Ertesi gün...
.
.
.......................................
"Bari gözlerine bir şeyler sürelim..." dedi yatakta elinde ufak makyaj malzemeleri olan Gülşen.
"Hayır. Yok," dedim saçlarımı aheste aheste tararken. "Bir de utanmadan makyaj yapmış derler."
"Kızım. Yani..." dediğinde Gülşen dudaklarını büktü. "Cenazeye gider gibi siyah da giyilmez hem söz günü..."
Üzerimde siyah ve belinde sadece ince bir kemer olan düz elbisemle aynanın karşısında dikildim. Gülşen'in kıyafeti bile benden daha ışıltılıydı.
"Mutlu bir gün değil Gülşen." dedim yalın bir halde. "Bana her baktıklarında bir gelin olduğumu değil cenazelerini hatırlayacaklar..." dedim üzgünce.
Gülşen, cevap olarak bana verecek bir teselli bulamadığında;
"Hadi birazdan gelirler, aşağı inelim..." diye başımla kapıyı işaret
