HAYAT
Yaşlı teyzeler meraklıydılar. Gerçekten de çok meraklıydılar; evin salonu sabahın erken saatinde bir kadınlar kahvehanesine dönmüştü adeta. Kahve fincanlarının tıkırtıları eşliğinde bitmeyen sorular… Hepsi bir anda üstüme üşüşmüştü. Bu eve yeni taşınmamdan çok, Toygar’ın yanında gördükleri için merak ediyorlardı beni, sorularından anlıyordum.
İçlerinden biri, kırmızı ojeli tırnağıyla kahve fincanını sehpaya koyarken, “Sen yeni sevgilisisin galiba,” dedi gülümseyerek. Tam ağzımı açacaktım ki, yanındaki daha hızlı davrandı: “Öteki kız n’olmuş? Lale miydi adı? Ayrılmışlar mı yoksa?”
Dün ilk kez asansörde karşılaştığımız Semra teyze lafa girdi. “Akşam ağlayarak binadan çıktığını gördüm kızcağızın,” dedi, sesinde hem acıma hem de dedikodu heyecanı vardı. “Yazık, çok üzüldüm vallahi.”
