsün abi.. Bunun hesabını sana ödetmeyene Su perisi demesinler." diye mırıldanırken Aziz aniden konuşun
